Και εκεί που καθόμαστε στο σαλόνι, ο Χρήστος βάζει τα κλάματα. Μόλις του έχω πει ότι δεν θα μπορέσουμε να πάμε στην παιδική χαρά σήμερα.
Κι αρχίζει ένα κλάμα γοερό.
Κάθομαι στον καναπέ, τον κοιτάω με αποδοχή και σεβασμό, τον αφήνω να εκφραστεί. Μόλις νιώσω ότι ξεθύμανε, ότι το έβγαλε από μέσα του (αυτό συνήθως διαρκεί κάποια δευτερόλεπτα), πηγαίνω κοντά του, τον αγκαλιάζω και αρχίζουμε και μιλάμε.
Πολύ γρήγορα ηρεμεί, κατανοεί αυτό που του λέω, και συνεχίζουμε τις κοινές μας δραστηριότητες.
Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν τον εαυτό τους και μέσα από την έκφραση αρνητικών συναισθημάτων. Θυμός, κλάμα, ακόμη και οργή είναι ανθρώπινα συναισθήματα που πηγάζουν από μέσα μας, και το παιδί όταν τα πρωτοβιώνει πρέπει να τα εκφράσει για να τα κατανοήσει.
Όπως συμβαίνει και με το γέλιο, που πολλές φορές είναι ακατάπαυστο, και κρατάει για ώρα, έτσι και το κλάμα είναι ένας τρόπος αναγνώρισης του εαυτού και συνειδητοποίησης της γήινης ύπαρξής μας.
Το γέλιο από τα μικρά παιδιά το δεχόμαστε με χαρά εμείς οι ενήλικες, και μάλιστα πολλές φορές ξεκαρδιζόμαστε όλοι μαζί και ευθυμούμε για ώρα. Όμως τι γίνεται με το κλάμα; Το κλάμα πολλές φορές μας κομπλάρει, δεν ξέρουμε πώς να το διαχειριστούμε.
Δεν θέλουμε το παιδί μας να στενοχωριέται, αλλά δεν μας αρέσει κιόλας η εικόνα του “κακομαθημένου” παιδιού. Όμως είναι κι αυτό μια μορφή έκφρασης, είναι τρόπος επικοινωνίας, που πρέπει να γίνει σεβαστός, και να μην χρωματίζεται με τις δικές μας ενήλικες αντιλήψεις περί του πώς πρέπει να είναι ή να φέρεται το παιδί.
Σεβόμαστε την έκφραση της ψυχής του παιδιού, όποια κι αν είναι αυτή, την αφήνουμε να βγει προς τα έξω, και μετά ερχόμαστε να αγκαλιάσουμε το παιδί μας, να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που το κάνει να κλαίει, και να πράξουμε ανάλογα: αν είναι κάτι βαθύτερο να βρούμε την αιτία και να την εξαλείψουμε, αν είναι απλά μια ένταση της στιγμής να την αφήσουμε να εκτονωθεί.
Άλλωστε η ζωή είναι ένα πολύχρωμο υφαντό από αρνητικά και θετικά συναισθήματα, από αμέτρητα χρώματα και υφές, το ξέρουμε καλά εμείς οι ενήλικες.
Γιατί να μην το ξέρουν και τα παιδιά;
Πηγή : paidikokouti.
