Φέρνοντας το μωρό στο σπίτι: Οι προσδοκίες και η…πραγματικότητα!

tired-mom

Μέχρι να αποκτήσω το πρώτο μου παιδί είχα στην πλάτη μου 15 χρόνια εμπειρίας babysitting.

Νόμιζα πως ήξερα λοιπόν από παιδιά. Όμως δεν ήξερα.

Όπως λοιπόν και οι υπόλοιποι γονείς έτσι και εγώ συνειδητοποίησα πως τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για την πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσεις 24 ώρες την ημέρα και 7 μέρες την εβδομάδα.  Άλλα λοιπόν πίστευα για την μητρότητα και άλλα είχα να αντιμετωπίσω.

Άδεια μητρότητας:

Έλεγα χαρακτηριστικά: “Θα κάνω τόσα πολλά πράγματα στην άδεια μητρότητας. Ανυπομονώ να φτιάξω το σπίτι, να κάνω χειροποίητα κοσμήματα κλπ.”

Τι συνέβη τελικά; Η άδεια μητρότητας έμοιαζε σαν ένα jet lag διαρκείας.  Έχεις ένα ανθρωπάκι μόνιμα στο στήθος σου, έχεις βουνά ολόκληρα από άπλυτα ρούχα, έχεις να καθαρίσεις κακάκια από παντού(ναι και από τον τοίχο), να βγάλεις εκατομμύρια φωτογραφίες το παιδί σου και να καυγαδίσεις με τον εξαντλημένο άντρα σου.  Και μέσα σε όλα αυτά έχεις να αναρρώσεις από τον τοκετό. Πότε είπαμε θα φτιάξω το σπίτι και θα κάνω κοσμήματα;

Οι φωτογραφίες.

Έλεγα: Για ποιον λόγο όλοι νομίζουν ότι το παιδί τους είναι τόσο χαριτωμένο; Όλα τα μωρά ίδια είναι. Τα περισσότερα από αυτά είναι κατακόκκινα και άσχημα μόλις γεννιούνται.

Τι έγινε στην πραγματικότητα; Δεν είπα και πριν ότι έχω να βγάλω εκατομμύρια φωτογραφίες; Ναι, το ξέρω πως άλλα έλεγα πιο πριν, αλλά κοιτάξτε πόσο όμορφο είναι το μωρό μου, κοιτάξτε τι ωραία που πίνει το γάλα του ή παίζει με την κουδουνίστρα του! Μόνο το μωρό μου μπορεί να κάνει αυτά τα υπέροχα πράγματα. Σας είπα ότι είναι το πιο όμορφο μωρό του κόσμου;

Ο ύπνος.

Θυμάμαι ότι έλεγα: “Εννοείται πως θα κοιμάμαι όταν κοιμάται και το μωρό.”

Τι έγινε τελικά; Όταν το μωρό κοιμάται εγώ κάνω άλλα πράγματα για τον εαυτό μου όπως δουλειά, μπάνιο, φαγητό ή  να βλέπω την αγαπημένη μου σειρά και να μην διπλώνω τελικά τα ρούχα  από το πλυντήριο.

Το σπίτι:

Λέγαμε με τον άντρα μου: “Το σαλόνι μας είναι ο χώρος μας. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τα παιδιά να φέρουν παιχνίδια στο σαλόνι.”

Στην πραγματικότητα όμως; Διαλέξαμε μια ωραία κούνια που ταιριάζει με το σαλόνι μας και πήραμε ένα κουτί στο ίδιο χρώμα για να βάζει τα παιχνίδια του, τα αρκουδάκια του και τα τουβλάκια του δίπλα στον καναπέ. Ο καναπές έχει ήδη διακοσμηθεί με χρώματα ζωγραφικής και το ίδιο ισχύει και για τους τοίχους. Όταν έρχεται κόσμος σπίτι μας ως δια μαγείας εξαφανίζονται όλα τα παιχνίδια από το σαλόνι αλλά την επόμενη μέρα πάλι επιστρέφουν με έναν τρόπο μαγικό!

Ο τρόπος ζωής.

Λέγαμε: “Δεν θα περιστρέφεται η ζωή μας γύρω από τα παιδιά μας. Θα έχουμε και την δική μας ζωή.”

Τι συνέβη τελικά; Κάνουμε την δική μας ζωή σε παιδότοπους, εστιατόρια με παιδικά μενού και μαγαζιά που έχουν παιδικά καθίσματα. Μιλάμε πάντα και παντού για τα παιδιά μας και σε τρελά κέφια βγαίνουμε για καφέ στην …παιδική χαρά!

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν προετοιμασμένη για τίποτα από αυτά. Όμως είναι υπέροχο να είσαι γονιός  ακόμη και αν οι προσδοκίες δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα!

babyradio.gr-Γκαλίτσιου Μαριάννα

Μαμά να είσαι εκεί κάθε στιγμή…

Σαν χθες μου φαίνεται που σε αντίκρισα για πρώτη φορά…

Βρέθηκε λύση στο άγχος του αποχωρισμού…