Έρευνες απέδειξαν οτι τα παιδιά χρειάζονται χρόνο με τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους!
Όταν τα παιδιά έχουν καλές σχέσεις με τους παππούδες τους, τα οφέλη ξεπερνούν τα γλυκά συναισθήματα ή τα μεγάλα Χριστουγεννιάτικα δώρα. Αποδεικνύεται ότι οι στενοί δεσμοί επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά βλέπουν τους ηλικιωμένους εν γένει. Μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Child Development δείχνει οτι τα παιδιά που περνούν ποιοτικό χρόνο με τους παππούδες τους είναι λιγότερο πιθανό να έχουν “ηλικιακές” απόψεις για τους ηλικιωμένους.
Αποδείχτηκε λοιπόν ότι τα παιδιά που πέρασαν ποιοτικό χρόνο με τη γιαγιά και τον παππού είχαν τις πιο ευνοϊκές απόψεις για τους ηλικιωμένους. Συγκεκριμένα, τα παιδιά ηλικίας 10 έως 12 ετών που έβλεπαν τους παππούδες τους τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα είχαν τις πιο ευνοϊκές απόψεις για τους ηλικιωμένους. Και τα παιδιά που δήλωσαν ότι η επαφή τους με τους παππούδες τους ήταν αρκετά καλή ή πολύ καλή είχαν θετικές απόψεις για τους ηλικιωμένους. (Δυστυχώς, τα παιδιά που είχαν παππούδες με κακή υγεία ήταν πιο πιθανό να έχουν αρνητικές απόψεις για τους ηλικιωμένους).
«Ο σημαντικότερος παράγοντας που συνδέεται με τα στερεότυπα ηλικίας είναι η κακή ποιότητα επαφής με τους παππούδες», δήλωσε σε δελτίο τύπου ο επικεφαλής ερευνητής Allison Flamion, PhD, διδακτορικός φοιτητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. “Ζητήσαμε από τα παιδιά να περιγράψουν πώς αισθάνονται όταν βλέπουν τους παππούδες τους. Αυτά που ένιωθαν δυσαρεστημένα αποδείχτηκε οτι είχαν κακή ποιότητα επαφής.Όταν ρωτήθηκε η άποψη τους για τους ηλικιωμένους, διαπιστώσαμε ότι η ποιότητα της επαφής είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία από τη συχνότητα.”
Βεβαίως, η μελέτη βασίστηκε μόνο στο Βέλγιο, επομένως δεν ισχύει κατ ‘ανάγκη για τα εγγόνια σε όλο τον κόσμο. Αλλά δείχνει πόσο σημαντικό είναι πραγματικά να δαπανηθεί ποιοτικός χρόνος μεταξύ των γενεών. “Για πολλά παιδιά, οι παππούδες και γιαγιάδες είναι η πρώτη και συχνότερη επαφή με τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας Stephane Adam, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. “Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι παππούδες και γιαγιάδες μπορούν να αποτελέσουν μέρος των διαγενεακών προγραμμάτων που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέψουν τον ηλικιακό αποκλεισμό”.
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
