Παιδιά σχολικής ηλικίας, σύμφωνα με μελέτη επιστημόνων από την Αμερική που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Child Development, έχουν λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα εάν, έστω και ένας από τους γονείς σχημάτιζε μαζί τους ισχυρό δεσμό κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής.
Η επαφή και το χάδι κατά την βρεφική ηλικία από έναν αφοσιωμένο γονιό μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα προσαρμοσμένα στην ζωή τους παιδιά πολύ αργότερα. Βρέφη που σχημάτισαν δυνατό δέσιμο με έστω και έναν από τους γονείς είχαν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν προβλήματα συναισθηματικά ή συμπεριφοράς όταν έφταναν στην σχολική ηλικία, σε σύγκριση με παιδιά που δεν είχαν βιώσει τέτοιου είδους στενές σχέσεις.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Iowa διαπίστωσαν ότι αυτή η ιδιαίτερη εγγύτητα με έναν γονιό έχει ευεργετική επίδραση είτε πρόκειται για την μητέρα είτε για το πατέρα του βρέφους. Η έρευνά τους έρχεται να προστεθεί σε έναν μεγάλο όγκο σύγχρονων ερευνών που αναδεικνύουν την μεγάλη σημασία και επίδραση των γονιών κατά τα πρώτα στάδια της ζωής ως προς την συναισθηματική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού τους.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική χρονική περίοδο, ένα πραγματικό παράθυρο ευκαιρίας, κατά το οποίο η μητέρα ή ο πατέρας ή και οι δύο πρέπει να σχηματίσουν μια σταθερή και ασφαλή σύνδεση και σχέση με το παιδί τους. Η περίοδος αυτή αφορά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του κάθε ανθρώπου, κρίσιμα για την κοινωνική και συναισθηματική του ανάπτυξη, και επομένως, τουλάχιστον ένας από τους γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνεται να κάνει αυτήν την επένδυση ζωής σε αυτά τα κρίσιμα χρόνια.
Η έρευνα αυτή είναι ελπιδοφόρα ακόμα για μονο-γονεικές οικογένειες και ανύπαντρες μητέρες, όσο και για άνεργους πατέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους.
Κατά την έρευνα, εξετάστηκαν οι σχέσεις 86 βρεφών ηλικίας 15 μηνών με τους γονείς τους. Οι ερευνητές παρακολούθησαν αυτά τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 8 ετών.
Η έκπληξη στα ευρήματά τους ήταν ότι τα βρέφη που είχαν δυνατό δέσιμο και με τους δύο γονείς δεν είχαν επιπρόσθετα συναισθηματικά και νοητικά οφέλη κατά την παιδική ηλικία, σε σύγκριση με εκείνα τα παιδιά που εγκατέστησαν καλή επικοινωνία μόνο με έναν γονιό. Συμπέραναν έτσι ότι μια ζεστή, ασφαλής και θετική σύνδεση με τουλάχιστον έναν γονιό αρκεί για να εξασφαλίσει τις ανάγκες του παιδιού για ασφάλεια και για να θέσει τις βάσεις για ομαλή ωρίμανση συναισθηματική και συμπεριφοράς.
Πηγή: University of Iowa, Nemours Foundation
Mετάφραση: ΣτέλιοςΠαπαβέντσης – pediatros-thes.gr
