Το άγχος του αποχωρισμού και το άγχος στους ξένους σε μωρά 8-9 μηνών

Κείμενο από τον Στέλιο Μαντούδη* για το babyradio

Το μωρό σας μαθαίνει πολλά πράγματα, αναφέρει ο Στέλιος Μαντούδης αναπτυξιακός εργοθεραπευτής. Οι γνωστικές του ικανότητες εξελίσσονται γρήγορα. Η μητέρα είναι συνήθως αυτή που φροντίζει το παιδί και αυτό τώρα δε θέλει να την αποχωριστεί.

Η σχέση με τους ξένους

Ο κος Μαντούδης επισημαίνει ότι πριν το τελευταίο τρίμηνο του πρώτου έτους το παιδί αναπτύσσει μια συμπεριφορά δεσμού-προσκόλλησης που απευθύνεται σε ένα ή λίγα συγκεκριμένα πρόσωπα.

Τα βρέφη στην ηλικία των 8-9 μηνών αρχίζουν να κλαίνε ή να εκδηλώνουν δυσαρέσκεια, αποδοκιμασία και ντροπή προς τον ξένο που τα προσεγγίζει.

Γιατί το ονομάζουμε άγχος αποχωρισμού

Τα συναισθήματα που εκδηλώνει το βρέφος θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν περισσότερο ως άγχος και λιγότερο ως φόβος, και παραπέμπουν στο άγχος της απώλειας της προστασίας που παρέχεται από ένα βασικό πρόσωπο φροντίδας, συνήθως τη μητέρα.

Το άγχος για τους ξένους

Δεν πρόκειται για μια δυσκολία του παιδιού, αλλά για ένα στάδιο ανάπτυξης που το συναντάμε σε όλα τα βρέφη.

Η γνώμη του ειδικού

Το άγχος αποχωρισμού πιέζει συναισθηματικά πολλά παιδιά, ιδιαίτερα όταν η μητέρα θα πρέπει να γυρίσει στη δουλειά της και οι αποχωρισμοί είναι καθημερινοί. Είναι όμως μια χρονική περίοδος που συχνά περνάει.

Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής Επιστημονικά Υπεύθυνος των Αναπτυξιακών Κέντρων Mandou