“Χρησιμοποίησα ιμάντα ασφαλείας στο παιδί μου και ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ!”

“Χρησιμοποίησα ιμάντα ασφαλείας στο παιδί μου και ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ!”

ιμάντα ασφαλείας

“Πριν από λίγο καιρό, έγραψα στο facebook  οτι χρησιμοποίησα έναν ιμάντα ασφαλείας στο 2χρονο παιδί μου. Το έγραψα από το κινητό, γρήγορα και χωρίς να το σκεφτώ. Το post μου όμως κατέληξε να γίνει viral και να παίζει από την τηλεόραση μέχρι και σε περιοδικά ή σε site για νέους γονείς.

[babyPostAd]Όλη η ιδέα με τον ιμάντα ασφαλείας άρχισε το 2016, όταν κάναμε ένα οικογενειακό ταξίδι στην Disneyland γύρω στα Χριστούγεννα. Το πρώτο πράγμα που με ρώτησε η γυναίκα μου ήταν αν έβαλα στη βαλίτσα τον ιμάντα ασφαλείας για το 2χρονο μας. Πηγαίνοντας οπουδήποτε μαζί της από τότε που άρχισε να περπατά ήταν σαν να βγάζουμε ένα άγριο ζώο βόλτα και έπρεπε να πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν την αγαπάμε ή ότι δεν σεβόμαστε την ανεξαρτησία της – απλά οτι θέλουμε να την προστατεύσουμε. Αλλά το θέμα είναι ότι έχουμε 3 παιδιά, είναι η μικρότερη και επίσης, ειλικρινά, είναι το πιο ισχυρογνώμων κορίτσι που ξέρω.

Έτσι πήραμε έναν ιμάντα ασφαλείας, παρόλο που ήξερα ότι θα μας κοίταζαν πολλοί περίεργα. Καθώς η Aspen  τραβούσε προς τα εμπρός, με πλήρη δύναμη προσπαθώντας να βουτήξει μέσα στο πλήθος της Disneyland, οι γονείς με κοίταζαν σαν να κακοποιούσα το παιδί μου. Όταν βρισκόμασταν στην ουρά, μια γυναίκα είχε το θράσος να με ρωτήσει που είναι ο σκύλος μου. Στιγμές αργότερα, η Aspen προσπάθησε να κάνει μια κατάδυση με το κεφάλι στη λιμνούλα. Αν δεν ήταν ο ιμάντας, θα είχε βουτήξει, δεν έχω καμία αμφιβολία. Αλλά για κάποιο λόγο, αμφιβάλλω ότι αυτό ήταν αρκετό αποδεικτικό στοιχείο για την φλύαρη κυρία που μας κατέκρινε.

Περάσαμε 3 μέρες στη Disneyland. Κάθε μέρα η Aspen ήταν με τον ιμάντα της. Ο ιμάντας την κράτησε από το ξεφύγει απο τις ουρές στα ταμεία, από το να πηδήξει στο ποτάμι με τους Πειρατές της Καραϊβικής και απο το να κάνει άλμα από το τρενάκι  Casey Jr Train. Την κράτησε από το να τρέχει στο πλήθος εκατομμύρια φορές. Έτσι, αν με είδες στη Disneyland με ένα άγριο ξανθό κορίτσι με έναν ιμάντα ασφαλείας να ξέρεις οτι το έκανα μόνο για την ασφάλεια της. Τόσο απλό.

Ξέρω ότι πολλοί έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη μεγάλη συζήτηση για τον ιμάντα . Αλλά δεν χρειάζεται να φέρεσαι άσχημα επειδή έχεις διαφορετική γνώμη από εμένα.

Με ένα ζωηρό παιδί, είστε καταδικασμένοι αν το χρησιμοποιήσετε, και είστε καταδικασμένοι και εάν δεν το χρησιμοποιήσετε. Αν δεν είχα βάλει την Aspen στον ιμάντα θα ήταν το χαμένο παιδί που ανακοινώθηκε στα μεγάφωνα. Θα ήταν το παιδί που κατάφερε να ξεφύγει από τους γονείς της και να περιπλανηθεί σε ένα πάρκινγκ στο εμπορικό κέντρο, χωρίς επιτήρηση.

Θα μπορούσε να είναι το παιδί που σκαρφάλωσε στο κλουβί με τις τίγρεις.

Καθώς η ανάρτησή μου έγινε viral, παρατήρησα ότι τα περισσότερα σχόλια ήταν κακεντρεχή, από νέους ανθρώπους χωρίς παιδιά οι οποίοι παρομοίαζαν τον ιμάντα ασφαλείας με ένα λουρί σκύλου. Άλλωστε όλοι είμαστε οι καλύτεροι γονείς μέχρι να κάνουμε παιδιά, έτσι δεν είναι; Δεν ξέρουν πόσο δύσκολα είναι μερικά πράγματα με ένα 2χρονο.

Φυσικά, δεν ήταν μόνο οι νέοι χωρίς παιδιά αυτοί που είχαν επικριτικές παρατηρήσεις. Οι γονείς που είχαν ένα ντροπαλό, εύθυμο παιδί, που δεν φεύγει ποτέ από το χέρι του γονέα του, είχαν πολλά να πουν. Θέλω να πω, ειλικρινά, συγχαρητήρια – σας έτυχε το λαχείο.  Η μεσσία κόρη μου ήταν έτσι. Δεν έτρεχε ποτέ σε νεαρή ηλικία και μας κρατούσε πάντα το χέρι. Αλλά με την Aspen, που η περιέργειά της είναι ακόρεστη, και παρόλο που το βήμα της είναι μόλις 30 εκατοστά, η κατάσταση είναι δύσκολη. Επίσης, έχει πρόβλημα με τον αγκώνα της, με αποτέλεσμα αν πάω να την τραβήξω με λίγη περισσότερη δύναμη, θα μπορούσε να τον βγάλει .

Ο ιμάντας ασφαλέιας ήταν η καλύτερη επιλογή.

Αλλά ξέρεις τι, ας πούμε οτι όλα τα σχόλια ανήκουν στο παρελθόν. Σοβαρά, είναι. Η Aspen είναι 3.5 τώρα. Είναι ακόμα πολύ περίεργη και πολύ αστεία, αλλά πολύ πιο ήρεμη. Ακούει καλύτερα. Κρατάει το χέρι μου, και παίζει μόνη της. Ρωτάει τις πιο αξιολάτρευτες ερωτήσεις και, μερικές φορές, ζητά ακόμη και την άδεια για να κάνει κάτι.
Ο ιμάντας πλέον μας είναι αχρείαστος και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό! Αλλά αν γύριζε ο χ΄ριονος πίσω, πάλι θα της τον έβαζα. Ήταν ο μόνος τρόπος να την κρατήσω ασφαλή!
Αυτό δεν είχε καμία σχέση με μένα ως γονέα ή με την πειθαρχία ή με την ανάπτυξη. Απλά δεν ήταν αρκετά ώριμη για να ακούσει τις εντολές μου, να τις κατανοήσει και τελικά να τις λάβει υπόψη. Μόλις μεγάλωσε αρκετά, το έκανε. Και μέχρι να γίνει αυτό, χρησιμοποιούσαμε ιμάντα ασφαλείας για την ασφάλειά της. Απλούστατο.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι γονείς θα προτιμούσαν να έχουν ένα παιδί που να κρατήσει το χέρι τους και να ακούσει τις εντολές τους. Θα προτιμούσαν να το έχουν στην αγκαλιά τους χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να χτυπήσει, να φύγει ή να κάνει οτιδήποτε. Το θέμα όμως είναι οτι τα παιδιά είναι παιδιά και πρέπει να εξερευνήσουν!  Είναι ατρόμητα και αποφασισμένα, και οι γονείς προσεύχονται καθημερινά ότι τα παιδιά τους θα είναι ασφαλή.

Αφήστε λοιπόν τα παιδιά σας να εξερευνήσουν τα πάντα, και προστατέψτε τα με έναν ιμάντα ασφαλείας. Θα είστε όλοι ικανοποιημένοι – εκτός από τους τριγύρω σας που πάντα θα κάνουν επικριτικά σχόλια!