Πολλά πράγματα αλλάζουν στη ζωή μας όταν γινόμαστε γονείς. Αλλάζουμε συνήθειες, αλλάζουμε στέκια, ωράρια… Αποχαιρετούμε στιγμές της νεότητας, και καλωσορίζουμε νέες εμπειρίες γεμάτες απέραντη αγάπη.
Πολλά άλλαξαν και στη δική μου ζωή. Δεν μου λείπει το παρελθόν, τότε ήταν η ώρα του να το ζήσω, και το φέρνω στο νου μου με χαμόγελο κάθε φορά που τριγυρίζω με τη σκέψη μου σε ανέμελα καλοκαίρια και ξενύχτια φοιτητικά.
Υπάρχει όμως κάτι που μου λείπει πολύ, από την προ παιδιού ζωή μου.
Μου λείπει η μουσική. Ναι, η μουσική!
Ενώ τραγουδά συνεχώς, και στα διαλείμματα απ’ το παιχνίδι χορεύει μόνος του με τα δικά του αυτοσχέδια τραγούδια, ο Χρήστος δεν με αφήνει να βάζω μουσική στο σπίτι. Όταν ήταν μωρό, βάζαμε και ακούγαμε παιδικά τραγουδάκια, αλλά ξαφνικά γύρω στα 1,5 μας δήλωσε μια μέρα με μεγάλη αποφασιστικότητα πως δεν του αρέσει να ακούει μουσική, και να μην ξαναβάλουμε…
Κι από εκείνη τη μέρα, έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια πια, δεν ακούγεται μουσική στο σπίτι μας. Κι άλλα μου λείπουν κατά καιρούς, αλλά αυτό μου λείπει κάθε μέρα. Μεγάλωσα μέσα στη μουσική, τη σπούδασα από μικρό παιδί κι είναι η ζωή μου άρρηκτα δεμένη μαζί της: άκουγα παντού, όπου βρισκόμουν κι όπου στεκόμουν.
Κι όχι μόνο άκουγα. Τραγουδούσα συνεχώς! Αλλά κι αυτό έχει απαγορευτεί απ’ τον μικρό Χρήστο… Κι όταν ξεχνιέμαι και πάω να ξεκινήσω ένα τραγούδι, στη δεύτερη νότα έχει πέσει παρατήρηση: «Αφού μαμά σου είπα να μην τραγουδάς!». Και τότε μαζεύομαι, και συνεχίζω το τραγούδι από μέσα μου. Και μην νομίζετε ότι δεν έχω προσπαθήσει να του αλλάξω άποψη…αλλά αυτός τίποτα! Βράχος!
Το βράδυ λοιπόν όταν κοιμάται, βάζω λίγη μουσική, στα σιγανά κι έτσι κάπως παρηγοριέμαι. Και βέβαια όταν τυχαίνει να βρεθώ μόνη μου στο αμάξι, το ράδιο παίζει δυνατά, κι εγώ τραγουδάω ακόμα πιο δυνατά: αν βρεθείς μαζί μου στο δρόμο μια τέτοια στιγμή, σίγουρα δεν θα σου περάσω απαρατήρητη!
Ξέρω ότι θα ‘ρθει μια μέρα που θα ακούμε παρέα τα αγαπημένα μας τραγούδια και θα χορεύουμε και θα τραγουδάμε. Και μέχρι να ‘ρθει αυτή η μέρα, εγώ θα χορεύω τα πρωινά στην κουζίνα με τις δικές του αυτοσχέδιες μελωδίες, θα τραγουδώ τα βράδια ψιθυριστά πάνω απ’ τον υπολογιστή, και θα ακούω τις αγαπημένες μου μουσικές να βολτάρουν χαρωπά μες στο μυαλό μου…
Εσένα τι σου λείπει πιο πολύ από τότε που έγινες γονιός;
Πηγή: paidikokouti.gr
