Αυτές είναι οι ενδείξεις – Πότε ένα παιδί είναι θύμα σχολικής βίας
Στην χώρα μας περιστατικά βίας μένουν συνήθως στην αφάνεια γιατί θεωρείται ότι η δημοσιοποίησή τους θα στιγματίσει τους θύτες και τα θύματα . Οι συμπεριφορές του τύπου «δράση συμμοριών» βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ πιο συχνά είναι τα περιστατικά επιθέσεων και ξυλοδαρμών μεταξύ μαθητών. Οι δράστες είναι πολύ ικανοί στο να εντοπίζουν και να αναγνωρίζουν τους μαθητές που δεν διαθέτουν τις δεξιότητες, τις ικανότητες ή τα προσωπικά χαρακτηριστικά για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Ως «ρατσιστικός εκφοβισμός» ή «φυλετική παρενόχληση» χαρακτηρίζεται η επιθετική πράξη που κατευθύνεται προς ένα άτομο που ανήκει σε διαφορετική φυλή ή εθνικότητα, εφόσον αποδειχθεί ότι ο εκφοβισμός προέκυψε ακριβώς λόγω της διαφοράς εθνικότητας μεταξύ του δράστη και του θύματος.
Ο «σεξουαλικός εκφοβισμός» αναφέρεται στη χρήση λεκτικών εκφράσεων με σεξουαλικά υπονοούμενα. Μια άλλη μορφή εκφοβισμού λαμβάνει χώρα όταν μια ομάδα σε ένα πλαίσιο προβαίνει σε πράξεις επιβολής στα νεοφερμένα άτομα, σαν ένα είδος τελετών μύησης ή καψονιών. Σ’ αυτή την περίπτωση, οι δράστες φαίνεται να απαλλάσσονται από το αίσθημα προσωπικής ευθύνης καθώς η πρακτική του εκφοβισμού βασίζεται σε μια παράδοση.
Μπορούμε να υποψιαστούμε ότι ένα παιδί εκφοβίζεται με βάση κάποια δευτερεύοντα σημάδια θυματοποίησης:
– ένα ασυνήθιστα ήσυχο παιδί γίνεται όλο και πιο απόμακρο
– ένα παιδί, που, συνήθως, είναι συγκρατημένο, γίνεται επιθετικό (ως αποτέλεσμα της
απογοήτευσης και της ανικανότητας να αντιμετωπίσει τη θυματοποίηση με άλλο
τρόπο)
– πτώση της σχολικής επίδοσης χωρίς προφανή λόγο
– απροθυμία συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες
– ασθένεια πριν από ομαδικές δραστηριότητες
– στις ομαδικές σχολικές δραστηριότητες κανείς δεν θέλει να σχηματίσει ζευγάρι μ’
αυτό το παιδί
– απουσίες από το σχολείο χωρίς πειστικές εξηγήσεις
– τα προσωπικά αντικείμενα του παιδιού είναι μονίμως κατεστραμμένα ή έχουν χαθεί.
Το διαβάσαμε στο: Medicalland.gr
Πηγή: Medlabgr.
