Μπορεί να βάδιζα στα τυφλά στην αρχή, κατάφερα όμως να βρω τη μαγική συμβουλή που αξίζει να την μοιραστώ, γράφει ο Stuart Heritage στον Guardian.
Κατά καιρούς, κάποιοι έχουν την εντύπωση πως είμαι διάνοια στα θέματα της πατρότητας, ενώ εγώ στην πραγματικότητα, διατηρώ αυτή τη στήλη για να κλαφτώ για τα προβλήματά μου.Έτσι, έρχονται και μου ζητάνε συμβουλές γονεϊκότητας. Μέχρι σήμερα, δεν μπορούσα να τους δώσω κάποια λύση της προκοπής. Συνήθως σήκωνα τους ώμους μου και μουρμούριζα κάτι ασυναρτησίες και ως εκεί.
Κοιτάξτε, ακόμη δεν γνωρίζω τι ακριβώς κάνω. Προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, αλλά το δικό μου καλύτερο είναι απλά βήματα στα τυφλά. Σαν να προσπαθούσα να κινηθώ με δεμένα μάτια.
Παρ’ όλα αυτά, σας έχω συναρπαστικά νέα! Μου πήρε επτάμιση μήνες, αλλά βρήκα επιτέλους μια συμβουλή που όντως αξίζει να τη μοιραστώ μαζί σας. Είναι τόσο καλή που θα μπορούσα να την κάνω βιβλίο ώστε να το αγοράσετε για να μπορέσετε να τη διαβάσετε, όπως κάνουν τόσοι άλλοι ειδήμονες σε θέματα γονεϊκότητας. Είμαι όμως τόσο καλός που θα σας την προσφέρω δωρεάν. Ναι, είμαι ένας άγιος. Έτοιμοι; Παρακαλώ, η συμβουλή για εσάς:
Βρείτε κάποιους που έγιναν γονείς πριν απο εσάς. Συγκεκριμένα, τρεις μήνες πριν από εσάς. Όσο πιο νωρίς τους βρείτε, τόσο το καλύτερο. Αν είστε έγκυος στον τρίτο μήνα, βρείτε ένα ζευγάρι που βρίσκεται στον έκτο. Αν αποκτήσατε μόλις το μωρό σας, βρείτε ένα μωρό τριών μηνών και προσπαθήστε να γίνετε κολλητοί με τους γονείς του!
Μόλις βρείτε αυτό το ζευγάρι , η ζωή σας θα γίνει 10 φορές πιο εύκολη. Επιλέξετε τους σωστά και θα κερδίσετε πολλά από αυτούς: ηθική στήριξη, πρακτικές συμβουλές, κάποιους να σας ακούνε και να σας λένε την έμπειρη γνώμη τους, που θα σας ειδοποιούν σε ποια φάση ανάπτυξης βρίσκεστε, μια αποθήκη γεμάτη ρούχα από δεύτερο χέρι, και η λίστα συνεχίζεται…
Σταθήκαμε πολύ τυχεροί με τους δικούς μας φίλους, τους οποίους η γυναίκα μου γνώρισε πριν έρθει το μωρό μας. Κάθε τρεις μήνες συναντιόμαστε, τους ακούμε να μιλάνε για τον γιο τους και τα πόσα κατάφερε και τι ακριβώς μας περιμένει, μοιραζόμαστε ένα πιάτο φαΐ και γυρίζουμε σπίτι μας με μια αγκαλιά ρούχα. Το τελευταίο σημείο είναι πολύ σημαντικό, και γι’ αυτό ακριβώς ανέφερα το διάστημα των τριών μηνών. Αν καταφέρετε να έχετε το σωστό timing, δεν θα χρειαστεί να ξαναψωνίσετε ποτέ!
Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε με τους φίλους μας (οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, δεν έχουν ιδέα ότι είναι οι γονείς – φίλοι μας) γυρίσαμε σπίτι με μια κούνια. Μια τεράστια, βαριά κούνια για μωρά, την οποία έπρεπε να κουβαλάω από λεωφορείο σε λεωφορείο για ώρες και να ζητάω συγγνώμη σε όσους συναντούσα. Ήταν εκνευριστικό, αλλά άξιζε,καθώς ο γιος μας – για πρώτη φορά στη ζωή του – θα μπορούσε να κοιμηθεί μόνος του.
Ως τώρα, έπρεπε να περνάμε όλο το βράδυ στο πόδι, με μόνη συντροφιά τον ήχο που κάνει η σπονδυλική μας στήλη στο κενό, μέχρι να τον πάρει επιτέλους ο ύπνος. Ο γιος των φίλων μας όμως είχε μεγαλώσει αρκετά για την κούνια του και εκείνοι δεν είχαν πια χώρο για να την αποθηκεύσουν. Μπορεί να μην έχουν ιδέα, αλλά πραγματικά μας έσωσαν!
Μπορεί να μη χρειάζεται ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί, όπως λέει το ρητό, σίγουρα όμως χρειάζεται μια ημι-αποστασιοποιημένη και ξεδιάντροπα χρησιμοθηρική μορφή φιλίας. Δεν φαντάζεστε πόσο μας έχουν βοηθήσει οι φίλοι – γονείς μας στην πορεία. Αν έχω λοιπόν μία συμβουλή να σας δώσω, αυτή είναι να βρείτε και σεις ένα ζευγάρι γονείς για φίλους! Αν ψάχνετε και για άλλη μία συμβουλή, να σας πω απλά πως αυτό το ζευγάρι σίγουρα δεν είμαστε εμείς. Σοβαρά τώρα, δεν έχουμε ιδέα για το τι κάνουμε και τι μας γίνεται!
Babyradio.gr – Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
