Το δυσκολότερο κομμάτι της μητρότητας
To διαβάσαμε στο aspaonline και μας άρεσε!
Την προηγούμενη εβδομάδα συνέβη το «αδιανόητο»: Η Εβελίνα έφτιαξε τα πράγματά της, με αγκάλιασε και έφυγε για… 4ήμερη!
Δεν ξέρω γιατί μου φάνηκε «αδιανόητο». Ίσως επειδή εμείς είχαμε πάει 5ήμερη στην Τρίτη Λυκείου – και όχι στην Τρίτη Γυμνασίου όπως στην περίπτωση της Εβελίνας.
[babyPostAd]Ίσως επειδή είναι η πρώτη φορά που πηγαίνει κάπου μόνη της για τόσες μέρες χωρίς γονείς ή παππούδες.Ίσως επειδή δε θέλω να το πιστέψω ότι μεγάλωσε τόσο.
Αλλά συνέβη. Πήρε τα μπογαλάκια της και έφυγε. Και με άφησε να ξεροσταλιάζω στο instagram περιμένοντας να δω τις φωτογραφίες και τα stories της για να καταλάβω πώς περνάει…
Στην πραγματικότητα δεν είμαι από τις μαμάδες που ανησυχούν – ανησυχώ μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα. Και όπως τελικά αποδείχτηκε δεν με άφησε να ανησυχήσω. Τηλεφωνούσε συχνά ή έστελνε μηνύματα.
Αλλά η απουσία της με έκανε να σκεφτώ πόσο κοντά έχουμε φτάσει στο τέλος αυτής της διαδρομής…
Τρία χρόνια έμειναν μέχρι να κλείσει τα 18.
Τρία χρόνια ακόμα που θα μένει στο σπίτι, εκτός κι αν συνεχίσει τις σπουδές της στην Αθήνα.
Τρία καλοκαίρια που θα κάνουμε διακοπές μαζί – και αν.
Όταν έκλεισε τα 9 έγραψα ένα post με τίτλο Στη μέση. Ε λοιπόν τώρα δεν είμαστε πλέον στη μέση. Κοντεύουμε στο τέλος.
Όταν έγινα μαμά, νόμιζα ότι το δύσκολο ήταν να τα μεγαλώσεις. Έλεγα μα πότε θα μεγαλώσουν; Πότε θα μεγαλώσουν να μη λένε «μαμά» κάθε μερικά δευτερόλεπτα;
Τελικά όμως το δύσκολο δεν είναι να τα μεγαλώσεις. Το δυσκολότερο είναι να τα έχεις μεγαλώσει. Το δυσκολότερο είναι να τα αφήσεις.
Αυτός όμως είναι ο προορισμός μας. Να τα προετοιμάσουμε για τη ζωή χωρίς εμάς. Να τα κάνουμε ανεξάρτητα. Να τα κάνουμε να μη μας χρειάζονται. Να μην τα αποδυναμώνουμε κάνοντας τα να εξαρτιόνται από εμάς. Να τους δώσουμε τα εφόδια να πετάξουν.
Ναι. Το δυσκολότερο είναι σίγουρα να τα αφήσεις.
Αλλά δεν ήμουν μόνο εγώ που έπρεπε να την αφήσω…
«Δεν θα είναι πίσω η Εβελίνα όταν θα επιστρέψω από το σχολείο» είπε η Εβίτα το πρωινό που έφυγε η Εβελίνα. «Θα μου λείψει».
«Ναι Εβίτα» της απάντησα, «αλλά θα πάτε κι εσείς σήμερα εκδρομή!»
«Ναι ευτυχώς… Θα γεμίσει κάπως το αίσθημα του κενού των συναισθημάτων» μου απάντησε.
Το δυσκολότερο κομμάτι της μητρότητας είναι να τα αφήσεις. Και να διαχειριστείς το κενό των συναισθημάτων.
Πηγή:aspaonline.gr
