5 λόγοι που μετάνιωσα που έστειλα το παιδί μου στον παιδικό σταθμό και άλλοι 5 που θα το ξανάκανα!
Ναι, ίσως ακούγεται ότι έχω.. τρικυμία εν κρανίω με τον παραπάνω τίτλο, η αλήθεια όμως είναι πως τα πράγματα είναι έτσι ακριβώς.. έχουν πάντα – τουλάχιστο – 2 πλευρές και το τι τελικά επιλέγεις οφείλεται σε σένα και στο ένστικτο σου, στις καταστάσεις που βιώνει ο καθένας μας κάθε στιγμή και στην άδικη την κενωνία που δεν σου έχει δώσει την ευκαιρία να έχεις άπειρα λεφτά να κάνεις ό,τι θέλεις ανά πάσα στιγμή.
Μετάνιωσα που την πήγα γιατί:
- Από τον Νοέμβρη και μετά, κάθε 3 εβδομάδες (ακριβώς όμως!) αρρώσταινε και έπαιρνα άδεια ή εγώ ή ο σύζυγος ή ερχόταν η μαμά που από άλλη πόλη για να την κρατήσει.
(ok, θα μου πείτε, όποτε και να την έστελνα οι αρρώστιες είναι μέσα στο πρόγραμμα..)
- Άρχισε να λέει «Φύγε» και να χτυπάει, συμπεριφορές που τις αντέγραψε προφανώς από τα άλλα παιδάκια στο παιδικό, προκειμένου να «επιβιώσει» .
(μία από τα ίδια, αυτό δεν το γλιτώνεις)
- Μπήκε από μικρή στα βάσανα του να «πρέπει» να διεκδικεί τα πράγματα της, τη σειρά της κλπ κλπ
(άλλα παιδάκια μπαίνουν μικρότερα..)
- Κάθεται πολλές ώρες, 8.30-16.30, 8ωρο κανονικό, και παρόλο που κοιμάται στο ενδιάμεσο, θα προτιμούσα να επιστρέφει πιο νωρίς σπίτι…
(καλά, παίζει και κοιμάται δεν σκάβει κιόλας.. τα άλλα παιδάκια που λέγαμε…)
- Και τέλος αυτό το «Θα πας δουλειά» κάθε πρωί, απλά breaks my heart…
(μάνα σύνελθε αλλιώς μείνε σπίτι, μπορείς;;)
Θα το έκανα ξανά γιατί:
- Παρόλο που δεν θέλει με την καρδιά της να πάει, τραγουδάει και χορεύει όλη την ώρα ό,τι έχει μάθει στον σταθμό.
(οκ, θα μπορούσε να τα μάθει και μετά από έναν χρόνο)
- Το θεώρησα καλύτερο από το να είναι μέσα σε ένα διαμέρισμα κλεισμένη με μια κυρία/κοπέλα να την προσέχει και να μην ξέρει πώς να την απασχολήσει.
(σ’ αυτό δεν έχω αντίλογο, δεδομένου ότι δεν είμαι εγώ σπίτι ή η γιαγιά της…) - Κοινωνικοποίηση. Δεν είναι από τα πιο κοινωνικά παιδιά και ο παιδικός σταθμός την έχει κάνει πιο δεκτική.
(καλά, όχι ότι ξετρελαίνεται κιόλας ή δε θα μπορούσε να γίνει και λίγο αργότερα..) - Έχει μάθει να περιμένει τη σειρά της (πχ. στην τσουλήθρα στην παιδική χαρά) και να συνυπάρχει/παίζει αρμονικά με άλλα παιδάκια (σε επίπεδο 2χρονου-3χρονου μιλάμε πάντα, οκ δεν περιμένω και να κάθεται όταν το άλλο παιδάκι της αρπάζει την κούκλα ? )
(είπαμε, θα το μάθαινε και αργότερα…)
- Έχει ένα σωρό καινούριες εικόνες και ερεθίσματα που θεωρώ ότι την βοηθάνε να εξελιχθεί ως άτομο.
(μπορεί να αποκτήσει και εκτός παιδικού σταθμού)
Οπότε, good luck σε ότι αποφασίσε για το μικρό σας την επόμενη χρονιά!
Πηγή: chezdaph.com