Μπορούσα να την δω από το παράθυρο της κουζίνας.
Μαζί της κρατούσε ένα ζευγάρι παντόφλες.
Έτρεξα γρήγορα στον δρόμο και της είπα: “Μαμά που πας;”
“Πού νομίζεις ότι πάω; Στο σπίτι μου.” μου είπε.
Είχαμε κάνει τόσες πολλές φορές αυτή την συζήτηση που έχασα τον λογαριασμό.
Και πάντα κατέληγε κάπως έτσι: “Μαμά εδώ είναι το σπίτι σου. Εδώ μένεις. Μαζί μας. Θυμάσαι;”
Μετά από πολύ συζήτηση γυρνούσε σπίτι. Δεν κατέθετε τα όπλα τόσο εύκολα και έπρεπε να την πείσουμε με δυνατά επιχειρήματα.
Ήταν πάντα δυναμική πολύ πριν “χτυπήσει” το Αλτσχάιμερ.
Μέναμε μαζί με την μητέρα μου από τότε που η κόρη μου ήταν μωράκι. Ήταν εκείνη που με βοήθησε με το μωρό και μου έμαθε πως να μεγαλώνω ένα παιδί.
Ήταν εκείνη που τάιζε την εγγονή της όταν εγώ και ο άντρας μου δουλεύαμε. Τώρα άλλαξαν λίγο τα πράγματα. Η εγγονή της την ταΐζει στο στόμα. Είναι απίστευτο το ότι δέχεται να φάει μόνο από εκείνη. Ξεχνάει τα πάντα, αλλά φαίνεται σαν να θυμάται την εγγονή της μερικές φορές.
Ήταν εξαιρετική μαγείρισσα, κηπουρός και πολύ εργατική. Δεν παράτησε ποτέ τα λουλούδια στον κήπο και της άρεσε να τα φροντίζει. Έδινε συμβουλές μαγειρικής σε εμένα, ακόμη και όταν δεν την αφήναμε πια να μαγειρεύει.
Ήταν μόλις 17 όταν παντρεύτηκε τον μπαμπά μου. Μαζί απέκτησαν 4 παιδιά και κράτησαν τους γαμήλιους όρκους τους για 6 δεκαετίες. Εκείνος ήταν πάντα δίπλα της και στα εύκολα και στα δύσκολα. Την φρόντιζε και στις στιγμές που δεν τον αναγνώριζε σαν άντρα της και τον αποκαλούσε “κύριο.”
Μια μέρα μπήκα στην κουζίνα και τον είδα να της κρατά το χέρι. Βλέπανε παλιές φωτογραφίες και φαινόταν να είναι όπως παλιά.
Ένιωσα σαν να είμαι πάλι παιδί στο πατρικό μου σπίτι.
Πριν μια εβδομάδα αποφάσισε να πέσει σε βαθύ ύπνο και να μην ξαναξυπνήσει. Ήρεμα και ήσυχα. Έφυγε η γυναίκα του μπαμπά μου. Η μαμά των τεσσάρων παιδιών. Η γιαγιά της κόρης μου. Η μαγείρισσα, η κηπουρός, η εργατική γυναίκα.
Η μαμά μου.
Της είπα πολλές φορές ότι την αγαπούσα αλλά έδειχνε να το ξεχνάει. Μετανιώνω που δεν της το έλεγα συχνότερα όταν ακόμη θυμόταν. Δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο. Μπορώ όμως εγώ να θυμάμαι για εκείνη.
babyradio.gr– Κατερίνα Π.
Υπάρχουν πολλά κομπλιμέντα για την κόρη μου και το «είσαι όμορφη» δεν είναι ένα από αυτά!
Σήμερα παιδί μου θα κοιμηθείς από την κούνια…στο κρεβάτι σου!
H πρώτη βόλτα με το νεογέννητο – Όσα πρέπει να προσέξετε
