Σε μια συζήτηση με μια γνωστή μου, κάποια στιγμή η κουβέντα έφτασε στο διαζύγιό μου.
Τότε μου είπε: Μπορεί ο γάμος σου να μην πήγε τόσο καλά, αλλά έχεις το παιδί σου.
Προφανώς οι προθέσεις της ήταν καλές αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν θεώρησα ποτέ το παιδί μου σαν βραβείο παρηγοριάς μετά από έναν αποτυχημένο γάμο.
Τα παιδιά μας δεν έρχονται στον κόσμο για να κάνουν έναν γάμο να δουλέψει. Εμείς κάνουμε τον γάμο μας να δουλέψει. Εμείς πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε μαζί.Η κόρη μας, ολοκλήρωσε τον γάμο μας αλλά εμείς φταίμε που δεν προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο για να τον βελτιώσουμε.
Κάναμε πολλά λάθη στον γάμο μας τα οποία δεν μπορέσαμε να διορθώσουμε.
Όμως αυτό δεν μας εμπόδισε να κάνουμε ότι καλύτερο για το παιδί μας. Ποτέ δεν την βάλαμε στην μέση των διαφωνιών μας. Ποτέ δεν ήταν το εμπόδιο στις αποφάσεις μας. Αποφασίσαμε να πάρουμε χωριστούς δρόμους αλλά πάντα θα μας ενώνει αυτό το παιδί. Το ότι μένει μαζί μου τις περισσότερες μέρες μαζί μου δεν με κάνει να νιώθω ότι κέρδισα κάτι ή πως εκδικήθηκα τον πρώην άντρα μου. Η κόρη μου δεν είναι η παρηγοριά μου σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Δεν πρόκειται να της μεταφέρω τα προβλήματά μου ή να την κάνω αποδέκτη σχολίων ενάντια στον πατέρα της.
Πρέπει να είμαστε ένα υγιές πρότυπο για εκείνη, όσο δύσκολο και αν ακούγεται.Θέλω να μεγαλώσει όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Δεν θέλω να είναι ένα παιδί χωρισμένων γονιών.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να λύσει η κόρη μου τα δικά μας προβλήματα.Θέλω να προσαρμοστεί στην νέα της ζωή. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει αν δεν το πάρω απόφαση. Τα παιδιά μας είναι η συνέχειά μας σε αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι η παρηγοριά και η ελπίδα για όσα δεν καταφέραμε εμείς. Είναι πολύ βαρύ φορτίο για ένα παιδί .
Όλα αυτά ακούγονται απίθανα και υπερβολικά πολιτισμένα για μια χωρισμένη μητέρα. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να προσπαθήσω να γίνω καλύτερη σαν μητέρα.
babyradio.gr- Άννα Κ.
O μπαμπάς που θα μπορούσες να γίνεις…
Δεν είστε υποχρεωμένοι να απολαμβάνετε την κάθε στιγμή.
Ο τοκετός δεν είναι διαγωνισμός!
