Διαζύγιο και νέος σύντροφος: Συμβουλές για γονείς
Η λογοπεδικός Χαρά Καραμήτσου γράφει για τους γονείς που πρέπει να πιστέψουν ότι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία και δεν θα πρέπει να αισθάνονται ενοχές
[babyPostAd]Μία από τις πιο ευαίσθητες διαδικασίες μετά από ένα διαζύγιο είναι οι νέοι σύντροφοι, έχοντας μάλιστα υπόψη ότι το διαζύγιο είναι μία ούτως ή άλλως τραυματική εμπειρία για τα παιδιά και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τον ψυχικό κόσμο τους.Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι οι γονείς δεν θα πρέπει να πιστέψουν ότι με τη σύναψη μιας νέας σχέσης τα παιδιά δεν μπορούν να αισθανθούν άνετα, αλλά και εξίσου ευτυχισμένα με τον/τη νέο/νέα σύντροφό τους.
Πρέπει οι ίδιοι οι γονείς να πιστέψουν ότι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία και να μην αισθάνονται ενοχές. Στην Ελλάδα όπου η κοινωνία ως έναν βαθμό εξακολουθεί να είναι πιο παραδοσιακή, μπορεί μια τέτοια σκέψη να είναι ταμπού. Οι διαζευγμένοι γονείς συνηθίζουν να κρύβουν από τα παιδιά τον νέο σύντροφο, πιστεύοντας ότι θα τα πληγώσουν.
Είναι λογικό οι γονείς να μην παρουσιάζουν στα παιδιά τους νέους συντρόφους τους αν η σχέση δεν είναι σοβαρή. Αν πρόκειται όμως για κάτι σοβαρό, θα πρέπει να το πουν γιατί μια ανοιχτή κουβέντα είναι η καλύτερη λύση, σε όποια ηλικιακή ομάδα και αν ανήκει το παιδί.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, εάν οι γονείς το πιστέψουν και το μεταδώσουν με χαρά στο παιδί, τότε και εκείνο, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα το υποστηρίξει και θα αισθανθεί το ίδιο.
Οι ηλικιακές ομάδες
Η ηλικία των παιδιών είναι πολύ σοβαρή παράμετρος για την προσέγγισή τους και τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσουν οι γονείς τους στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Για ηλικίες έως 5 ετών, για παράδειγμα, δεν έχει νόημα να γίνει κάποια συζήτηση γιατί το παιδί δεν θα καταλάβει. Αλλωστε δεν γνωρίζει καν έννοιες όπως «δεσμός». Ετσι ο νέος σύντροφος μπορεί να εμφανιστεί αρχικά στην παρέα ως φίλος, να τον γνωρίσει και να τον συνηθίσει το παιδί, και κατόπιν να αποκαλυφθεί ο ρόλος του. Εξάλλου, τα μικρά παιδιά έχουν απλές ανάγκες και εύκολα θα αγαπήσουν κάποιον που θα τους φερθεί καλά.
Στην ηλικιακή ομάδα 6 έως 12 ετών τα παιδιά θα δεχθούν πιο δύσκολα τον νέο σύντροφο της μητέρας ή τη σύντροφο του πατέρα. Αυτό συμβαίνει διότι στην ηλικία αυτή αντιλαμβάνονται τι έχει γίνει, αλλά και για τον λόγο διαθέτουν μια άκαμπτη ηθική σε ό,τι αφορά το σωστό και το λάθος, το θεμιτό και το αθέμιτο.
Οι γονείς όμως οφείλουν να είναι ανοιχτοί με τα παιδιά, να τους εξηγήσουν την κατάσταση και να συνεχίσουν να ασχολούνται το ίδιο μαζί τους, χωρίς να χάσουν καθόλου την αγάπη, τη στοργή και τον χρόνο καθενός ξεχωριστά.
Από την ηλικία των 13 ετών και άνω οι γονείς θα πρέπει να είναι ειλικρινείς και να προσπαθούν να δημιουργήσουν μια φιλική σχέση ανάμεσα στον έφηβο και τον νέο σύντροφο. Ενδεχομένως, να είναι και πιο εύκολη υπόθεση, διότι αφενός οι έφηβοι έχουν πλέον τις δικές τους ανησυχίες, τους έρωτες και τις ενασχολήσεις τους αφετέρου είναι πολύ πιο ικανοί να κατανοήσουν ορισμένες καταστάσεις και να τις κρίνουν με επιείκεια.
Μέσα από κάποιο κοινό χόμπι ή δραστηριότητα, για παράδειγμα την κοινή αγάπη για τον κινηματογράφο, οι έφηβοι είναι δυνατόν να έρθουν πιο κοντά με το νέο πρόσωπο στη ζωή του γονιού τους, αλλά όχι εάν αυτό τους επιβληθεί. Αλλωστε αν οι έφηβοι είναι καχύποπτοι, αλλά και εύθικτοι και μπορεί να πάρουν τα πράγματα στραβά.
Εκτός από τις ηλικιακές ομάδες και τον τρόπο προσέγγισης των παιδιών, υπάρχουν και γενικοί κανόνες που θα πρέπει να σεβαστούν οι δύο γονείς. Το παιδί, αρχικά, μπορεί να αισθανθεί ζήλια και ανταγωνιστική διάθεση, αλλά συνήθως δεν θα τραυματιστεί, ειδικά αν ο γονιός του εξηγήσει ότι δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης και ότι δεν θα μπει σε αυτή τη διαδικασία. Το ιδανικό για το παιδί ή τον έφηβο είναι να του αφαιρεθεί η δυνατότητα να θέσει τον εαυτό του σε ένα είδος σύγκρισης και ανταγωνισμού με τον νέο σύντροφο.
Σημαντικό στοιχείο είναι και το αν η σχέση προϋπήρχε του διαζυγίου. Ο νέος σύντροφος δεν θα πρέπει να κάνει την εμφάνισή του αμέσως μετά τον χωρισμό των γονιών. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση τα παιδιά να συνδέσουν τον χωρισμό με τον νέο σύντροφο, γιατί τότε είναι πιθανόν να τον θεωρήσουν υπαίτιο και τότε η σχέση τους μαζί του δεν θα είναι αρμονική.
Το πιο σημαντικό είναι να μη διαβάλει ο ένας γονέας τον σύντροφο του άλλου γιατί μπορεί ένας χωρισμός να επέλθει με την αφορμή ενός τρίτου προσώπου, αλλά πάντοτε οι αιτίες είναι πιο βαθιές. Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά είναι εκείνα που πληγώνονται από το άσχημο κλίμα.
Σε όποια ηλικιακή ομάδα και αν ανήκει το παιδί σας, να έχετε υπόψη ότι οι ευτυχισμένοι και συνειδητοποιημένοι γονείς κάνουν και ευτυχισμένα παιδιά. Μιλήστε στο παιδί σας, μοιραστείτε τις σκέψεις σας και ξεκινήστε μαζί τους τη νέα σας ζωή.
Της Χαράς Καραμήτσου
(λογοπεδικός, M.R.C.S.L.T.)
[email protected]
Πηγή: protothema.gr
