Για πολλά χρόνια επικρατούσε ο μύθος πως τα μοναχοπαίδια διαμορφώνουν προβληματικές προσωπικότητες και υστερούν σε σχέση με άλλα παιδιά που μεγαλώνουν σε πολυμελείς οικογένειες. Συνήθως «κατηγορούνται» πως απολαμβάνουν προνόμια που δεν αρμόζουν στην ηλικία τους αλλά και στις οικονομικές δυνατότητες των γονιών τους.
Όπως το να έχεις αδέρφια, έτσι και το να είσαι μοναχοπαίδι έχει τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του. Όμως, τι σημαίνει πραγματικά να έχεις μεγαλώσει ως μοναχοπαίδι;
Να σε κοιτάζουν με καχυποψία
Η πρώτη αντίδραση των περισσότερων ανθρώπων όταν μαθαίνουν ότι συναναστρέφονται ένα μοναχοπαίδι εμπεριέχει μια μικρή δόση καχυποψίας ή επίκρισης. Αν η εντύπωσή τους είναι θετική, θα προβούν σε ένα σχόλιο του τύπου «Ναι; Δε σου φαίνεται καθόλου!», ενώ σε αντίθετη περίπτωση είναι πιθανό να πουν κάτι σαν « Τώρα/έτσι εξηγείται!». Το ενδεχόμενο να μην τους εντυπωσιάσει το γεγονός ότι ο άνθρωπος απέναντι τους δεν έχει αδέρφια (όπως και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι) μάλλον δεν περνά από το μυαλό τους.
Να έχεις όλη την προσοχή των γονιών σου σαν παιδί
Αν και στην πραγματικότητα σημασία έχει η ποιότητα του χρόνου που περνά ένα παιδί με τους γονείς του και όχι η ποσότητα, σίγουρα ένα μοναχοπαίδι κερδίζει και στα δύο. Οι γονείς που έχουν μόνο ένα παιδί να φροντίζουν δεν διαθέτουν μόνο παραπάνω χρόνο αλλά και ενέργεια. Κακά τα ψέματα, να μεγαλώνεις παιδιά είναι μια πραγματικά σκληρή δουλειά και είναι δύσκολο να βρίσκεις τη δύναμη και τον ενθουσιασμό να την κάνεις επί δύο, τρία ή τέσσερα.
Να έχεις όλη την ευθύνη των γονιών σαν ενήλικας
Μεγαλώνοντας θα πρέπει να επιστρέψεις στους γονείς σου την περίσσια αγάπη και υπομονή που σου χάρισαν. Μόνο που σαν μοναχοπαίδι το βάρος αυτής της ευθύνης θα πρέπει να το σηκώσεις μόνος σου. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιος άλλος για να μοιραστεί τα έξοδα, τη φυσική κούραση, το άγχος και τον πόνο σου όταν οι γονείς σου μεγαλώσουν και χρειαστούν τη φροντίδα και τη βοήθειά σου.
Να περιμένουν πολλά από εσένα
Όλοι οι γονείς κάνουν όνειρα για τα παιδιά τους και σχέδια για το μέλλον τους. Αν είσαι όμως μοναχοπαίδι η πίεση αυξάνει αρκετά, αφού δεν υπάρχει άλλο μέλος για να τα εκπληρώσει. Οι υπερβολικές απαιτήσεις μπορεί να αγχώνουν και να κουράζουν ένα μοναχοπαίδι περισσότερο από όσο πρέπει, αφού μπορεί να νιώσει το βάρος των ονείρων των γονιών του να βαραίνουν αρκετά τους ώμους του…
Να τα πηγαίνεις καλά με τους ενήλικες
Ένα παιδί που συναναστρέφεται κυρίως με ενήλικες τείνει να είναι πιο ώριμο και πειθαρχημένο από τους συνομήλικούς του. Να είσαι μοναχοπαίδι, σημαίνει να περνάς πολύ χρόνο με τους «μεγάλους», να συμμετέχεις ή τουλάχιστον να παρακολουθείς, τις συζητήσεις τους και να κάθεσαι φρόνιμα στην καρέκλα σου όπως οι υπόλοιποι.
Να αισθάνεσαι μοναξιά
Τα μοναχοπαίδια είθισται να αναπτύσσουν γρήγορα τις κοινωνικές τους δεξιότητες για να καλύψουν την ανάγκη τους για παρέα και συντροφικότητα. Ωστόσο οι φίλοι, όσο στενοί κι αν είναι, έχουν τις δικές τους οικογένειες κι έτσι, τα Σαββατοκύριακα και οι καλοκαιρινές διακοπές ενός παιδιού που ζει χωρίς αδέρφια, μπορεί να είναι κάπως μοναχικά. Πράγματι, σε πολλές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί η μοναξιά είναι το πιο κοινό παράπονο που έχουν τα μοναχοπαίδια.
Να σε κακομαθαίνουν (έστω και λίγο)
Είναι στο χέρι των γονιών να αναθρέψουν τα παιδιά ή το παιδί τους με σωστό τρόπο. Να είσαι μοναχοπαίδι δεν σημαίνει αυτόματα να είσαι ένα κακομαθημένο παιδί. Ωστόσο έχεις πρόσβαση σε μικρές απολαύσεις και ευκολίες χωρίς να έχεις επίγνωση ότι αποτελούν προνόμιο. Από τα μικρά πράγματα, όπως το να φας όλα τα πατατάκια ή να μη μοιράζεσαι το δωμάτιό σου έως τα μεγάλα, όπως το να διατεθούν όλα τα χρήματα για τις σπουδές σου ή να είσαι ο μοναδικός δικαιούχος της κληρονομιάς σου, μπορείς να πεις ότι σε κακομαθαίνει η ίδια η ζωή.
Να είσαι αυτάρκης
Ένα μοναχοπαίδι περνά πολύ χρόνο με τον εαυτό του. Μαθαίνει να απασχολεί το μυαλό του για να μη βαριέται, να γεμίζει το χρόνο του με δραστηριότητες και να εισπράττει ικανοποίηση από τα πράγματα που κάνει το ίδιο. Ταυτόχρονα μαθαίνει να λύνει μόνο του τα προβλήματα που προκύπτουν και να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του.
Να είσαι μοναχοπαίδι σημαίνει να ξέρεις να στηρίζεσαι στον εαυτό σου και να πατάς γερά στα πόδια σου.
