Η επίδραση του διαζυγίου στα παιδιά
Γράφει η ψυχολόγος Ανδριάννα Γεροντή, kethesy.gr
Το διαζύγιο είναι ένα συναισθηματικό σοκ για την οικογένεια, η οποία αντιμετωπίζει μία από τις βαθύτερες αγωνίες του ανθρώπου. Τον φόβο αποχωρισμού.
[babyPostAd]Παράγοντες που συμβάλλουν σημαντικά σε ένα διαζύγιο, είναι η σχέση μεταξύ των γονέων και το συναισθηματικό κλίμα που επικρατεί ανάμεσα τους. Συμπεριφορές και καταστάσεις που θα καθορίσουν τον τρόπο που θα ερμηνεύσει το παιδί το διαζύγιο και τις πιθανές αντιδράσεις του.Πολλά παιδιά διαζευγμένων γονέων, φαίνεται να εμφανίζουν προβλήματα και να είναι λιγότερο ευτυχισμένα από εκείνα ακέραιων οικογενειών. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι το ίδιο το διαζύγιο που προκαλεί προβλήματα προσαρμογής στο παιδί, αλλά η μετέπειτα συμπεριφορά των γονέων.
Ο σημαντικότερος λόγος που το 25% των παιδιών διαζευγμένων γονιών, αντεπεξέρχονται με επιτυχία στο διαζύγιο και έχουν μια ομαλή εξέλιξη, είναι πως οι γονείς τους, εξακολουθούν να συνεργάζονται, προφυλάσσοντας τα, από τους γονικούς καβγάδες.
Τα λιγότερο προσαρμοσμένα παιδιά, διαζευγμένων γονιών έχουν διαρκώς αντιμαχόμενους γονείς, συνήθως σε δικαστική διαμάχη, τα επονομαζόμενα “Παιδιά του Αρμαγεδδών”.
Η συνεχιζόμενη έκθεση ενός παιδιού στις συγκρούσεις των γονέων του, μπορεί να επιφέρει σοβαρές αντιδράσεις ακόμα και στον έλεγχο της πραγματικότητας.
Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν 10-15 χρόνια μετά το διαζύγιο, έδειξαν ότι οι νεαροί πια ενήλικες καταδιώκονται ακόμα, από ζωντανές αναμνήσεις των γονικών συγκρούσεων και πως πολλοί από αυτούς, εμπλέκονται σε σχέσεις που υπάρχει κακοποίηση.
Επίσης, συμβαίνει κατά την περίοδο του διαζυγίου, τα παιδιά να γίνονται μάρτυρες εκρηκτικών ανταλλαγών λέξεων μεταξύ των γονιών τους, βιώνοντας άγχος, ανησυχώντας για την ασφάλεια των γονιών τους και τη δική τους ευτυχία.
Οι συγκρούσεις από την άλλη, προκαλούν στρες στους γονείς, μειώνοντας την ικανότητα τους να παρηγορήσουν και να σταθούν δίπλα στα παιδιά τους, που νιώθουν υπεύθυνα για τις γονικές διαμάχες.
Τα παιδιά, ακούγοντας τους γονείς τους να τσακώνονται γι’ αυτά, αναπτύσσουν μια εγωκεντρική σκέψη, θεωρώντας ότι ευθύνονται τα ίδια για μια κατάσταση την οποία δεν επιθυμούν αλλά είναι ανίκανα να σταματήσουν.
Στις βραχυπρόθεσμες αντιδράσεις των παιδιών σε ένα συγκρουσιακό διαζύγιο, εντάσσονται η ανασφάλεια για το μέλλον τους, η θλίψη, ο έντονος θυμός, η επιφανειακή αδιαφορία, η συστολή, η εσωστρέφεια και η παθητικότητα.
Πιθανώς, τα παιδιά να παρουσιάζουν ρηχότητα στην αντιμετώπιση όλων των ζητημάτων, προσκόλληση αλλά και ένταση στον γονέα που έχει την επιμέλεια, εχθρότητα προς εκείνον που αποχωρεί από το σπίτι, προβλήματα στις σχολικές επιδόσεις και αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες.
Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν ξαφνικά κλάματα χωρίς αιτία, διαταραχή στο φαγητό, διαταραχές ύπνου (πχ. διακεκομμένο ύπνο), παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές (πχ. “βρέξιμο” του κρεβατιού), εκρήξεις οργής και φοβίες.
Τα παιδιά ηλικίας δημοτικού, μπορεί να εμφανίσουν τα προαναφερόμενα, καθώς και αίσθημα ντροπής για το διαζύγιο, καταθλιπτική συμπεριφορά, μειωμένη αυτοπεποίθηση, προβλήματα συμπεριφοράς, (επιθετική ή προκλητική), εκδηλώσεις ενοχής και δυσκολία να μοιραστούν με άλλους τα υπάρχοντά τους.
Οι έφηβοι πιθανόν να εμφανίσουν έντονες αντιπαραθέσεις και με τους δύο γονείς, σαφή ταύτιση με τον ένα γονέα, ευερεθιστότητα, εκρήξεις οργής, έντονο άγχος και πολύωρες απουσίες από το σπίτι.
Επίσης, πιθανόν να εκδηλώσουν συναισθηματικές διαταραχές, μεγάλη συστολή στις κοινωνικές συναναστροφές, πρόωρη «ωριμότητα» όπως και ανάληψη ρόλων ενηλίκων.
Είναι πιθανόν να δυσκολεύονται στις ερωτικές σχέσεις ή να επιδιώκουν ευκαιριακές ερωτικές σχέσεις (κυρίως τα κορίτσια).
Εν κατακλείδι, μια όμορφη συνεργασία των γονιών, δημιουργεί ένα ευνοϊκό κλίμα που επιτρέπει την έκφραση των συναισθημάτων του παιδιού.
* Ξεκαθαρίστε του ότι δεν ευθύνεται εκείνο για το χωρισμό.
* Όσο και αν διαφωνείτε με τον άλλο γονέα, μην εμποδίσετε την επικοινωνία του με το παιδί.
* Στις περιπτώσεις που η εκτίμηση μεταξύ των πρώην συζύγων έχει χαθεί τελείως, απευθυνθείτε σε ένα ειδικό, που θα σας βοηθήσει να ακολουθήσετε μια κοινά αποδεκτή κατεύθυνση ανατροφής για το παιδί.
* Μην ξεχνάτε: Δεν είναι το διαζύγιο που κάνει ένα παιδί δυστυχισμένο, είναι όμως η συμπεριφορά των γονέων στην αντιμετώπιση του.
Πηγή: boro.gr
