10 πράγματα που έμαθα από την έλευση της δεύτερης κόρης μου,από την Ελιάνα Χρυσικοπούλου
Η φράση «το έχεις ξαναζήσει» είναι τελείως άκυρη
Αν έχω ξαναμπεί σε μαιευτήριο; Ναι, φυσικά. Αν έχω ξανακρατήσει στην αγκαλιά μου νεογέννητο; Εννοείται. Αλλά αν με ρωτάς αν μοιάζει ή αν μου θυμίζει ή αν μπορεί να συγκριθεί η εμπειρία του πρώτου παιδιού με την εμπειρία του δεύτερου, θα σου πω πως η απόστασή τους είναι περίπου όση της Γης από τον Άλφα Κενταύρου.
[babyPostAd]Μερικές φορές, ο τρόπος έχει σημασία
Κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα της μητρότητας, ο τρόπος που έρχεται ένα παιδί στον κόσμο – με φυσιολογικό τοκετό ή καισαρική τομή – μοιάζει να μην έχει καμία σημασία. Ε, για μερικές από εμάς έχει. Από την πρώτη στιγμή που αντίκρισα το θετικό τεστ εγκυμοσύνης, μου δημιουργήθηκε μια τεράστια επιθυμία να βιώσω την εμπειρία του φυσιολογικού τοκετού, την οποία στερήθηκα στο πρώτο μου παιδί. Και κάπως έτσι έψαξα, έμαθα και ενημερώθηκα για το VBAC (Vaginal Birth After C-Section), το οποίο και τελικά πέτυχα με τη βοήθεια του γιατρού μου, Βαγγέλη Δημητρίου, της μαίας μου, Πέννυς Λάζου και του προσωπικού του μαιευτηρίου Ιασώ.
Οι μέρες στο μαιευτήριο είναι χρυσός
Τρεις μέρες στο φωτεινό μου δωμάτιο ήταν αρκετές για να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ και να δώσω την ευκαιρία στο σώμα μου να αναρρώσει. Ειδικά αν είσαι σε ένα μαιευτήριο που θα σε φροντίσουν άψογα από την παραλαβή μέχρι το εξιτήριο, όπως το Ιασώ, τις μέρες αυτές θα τις θυμάσαι σύντομα με μεγάλη αγάπη και νοσταλγία. Και μην ξεχνάς: εκμεταλλεύσου το κουδούνι. Αυτό το θαυμάσιο κουδούνι δίπλα στο κρεβάτι που το πατάς και εμφανίζονται εξ ουρανού χαμογελαστές μαίες, καλές νεράιδες με μαγικά ραβδάκια και παρακεταμόλη.
…και είναι σαφώς πιο ήσυχες από τις αντίστοιχες μέρες μαιευτηρίου στο πρώτο παιδί
Τα λουλούδια που έφερα σπίτι από το Ιασώ γέμισαν τρία βάζα. Τα λουλούδια που έφερα σπίτι από τη γέννηση της Ισαβέλλας ήταν αρκετά για να φυτεύσουμε, αν θέλουμε, τον Εθνικό Κήπο στην αυλή μας.
Όσο και να προσπαθείς να απολαύσεις τις στιγμές σου με το δεύτερο παιδί, η σκέψη σου πετάει στο πρώτο
Το οποίο πρώτο παιδάκι σου είναι στο σπίτι και περνάει φίνα με τη γιαγιά του, αλλά εσύ είσαι πεπεισμένη πως κλαίει σε μια γωνίτσα και αναρωτιέται «μανούλα, γιατί με εγκατέλειψες;». Καταραμένες ορμόνες.
Τελικά το δεύτερο παιδί «μεγαλώνει» μόνο του;
Δεν θυμάσαι απολύτως τίποτα από τα πρακτικά ζητήματα
Τα κακά νέα: έχεις πάθει αμνησία γύρω από καυτά ζητήματα όπως π.χ. φροντίδα αφαλού νεογνού ή βολικές στάσεις θηλασμού ή ασφαλείς λαβές για πλύσιμο νεογέννητου. Τα καλά νέα: μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα έχεις κάνει επανεγκατάσταση όλο το λογισμικό και το πρόγραμμα «μαμά» τρέχει τέλεια.
Η εμπειρία σου δίνει αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση σου δίνει ψυχραιμία
Για κάθε ξενύχτι, κάθε μαραθώνιο θηλασμό, κάθε ακατανόητο βρεφικό κλάμα και κάθε παράξενα χρωματισμένη πάνα, τώρα μπορώ να πω στον εαυτό μου «δεν είναι τίποτα, θα περάσει» – και να ξέρω ότι μου λέω αλήθεια.
Το πρώτο σου μωρό δεν είναι πια μωρό
Έπειτα από τρεις μέρες αγκαλιά με το νεογέννητο, η Ισαβέλλα μου φαίνεται ψηλή, βαριά, αφράτη και με γιγαντιαίες πατούσες. Για να μην πούμε για το πόσο διαφορετική μου μοιάζει ως προς την συμπεριφορά: άφησα πίσω μου ένα μωρό και συνάντησα ένα μεγάλο, σοβαρό και πλήρως συνεννοήσιμο κοριτσάκι.
Όσοι είπαν πως θα αγαπήσω το δεύτερο μωρό όσο το αγαπάω το πρώτο από την πρώτη στιγμή, είπαν ψέματα
Ή, τελοσπάντων, είπαν την προσωπική τους εμπειρία, ανάγοντάς τη σε κανόνα για το γενικό σύνολο. Newsflash: δεν είμαστε όλες το ίδιο – και είναι κάπως απογοητευτικό να σε έχουν ήδη προετοιμάσει για το πώς θα έπρεπε να νιώθεις για το δεύτερο παιδί σου και να διαπιστώνεις πως στην πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Όσοι είπαν πως η αγάπη δεν μοιράζεται αλλά πολλαπλασιάζεται, είπαν αλήθεια
Με κάθε χασμουρητό, κάθε νιαούρισμα, κάθε σφίξιμο μπουνίτσας αρχίζω να ξεμυαλίζομαι με το νέο μωρό. Αλλά μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις πως γίνεται, την ίδια στιγμή, ο έρωτας μου για την Ισαβέλλα ολοένα να φουντώνει;
Πηγή: missbloom.gr
