Τι σημαίνει το να είσαι μητέρα…
Μια μαμά μάς δίνει πολλούς και διαφορετικούς ορισμούς της μητρότητας.
Τι σημαίνει για μένα το να είμαι μητέρα;
Σημαίνει μια αγάπη που δεν έχεις ξανανιώσει ποτέ. Να νιώθεις τον πόνο κάποιου άλλου σαν δικό σου. Το πρωτόγονο ένστικτο να προστατεύσεις κάποιον.
Να ξέρεις όλα τα πάρκα σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από το σπίτι σου, και ποια μαγαζιά έχουν καθαρές τουαλέτες.
Σημαίνει αγκαλιές στον καναπέ παρακολουθώντας κινούμενα σχέδια.
Μια κατάσταση συνεχών αλλαγών. Να βρίσκεις μια ρουτίνα και μέχρι να προσαρμοστείς σ’ αυτήν να αλλάζει πάλι.
Να έχεις γίνει εξπέρ στα προϊόντα καθαρισμού.
Σημαίνει αντικρουόμενα συναισθήματα. Να παρακαλάς να κοιμηθεί το μωρό και να σου λείπει αμέσως μόλις κοιμηθεί.
Να ξέρεις ότι αν η κλωνοποίηση ήταν διαθέσιμη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, θα ήσουν η πρώτη στη σειρά.
Να βρίσκεις έναν νέο εαυτό, μέσα από τις συμβουλές και την κριτική, και να μαθαίνεις να είσαι σίγουρη για τις αποφάσεις σου.
Να μαθαίνεις ότι δεν πρέπει να είσαι αλαζόνας. Τη μία μέρα το παιδί σου μπορεί να απαγγέλει με χάρη την αλφαβήτα μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό. Την επόμενη μέρα πετάει κάτω φαγητά στο σούπερ μάρκετ και το πιάνει υστερική κρίση δημοσίως, ενώ το κοινό δεν εντυπωσιάζεται και τόσο.
Σημαίνει να ψάχνεις στο Google τα συμπτώματα της ανεμοβλογιάς. Και να εύχεσαι να μην το είχες κάνει.
Σημαίνει εξάντληση που δεν φανταζόσουν ποτέ, αλλά και το να ανακαλύπτεις ότι τη στιγμή που νιώθεις πως δεν έχεις τίποτα πια να δώσεις, έχεις κι άλλο.
Σημαίνει να βρίσκεις σταφίδες στον πάτο της τσάντας σου.
Να αισθάνεσαι υπερήφανη και να γιορτάζεις τα μικρά ή μεγάλα επιτεύγματά τους. Να ζητωκραυγάζεις και να χορεύεις όταν ένα μικρό ανθρωπάκι κάνει τσίσα στο γιογιό. Να δακρύζεις στο πάρκο επειδή ο μπαμπάς άφησε τη σέλα και έκαναν ποδήλατο μόνα τους.
Να συζητάς μέχρι αργά τη νύχτα με τον σύζυγο για το αν παίρνετε τις σωστές αποφάσεις.
Να ξέρεις κάποιον άλλον καλύτερα απ’ ό,τι ξέρεις τον εαυτό σου.
Η αντίδραση της Μητέρας στο ξέσπασμα Θυμού του γιου της ας γίνει ένα Μάθημα για όλους τους Γονείς
Να αποδέχεσαι πως δεν μπορείς να είσαι τέλεια. Υπάρχουν μέρες που ξυπνάς και ο κουβάς με την υπομονή σου δεν έχει γεμίσει εντελώς μέσα στη νύχτα, και δεν έχεις αρκετή για να βγάλεις τη μέρα. Φωνάζεις περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, δεν ακούς αρκετά, αλλά οι μέρες αυτές περνάνε.
Να μη βλέπεις ποτέ τον πάτο του καλαθιού με τα άπλυτα ρούχα.
Να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Όπως το να βγαίνεις χωρίς τσάντα με αλλαξιές την ημέρα που το μωρό κάνει εμετό πάνω σου και αναγκάζεσαι να οδηγήσεις μέχρι το σπίτι με το σουτιέν.
Σημαίνει να χορεύεις στην κουζίνα αυτοσχέδιες ντίσκο χορογραφίες φορώντας καουμπόικο καπέλο.
Να μην έχεις ποτέ ξανά μια αποκλειστικά προσωπική στιγμή στη ζωή σου, είτε μιλάμε για το ότι μπουκάρουν στο μπάνιο την ώρα που κάνεις αποτρίχωση στο μπικίνι είτε για το ότι λένε στους γείτονες τι είπες στον μπαμπά γι’ αυτούς.
Να σου ραγίζει η καρδιά όταν είναι άρρωστα. Αλλά και να έχεις το προνόμιο να είσαι εκείνη που μπορεί να τα κάνει καλύτερα. Οι αγκαλιές της αρρώστιας είναι οι πιο πολύτιμες.
Είναι τα πικνίκ στον κήπο τις ηλιόλουστες μέρες.
Είναι να έχεις πολλά κουτιά αποθήκευσης και πάντα να έχεις μια στοίβα πράγματα για δώσιμο.
Να έχεις μια λίστα με δουλειές που δεν τελειώνει ποτέ.
Να θαυμάζεις το πόσο έχουν μεγαλώσει και να απορείς πώς στο καλό μεγάλωσαν τόσο γρήγορα.
Να τα κοιτάζεις όταν κοιμούνται στα κρεβάτια τους και να συνειδητοποιείς πόσο μικρά είναι ακόμα.
Να ξέρεις ότι αν δίνεις όλη σου την προσοχή στο ένα παιδί, το άλλο πιθανότατα κάνει κάτι που δεν πρέπει.
Να γνωρίζεις τι θα πει πόνος, όταν πατάς ένα Lego ξυπόλητη.
Να μην μπορείς να δεις οτιδήποτε ελαφρά θλιβερό στην τηλεόραση χωρίς να κλάψεις με μαύρο δάκρυ.
Να μη διστάζεις λεπτό να σκουπίσεις τις μύξες του παιδιού με το χέρι σου.
Να ξέρεις ότι το ποτήρι κρασί που πίνεις το έχεις πραγματικά κερδίσει.
Να ανακαλύπτεις ξανά τη χαρά της ζωγραφικής, και να προσπαθείς πάρα πολύ να μην εκνευριστείς όταν τα μικρά ξεφεύγουν από τις γραμμές και χρωματίζουν την άμμο πράσινη.
Να κοιμάσαι αμέσως μόλις το κεφάλι σου ακουμπήσει το μαξιλάρι.
Σημαίνει να έχεις τύψεις για τα πάντα. Να αμφιβάλλεις συνέχεια για το αν κάνεις το σωστό και να δίνεις διαρκώς μάχη για να τα κάνεις να φάνε λαχανικά.
Είναι να ξέρεις ακριβώς σε πιο σημείο να γαργαλήσεις για περισσότερα χάχανα.
Να αισθάνεσαι τόση περηφάνια που να νομίζεις ότι θα σκάσεις.
Να ερωτεύεσαι ξανά τον άντρα σου όταν βλέπεις πώς είναι ως πατέρας.
Να πρέπει να τρως σοκολάτα στα κρυφά. Αλλιώς θα πρέπει να τη μοιραστείς.
Να κάνουν εμετό επάνω σου και να μην κουνάς βλέφαρο.
Τις καλές ημέρες, το να είσαι μητέρα είναι όλο χαμόγελα, αγκαλιές και γέλια. Τις κακές ημέρες είναι όλο δάκρυα και φωνές, και απ’ τα παιδιά και από μένα. Οι περισσότερες μέρες είναι κουραστικές, γεμάτες φασαρία και πάντα απρόβλεπτες.
Η μητρότητα σου αλλάζει τη ζωή. Είναι το καλύτερο πράγμα που έκανα ποτέ. Το μεγαλύτερο επίτευγμά μου και η δουλειά με τη μεγαλύτερη ανταμοιβή.
Είναι όλα αυτά και πολλά άλλα ενδιάμεσα.
Η μητρότητα είναι μεγαλύτερη από μένα. Μεγαλύτερη από όλες μας. Είναι όμως και ένα υπέροχο πράγμα που μοιραζόμαστε πολλές από εμάς.
Τελικά, όλα γίνονται γι’ αυτά. Για τα μικρά ανθρωπάκια που γεμίζουν την καρδιά μου αγάπη, κάνουν τα μαλλιά μου να ασπρίζουν και με τρελαίνουν λιγάκι. Ο κόσμος μου δεν θα ήταν ο ίδιος χωρίς τα δυο όμορφα, φασαριόζικα αγόρια μου.
Της Claire Kirby
Το διαβάσαμε στο familyinaction.gr
