Εξωσχολικές δραστηριότητες: Πότε επιτρέπεται ένα παιδί να τα παρατήσει; Τι λένε οι ειδικοί;
Όλες οι μαμάδες είναι δίπλα στα παιδιά τους. Τα πηγαίνουν στο κολυμβητήριο, στο ποδόσφαιρο, στο χορό. Τι γίνεται, όμως, όταν τα παιδιά δε θέλουν, για παράδειγμα, να πάνε στο μάθημα κολύμβησης, ή χάνονται μέσα στα αποδυτήρια και φωνάζουν για το πόσο μισούν την απαίσια τάξη τους;
Το παιδί ΔΕΝ πρέπει να τα παρατήσει όταν…
- Πρόκειται να ξεκινήσει κάτι καινούριο και ανησυχεί γι’ αυτό
«Για μερικά παιδιά, το να ξεκινήσουν κάτι καινούριο, τους προκαλεί ένα “τσουνάμι” φόβου και άγχους. Καταφέρνοντας να αντιμετωπίσει μια νέα αγχωτική κατάσταση, το παιδί αποκτά δύναμη και ανθεκτικότητα, που θα του χρειαστούν στην αντιμετώπιση καταστάσεων του μέλλοντος», επισημαίνει η family coach, Δρ Catherine Pearlman.
«Μια δραστηριότητα που διαλέχτηκε με χαλαρή διάθεση, χωρίς άγχος και ανέφικτες προσδοκίες των γονιών και με γνώμονα τα ενδιαφέροντα του παιδιού θα μας φέρει πιο κοντά στο να μην την εγκαταλείψει το παιδί. Η σκέψη λοιπόν ας επικεντρωθεί πρωτίστως στο να διαλέγουν τα παιδιά δραστηριότητες που τους ταιριάζουν, έχοντας την δυνατότητα να δοκιμάζουν καινούργια πράγματα και να καταλήγουν σε αυτό που θα τους κάνει να είναι χαρούμενα», τονίζει η παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας και ιδρυτικό μέλος των “Μικρών Ιστοριών” (www.mikresistories.gr), Ζωή Τραντσίδου.
- Είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό
«Τα παιδιά που τείνουν να τα παρατάνε –γενικά- όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελαν, θα πρέπει να ενθαρρύνονται να μην το βάζουν κάτω», τονίζει η Δρ Pearlman ενώ όπως υποστηρίζει η ψυχολόγος Κλαίρη Σειραδάκη.«Συχνά αντιμετωπίζω παιδιά, τα οποία παρουσιάζουν τελειομανία, κάνουν σκληρή αυτοκριτική και δε μπορούν να αντέξουν τα λάθη τους. Υπάρχει, λοιπόν, το ενδεχόμενο να επιλέγουν να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητα που μέχρι πρότινος αγαπούσαν, όταν εκείνη γίνεται πιο απαιτητική, πιο ανταγωνιστική, προκειμένου να μην αποτύχουν».
- Βρίσκεται σε αδιέξοδο
Όταν ένα παιδί έχει αφοσιωθεί πολύ σε μία δραστηριότητα, π.χ. σε ένα μουσικό όργανο ή σε ένα άθλημα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι υπάρχει μια «περίοδος μέλιτος» του παιδιού με το αντικείμενο ασχολίας του, που τελειώνει όταν το παιδί αισθανθεί ότι το «κατέχει». Σύμφωνα με τον καθηγητή Robert US Cuteetta, «Από την αρχή, οι γονείς πρέπει να προετοιμαστούν για το χρονικό διάστημα που το παιδί τους δε θα είναι πλέον παθιασμένο με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, θέτοντας εφικτούς στόχους και παροτρύνοντάς το να συνεχίσει την πρακτική εξάσκηση».
«Αν δούμε ότι πρόκειται για μια απλή συνήθεια του παιδιού απέναντι σε μια κατά τ’άλλα φυσιολογική και αναμενόμενη ρουτίνα, καλό θα είναι να μην ενισχύσουμε αυτήν την έντονη εναλλαγή δραστηριοτήτων αλλά να το παροτρύνουμε να παραμείνει σταθερό στην επιλογή του. Καλό είναι να μάθει να θέτει στόχους, να παλεύει να τους πετύχει χωρίς να παραιτείται εύκολα από την προσπάθεια. Είναι πολύ υγιές ένα παιδί να ξεκινάει κάτι με ενθουσιασμό αλλά στην πορεία αυτός ο ενθουσιασμός να καταλαγιάζει. Πρόκειται για κάτι που θα του συμβεί, σε όποια δραστηριότητα κι αν ξεκινήσει», συμβουλεύει η κα Σειραδάκη.
Επιτρέπεται το παιδί να τα παρατήσει όταν…
- Τα έχει δώσει όλα
«Αν ένα παιδί ζητάει να σταματήσει μια δραστηριότητα στην οποία είχε αφιερώσει στο παρελθόν αρκετό χρόνο και προσπάθεια, αλλά δεν το ενδιαφέρει πια, αφήστε το να φύγει», συμβουλεύει η Pearlman. «Δεν έχει αξία να απαιτείτε να συνεχίσει το παιδί σας το πιάνο ή το Taekwondo μόνο και μόνο επειδή επενδύσατε επτά χρόνια».
- Είναι διαρκώς θλιμμένο
«Αν κρίνουμε ότι το παιδί προσπάθησε αρκετά, ότι το πάλεψε όσο μπορούσε, αλλά παρόλ’ αυτά συνεχίζει να νιώθει δυστυχισμένο, τότε δεν έχουμε παρά να το απαλλάξουμε από τη συγκεκριμένη δραστηριότητα που το βαραίνει. Όσα χρόνια κι αν έχει αφιερώσει σε αυτή τη δραστηριότητα, προέχει η ψυχική ισορροπία του παιδιού μας.
Επιπλέον, σε περίπτωση που ανακαλύψουμε ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα δεν αρέσει στο παιδί ή ποτέ δεν την επέλεξε το ίδιο, καλό είναι να αναρωτηθούμε κατά πόσο είναι μια αποκλειστικά δική μας επιλογή, κάποια δική μας ανικανοποίητη επιθυμία, την οποία πάμε να προβάλουμε στο παιδί μας», επισημαίνει η ψυχολόγος, Κλαίρη Σειραδάκη. «Όταν ο κόπος και η σωματική προσπάθεια υπερτερούν της χαράς, τότε είναι η ώρα να αφήσετε το παιδί σας να κάνει ό,τι θέλει», λέει η Pearlman.
- Δεν του ταιριάζει κάποια δραστηριότητα
Μερικά παιδιά δε φτιάχτηκαν για νακάνουν την τέλεια πεταλούδα στο κολύμπι, αλλά μπορούν να παίζουν με δεξιοτεχνία σκάκι. Όταν το παιδί και η δραστηριότητα είναι εκτός συγχρονισμού, αφήστε το παιδί ελεύθερο να “επενδύσει” στις κλίσεις του και να είναι χαρούμενο. Η εμμονή ενδέχεται να υπονομεύσει την ευημερία και την καλή υγεία.
Συνολικά, η κα Σειραδάκη καταλήγει: «Αυτό που έχουμε να κάνουμε πρώτα από όλα είναι να ακούσουμε το παιδί μας: Πρόκειται για μια δραστηριότητα που επέλεξε το ίδιο; Του αρέσει; Μήπως το κουράζει πολύ; Μήπως είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική; Ή μήπως το παιδί συνηθίζει να δοκιμάζει νέες δραστηριότητες και όταν νιώσει λίγο να βαριέται, επιλέγει να τις εγκαταλείπει, πηδώντας σε νέες, τις οποίες σύντομα και πάλι θα εγκαταλείψει; Όπως και να έχει, είναι αναμενόμενο για ένα παιδί να νιώθει ανά διαστήματα ανασφάλειες για δραστηριότητες που κάποτε επέλεξε.
