Η διατροφή στην εγκυμοσύνη και ο τρόπος γέννησης επηρεάζουν το μικροβίωμα των νεογνών
Γράφει ο Γαστρεντερολόγος Δρ. Χρήστος Ζαβός, http://peptiko.gr
Η διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να επηρεάσει τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου του μωρού, δηλαδή τα τρισεκατομμύρια βακτήρια που ζουν στο σώμα μας και επηρεάζουν την υγεία μας. Το μικροβίωμα του εντέρου του εμβρύου πιθανόν επηρεάζεται και από τον τρόπο γέννησης. Τα αποτελέσματα αυτά δημοσιεύονται σε πρόσφατη έρευνα του Dartmouth-Hitchcock Medical Center της Αμερικής στο έγκριτο περιοδικό Microbiome.
[babyPostAd]Είναι ήδη γνωστό ότι η διατροφή της μητέρας στην εγκυμοσύνη επηρεάζει τον κίνδυνο αλλεργίας στα νεογνά και στα παιδιά. Για παράδειγμα, η Μεσογειακή δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες (φρούτα και λαχανικά) στη διάρκεια της εγκυμοσύνης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο επίμονου και ατοπικού συριγμού στα παιδιά ηλικίας 6,5 ετών. Η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο συριγμού στον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού, ενώ ο μητρικός θηλασμός δρα προστατευτικά.Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας
Οι Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι το μικροβίωμα του εντέρου στα νεογνά 6 εβδομάδων μετά τη γέννηση αποτελούνταν κυρίως από Enterobactericeae (~20%), Bifidobacterium (18,6%), Bacteroides (10,44%) και Streptococcus (8,10%).
Οι ερευνητές αναγνώρισαν 3 ξεχωριστές συστάδες (clusters) μικροβίων στο έντερο των 97 νεογνών που γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό. Η συστάδα 1 χαρακτηριζόταν από υπεροχή του Bifidobacterium, η συστάδα 2 από υπεροχή των Streptococcus και Clostridium και η συστάδα 3 από υπεροχή των Bacteroides. Οι συστάδες αυτές διέφεραν από τα 48 νεογνά που γεννήθηκαν με καισαρική τομή, στα οποία η συστάδα 1 χαρακτηριζόταν από υπεροχή Bifidobacterium, η συστάδα 2 από υπεροχή Clostridium αλλά χαμηλή συγκέντρωση Streptococcus και η συστάδα 3 από υπεροχή Enterobactericeae.
Οι συγγραφείς επίσης παρατήρησαν διαφορές στο μικροβίωμα του εντέρου των νεογνών ανάλογα με τη διατροφή της μητέρας. Στην περίπτωση που τα νεογνά γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό, η πιθανότητα το μικροβίωμά τους να ανήκει στην συστάδα 2 ήταν 2,73 φορές μεγαλύτερη για κάθε επιπλέον μερίδα φρούτων που κατανάλωνε ημερησίως η μητέρα. Το Bifidobacterium ήταν σημαντικά μειωμένο στα νεογνά που γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό εάν οι μητέρες έτρωγαν περισσότερα φρούτα, αλλά ήταν σημαντικά αυξημένο στα μωρά που γεννήθηκαν με καισαρική από μητέρες που κατανάλωναν κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας. Στα μωρά που γεννήθηκαν με καισαρική τομή, η πιθανότητα να έχουν μικροβίωμα συστάδας 2 ήταν 2,36 φορές μεγαλύτερη για κάθε επιπλέον μερίδα γαλακτοκομικών που κατανάλωνε ημερησίως η μητέρα.
Για να διελευκάνουν περισσότερο τους μηχανισμούς με τους οποίους η διατροφή της μητέρας επηρεάζει την υγεία των παιδιών μέσω του μικροβιώματος του εντέρου, οι συγγραφείς μελέτησαν δείγματα κοπράνων από 145 νεογνά που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη New Hampshire Birth Cohort Study. Πρόκειται για έρευνα που μελετάει πώς διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν την υγεία των εγκύων και των παιδιών τους. Τα περισσότερα νεογνά που εντάχθηκαν στη μελέτη γεννήθηκαν με φυσιολογικό τοκετό (66,9%) και σιτίζονταν αποκλειστικά με μητρικό γάλα (70,3%) την 6η εβδομάδα της ζωής τους. Οι πληροφορίες για τη διατροφή των μητέρων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (στις 24-28 εβδομάδες της κύησης) αντλήθηκαν από ερωτηματολόγια για τη συχνότητα κατανάλωσης διαφόρων τροφών από τις μητέρες.
Οι συγγραφείς επισημαίνουν εντούτοις ότι το δείγμα της μελέτης τους περιελάμβανε μόνο μητέρες και νεογνά από τη Βόρεια Νέα Αγγλία που έχει έναν σχετικά ομογενή πληθυσμό, κάτι που ενδεχομένως περιορίζει τη γενίκευση των συμπερασμάτων. Οι συγγραφείς επισημαίνουν ακόμη ότι τα αποτελέσματα της μελέτης ενδεχομένως επηρεάζονται και εν μέρει και από τη διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε ότι πρόκειται για μελέτη παρατήρησης και όχι αιτίου-αποτελέσματος.
Βιβλιογραφία
Lundgren SN, et al. Maternal diet during pregnancy is related with the infant stool microbiome in a delivery mode-dependent manner. Microbiome 2018;6:109.
