Συχνά απειλώ τα παιδιά μου ότι θα τα τιμωρήσω, χωρις όμως να το κάνω. Τον τελευταίο καιρό όμως δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Πώς μπορώ να το διορθώσω αυτό;
Τα νήπια και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούν εύκολα να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ μιας κενής απειλής (χωρίς αντίκρισμα) και της πραγματικής τιμωρίας. Αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε ό,τι καλύτερο για αυτά, αλλά είναι πολύ σημαντικό να παραμένουμε συνεπείς (σε ό,τι αφορά την τιμωρία).
Αν δεν παραμένουμε συνεπείς, δεν θα μπορέσει ποτέ το παιδί να δει το γονιό σαν αυθεντία, σαν μια φιγούρα που γνωρίζει τι κάνει. Και έτσι όταν αργότερα, καθώς μεγαλώνουν, προκύψουν μεγαλύτερα ζητήματα, τα παιδιά μπορεί να στραφούν σε άλλη κατεύθυνση για να βρουν τις απαντήσεις.
Σαν γονιός, μου είναι δύσκολο να πειθαρχήσω το δεκάχρονο παιδί μου. Θέλω να πιστεύω ότι «δεν θα κάνει λάθη» όμως στην πραγματικότητα λάθη γίνονται και κάποιες φορές θα πρέπει να κάνει ένα «διάλειμμα». Αν όμως αυτό γίνει με σύστημα και με συνέπεια, θα επωφεληθεί μακροπρόθεσμα.
–Η συνέπεια είναι το κλειδί. Αν δεν είμαστε συνεπείς, εκείνα δεν μας ακουν και δεν θα δέχονται με την ίδια ευκολία στο μέλλον όσα τους ζητούμε. Το πρόγραμμα και η συνέπεια είναι καλά για τους γονείς.
-Όταν ο γιός μου ήταν μικρότερος, συνήθιζα να εφαρμόζω το «διάλειμμα». Για παράδειγμα, κάθε φορά που έκρινα πως παραφέρεται τον έστελνα να καθίσει σε μια γωνία για δύο λεπτά ώστε να ηρεμήσει. Προσπαθούσα επίσης να αντιστρέψω αυτή την αρνητική του στιγμή σε κάτι θετικό. Κάθε φορά που πετούσε κάτω το πιρούνι του κατά τη διάρκεια κάποιου γεύματος, του ζητούσα να το μαζέψει ο ίδιος αφού σηκωθούμε από το τραπέζι. Απολάμβανε να βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού και με αυτόν τον τρόπο ένιωθε πως συνεισφέρει!
–Προσπαθήστε να διαπιστώσετε τα αίτια που οδηγούν σε μια κενή απειλή. Για παράδειγμα, όταν ο γιός μου χοροπηδούσε πάνω στον καναπέ, θυμάμαι να αναρωτιέμαι «Είναι ενθουσιασμένος που θα έρθουν οι φίλοι του; Είναι από την υπερένταση επειδή δεν έχει κοιμηθεί αρκετά; ». Ίσως είναι προτιμότερο για το γονιό να αγνοήσει τη συμπεριφορά εκείνη τη στιγμή. «Μετά το πάρτυ, γυρίστε στο σπίτι και μιλήστε με το παιδί σας για ό,τι συνέβη. Πριν το επόμενο πάρτι θα πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί σας τι περιμένετε από αυτό.
–Η θετική ενίσχυση είναι το κλειδί ώστε να δώσετε σε ένα παιδί να καταλάβει τι είναι σωστό και τι λάθος.
Είναι βασικό όσοι γίνονται γονείς για πρώτη φορά να συνειδητοποιούν ότι οι Μαμάδες και οι Μπαμπάδες κάνουν επίσης λάθη. Όσα βιβλία καινα διαβάσετε αλλά και όσες συμβουλές και να ακούσετε, λάθη θα γίνουν.
Όπως και τα παιδιά έτσι και οι γονείς, ακόμη μαθαίνουν.
faysbook.gr
Εαν σας άρεσε το άρθρο,πατήστε Share… και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
