Ένας ακόμα λόγος για να μη φωνάζουμε στα παιδιά μας
Όταν η Εβελίνα ήταν 9 μου είχε πει κάτι που δε θα ξεχάσω ποτέ. Είχε μια μέρα παραφερθεί και είχε βάλει τις φωνές. Όταν αργότερα της είπα ότι δεν έπρεπε να έχει φωνάξει εκείνη μου απάντησε:
Τι ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσω στις διακοπές των Χριστουγέννων με το μωρό μου
«Το ξέρω μαμά, αλλά ένιωσα απαίσια! Ένιωσα οργή και θλίψη μαζί και ήταν τόσο έντονο το συναίσθημα που δεν άντεξα και βγήκε από μέσα μου μια φωνή που ήταν σαν φωνή ενήλικα».
Η φράση της γροθιά στο στομάχι για όλους εμάς τους ενήλικες. Σύμφωνα με ένα παιδί (και μάλιστα το δικό μου παιδί) οι ενήλικες φωνάζουν.
Τώρα αν τυχόν είχε πει «βγήκε από μέσα μου μια φωνή που ήταν σαν φωνή ενήλικα – αλλά μιλάω για τους άλλους ενήλικες μαμά, όχι για σένα» θα μπορούσα να διεκδικήσω το βραβείο της πιο γλυκομίλητης μαμάς στον κόσμο, αλλά μια και ΔΕΝ το είπε, υποθέτω ότι αφορά και εμένα και θα συνεχίζω να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη κάθε μέρα.
Έπεσα λοιπόν τις προάλλες πάνω σε ένα άρθρο σχετικά με την ισορροπία στις σχέσεις. Ερευνητές έχουν βρει ότι για κάθε αρνητική αλληλεπίδραση σε μία σχέση, χρειάζονται πέντε θετικές για να επανέλθει η ισορροπία. Παρ’ όλο που η φόρμουλα αφορά τις σχέσεις των ενηλίκων, αναρωτιέμαι κατά πόσο ισχύει και στις σχέσεις μας με τα παιδιά. Γιατί παρ’ όλο που μπορεί να έχουμε τις καλύτερες προθέσεις, θα έρθει η στιγμή που θα χάσουμε την αυτοκυριαρχία μας και θα βγει από μέσα μας μία «φωνή ενήλικα».
Ισχύει λοιπόν η αναλογία 5:1; Αν βάλουμε τις φωνές, μπορούμε να αποκαταστήσουμε την ισορροπία με 5 θετικές πράξεις; Δεν ξέρω. Αλλά τι άλλη επιλογή έχουμε από το να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας που τα κάναμε θάλασσα και να προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε;
Θα μπορούσα λοιπόν αστειευόμενη να γράψω ότι ένας ακόμα λόγος για να μη φωνάζουμε στα παιδιά μας είναι για να μην φορτωθούμε νέες υποχρεώσεις. Μια φωνή = 5 θετικές αλληλεπιδράσεις. Πολλή δουλειά! Αλλά ο κυριότερος λόγος είναι για να αλλάξουμε την έννοια της φράσης «φωνή ενήλικα» στο μυαλό των παιδιών μας. Και πολύ δε περισσότερο την έννοια της φράσης «φωνή μαμάς». Η φωνή της μαμάς, ας είναι πάντα γεμάτη τρυφερότητα, ασφάλεια, ζεστασιά, ενθάρρυνση και αγάπη.
