H Megan Zander, μαμά διζυγωτικών διδύμων, μεγαλώνει τα παιδιά της ως δύο διαφορετικές οντότητες, τα αφήνει να εξελιχθούν ανάλογα με τις συνθήκες, τα ενδιαφέροντά τους και τις προτιμήσεις τους, τους διατρέφει τον καθένα με αυτό που του αρέσει και τους ντύνει με αυτό που βολεύει το κάθε παιδί.
Μόνο όσον αφορά στην πειθαρχία, μένει σταθερή στην ίδια τεχνική και για τους δύο, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρη ότι κάνει το σωστό: Κάποιες φορές τους παίρνει τα παιχνίδια, άλλες τους βάζει σε timeout, άλλοτε αρνείται να τους δώσει κάτι που τους έχει υποσχεθεί και προφανώς κάποιες φορές χάνει την ψυχραιμία της και καταλήγει στην κουζίνα να κλαίει μόνη της μέχρι να ηρεμήσει. Τα παιδιά άλλοτε φέρονται καλύτερα, άλλοτε όχι. H Megan αναγνωρίζει ότι τα παιδιά της έχουν την κλασική παιδική συμπεριφορά και όλοι την είχαν προειδοποιήσει ότι θα είναι δύσκολα, αλλά τελικά αναρωτιέται αν ο λόγος που δεν την ακούνε συχνά είναι ότι τους φέρεται το ίδιο, αντιμετωπίζοντάς τους σαν ένα άτομο, όταν πρόκειται για θέματα πειθαρχίας. Έτσι αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα κατά το οποίο αποφάσισε να φερθεί στα παιδιά της σαν να είναι δύο διαφορετικές οντότητες.
Το πείραμα
Για μία εβδομάδα, πειθάρχησε κάθε παιδί με τον τρόπο που έμοιαζε πιο αποδοτικός για το καθένα. Στο σπίτι υπήρχαν τρεις κανόνες: «Δεν πετάμε παιχνίδια, δεν χτυπάμε κανέναν και δεν σκαρφαλώνουμε». Η καταπάτηση ενός κανόνα σημαίνει πρώτα μια προειδοποίηση, την οποία αν δε σεβαστείς, θα αντιμετωπίσεις το δεύτερο στάδιο την επίπτωση- τιμωρία. Ο γιος της Lolo ανταποκρίνεται καλά στην τιμωρία του timeout ή στο να πηγαίνει στο δωμάτιό του. Δεν τον πειράζει να μην βλέπει τηλεόραση γιατί έτσι κι αλλιώς προτιμά να διαβάζει βιβλία. Αντίθετα, ο αδελφός του, ο Remy, αποκωδικοποιεί το timeout ως χρόνο για να παίξει μόνος του, οπότε και δεν το θεωρεί ‘τιμωρία’. Δεν αντέχει όμως να του αρνηθούν να δει κάτι στην τηλεόραση ή στο tablet ή να μην πάρει ένα κέρασμα/γλυκό.
Έτσι η μαμά αποφάσισε ότι η ιδανική τιμωρία για τον Lolo θα είναι τα timeouts, ενώ για τον Remy ο χρόνος χωρίς τηλεόραση ή η απουσία γλυκού (ειδικά όταν θα έπαιρνε ο αδελφός του).
Η εβδομάδα ξεκίνησε με καλές προθέσεις, και με τη μαμά να ελπίζει πως ως δια μαγείας τα παιδιά θα μεταμορφωθούν σε αγγελάκια. Γι’ αυτό και απογοητεύτηκε πολύ όταν την πρώτη μέρα του πειράματος υπήρξε η πρώτη έκρηξη μέσα σε ένα μπακάλικο. Τα αγόρια πετούσαν κάτω τρόφιμα από το καρότσι, παρά τις προσπάθειες της μαμάς να τα ηρεμήσει. Με συνοπτικές διαδικασίες ο Lolo μόλις είχε πάρει το πρώτο του timeout και ο Remy μόλις είχε χάσει το μισό ντόνατ που θα έτρωγε υπό κανονικές συνθήκες μετά τη βόλτα τους.
Αλλά το να πας σε ένα ήσυχο μέρος με το καρότσι γεμάτο προμήθειες, μέσα σε ένα κατάστημα, ώστε να περάσει το timeout του Lolo, αυτομάτως σήμαινε ότι θα έπαιρνε και ο Remy αναγκαστικά timeout. Επομένως το να χάσει μετά και το ντόνατ του, θα ήταν διπλή τιμωρία! Και από την άλλη αν δεν έδινε στον Remy το μισό του, θα έδινε στον Lolo το κομμάτι του αδελφού του ή αυτό είναι επιβράβευση χωρίς λόγο; Τελικά έδωσε στον Remy το κομμάτι του, αλλά δεν ήταν σίγουρη αν είχε καταλάβει ότι το timeout προηγουμένως αφορούσε και τον ίδιο. Και τότε κατάλαβε γιατί η μητέρα της ήθελε να πηγαίνει για ψώνια μόνη της χωρίς την ίδια, όταν ήταν παιδί.
Το δεύτερο χτύπημα ήταν όταν τους υποσχέθηκε ένα μπισκότο μισό-μισό, σε μία άλλη τους εξόρμηση σε ένα κατάστημα με έπιπλα… Μετά τις φωνές και την έξαρση του Remy, έδωσε τελικά στον Lolo το μπισκότο, αφού εκείνος είχε τηρήσει την συμφωνία του να μείνει ήσυχος στη διάρκεια της βόλτας. Ο Remy ήταν απαρηγόρητος σε όλη τη διαδρομή. Όσο κι αν εξηγούσε στα παιδιά τί είχε προηγηθεί και γιατί έκανε αυτή τη διάκριση, ο μικρός ήταν ανένδοτος και μάλιστα όταν μίλησε με τη γιαγιά του στο τηλέφωνο, «κάρφωσε» τη μαμά κι έτσι η Megan εκτός από τις ενοχές που είχε από μόνη της, έπρεπε να απολογηθεί και στη μητέρα της.
Και παρόλο που το γλυκό που έχανε μέρα με τη μέρα, είχε επίπτωση στον Remy, o ίδιος δεν αντιλαμβανόταν ότι τα timeout του αδελφού του ήταν το ίδιο με το ότι εκείνος δεν έπαιρνε γλυκό. Η χαριστική βολή στις υποψίες της ήρθε όταν λίγες μέρες αργότερα πήγε να δώσει και στους δύο ένα γιαουρτάκι και ο Lolo έσπευσε να πάρει και τα δύο φωνάζοντας “Oχι για τον Remy!”.
Κατάλαβε λοιπόν, ότι άθελά της είχε κάνει τον Remy να πιστεύει ότι ευνοούσε τον Lolo, ο οποίος μονίμως έπαιρνε γλυκό, και η ίδια δεν μπορούσε παρά να νιώθει απαίσια γι αυτό…
Δεν είναι τι κάνεις, αλλά πώς το κάνεις
Τα καλά είναι ότι όπως προχωρούσε η εβδομάδα, έβλεπε μια βελτίωση στη συμπεριφορά των αγοριών της. Ήταν πιο πιθανό να σταματήσουν να φέρονται άσχημα μετά από την πρώτη προειδοποίηση, και ακόμη κι αν αυτή την αγνοούσαν, με τη δεύτερη επισήμανση έδειχναν πρόθυμοι να πάνε στο δωμάτιό τους να πάρουν λίγο χρόνο ή να παραδώσουν το ipad χωρίς μάχη, χωρίς νεύρα και χωρίς πολλές κουβέντες…
Το θέμα είναι ότι αν έβλεπαν κάτι στο τάμπλετ και έλεγε στον Remy να της δώσει το δικό του γιατί δεν ήταν υπάκουος, έβλεπε και τον Lolo να απλώνει το χέρι του, έτοιμος να της παραδώσει και το δικό του. Και όταν έλεγε στον Lolo να πάει για timeout, o Remy πήγαινε μαζί του…
Συνειδητοποίησε τότε ότι αυτό που έλειπε από τις τεχνικές πειθαρχίας της πριν το πείραμα ήταν η συνέπεια. Ήταν τόσο απασχολημένη με το να βρει κάτι που να λειτουργεί, που επέλεγε τη μία μορφή τιμωρίας μετά την άλλη, χωρίς να σκέφτεται ότι αυτό μπερδεύει τα παιδιά. Τη μια τους έστελνε στο δωμάτιό τους, την άλλη τους έπαιρνε το γλυκό, άλλοτε τα έστελνε στη γωνία για timeout, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην ξέρουν πια τι να περιμένουν όταν κάτι έκαναν λάθος. Και τα δύο ανταποκρίθηκαν καλά στις διάφορες επιπτώσεις, αλλά το θέμα είναι ότι η μητέρα τους ποτέ δεν έδωσε σε κάποια από τις μεθόδους πειθαρχίας μια αληθινή ευκαιρία να ‘αποδείξει’ τη δύναμή της, πριν την εγκαταλείψει και εφαρμόσει κάποια άλλη.
Η Megan παραδέχεται ότι νιώθει πολύ άσχημα όταν τα παιδιά της δε φέρονται καλά. Στο 90%των περιπτώσεων είναι καλά παιδιά, αλλά όταν δεν είναι υπάκουα αμέσως κατηγορεί τον εαυτό της για την κακή τους συμπεριφορά και γι’ αυτό ψάχνει μία άμεση λύση. Το πείραμα της έδειξε ότι τελικά αντιδρούν και οι δύο το ίδιο καλά στην ίδια μέθοδο πειθαρχίας, εφόσον η ίδια μένει σταθερή και συνεπής στις αποφάσεις της.
Είναι η διαφορετική διαπαιδαγώγηση το κλειδί για καλύτερη συμπεριφορά;
Όλο αυτό ήταν μία καλή υπενθύμιση πως να είσαι γονιός δε σημαίνει ότι αποκτάς στιγμιαία προβλήματα που χρήζουν άμεσων λύσεων. Απαιτείται χρόνος, συνέπεια και επιμονή. Και αν τα παιδιά κάποιες στιγμές δε φέρονται ‘καλά’, αυτό δε συνεπάγεται απαραίτητα μία αποτυχημένη μαμά…
Δεν υπάρχει μία μέθοδος κοινά αποδεκτή, ούτε κάποια είναι πανάκεια για όλες τις συμπεριφορές. Μπορεί οι διαφορετικές τεχνικές πειθαρχίας να δουλεύουν καλά για κάποιες οικογένειες, αλλά για την οικογένεια της Megan, το να είναι συνεπής με μία μέθοδο και για τα δύο παιδιά αποδείχτηκε πολύ περισσότερο αποδοτικό, από το να προσπαθεί να τους τιμωρεί το καθένα με διαφορετικό τρόπο.
Αναγνωρίζει ότι μπορεί να κάνει λάθη, αλλά σκέφτεται ότι ακόμη κι αν κάνει τα ίδια λάθη και με τα δύο παιδιά, αυτά θα κοιτάνε πίσω στο λάθος και θα γελάνε μαζί, πράγμα πολύ προτιμότερο από το να θεωρούν ότι κάποιο από τα δύο ευνοείται με κίνδυνο να βάλει σε κίνδυνο τον μεταξύ τους ισχυρό δεσμό. Και για την ιστορία, εφαρμόζει τα timeouts για όλους, γιατί λειτουργεί καλύτερα ως μέθοδος, αλλά και γιατί δεν αντέχει να βλέπει πόσο πολύ στεναχωριέται ο Remy όταν δεν παίρνει γλυκό…
Πηγή: mytwins.gr
