Ασφαλώς δεν υπάρχουν γονείς που να μην ανησυχούν όταν το παιδί τους είναι άρρωστο, ιδίως όταν είναι μωρό. Και βέβαια κανείς δεν θέλει να σκεφτεί ούτε καν το ενδεχόμενο για κάτι τέτοιο. Όμως ορισμένες ασθένειες είναι πολύ κοινές κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους. Ευτυχώς δεν είναι σοβαρές ούτε επικίνδυνες. Ας δούμε πιο κάτω, με δύο λόγια, μερικές από αυτές.
Δυσκοιλιότητα
Η δυσκοιλιότητα είναι πολύ κοινή, επηρεάζει περίπου το 30% των μωρών κάποια στιγμή. Όταν πρόκειται για τις κινήσεις του εντέρου ενός μωρού, δεν υπάρχει κανονικός αριθμός ή πρόγραμμα, μόνο ότι είναι φυσιολογικό γι’ αυτό. Το μικρό σας μπορεί να λερώνει την πάνα του μετά από κάθε γεύμα ή να περιμένει μία ή δύο ημέρες γι’ αυτό. Το προσωπικό του πρόγραμμα, εξαρτάται από τι τρώει και τι πίνει, πόσο δραστήριο είναι και πόσο γρήγορα χωνεύει το φαγητό και στη συνέχεια απαλλάσσεται από αυτό. Σιγά – σιγά θα το γνωρίσετε και εσείς.
Εάν ανησυχείτε ότι το μωρό σας είναι δυσκοίλιο, υπάρχουν κάποια σημεία που πρέπει να προσέξετε. Αν λερώνει την πάνα του λιγότερες φορές από το κανονικό του και ειδικά αν έχουν περάσει δύο τρεις ημέρες και διαπιστώσετε ότι ενεργείται με δυσκολία. Επίσης αν τα κόπρανα είναι σκληρά και ξηρά, είναι δυσκοίλιο. Εάν παρατηρήσετε πολύ μαλακά κόπρανα, μην υποθέσετε ότι είναι διάρροια. Μπορεί στην πραγματικότητα να είναι απόδειξη της δυσκοιλιότητας. Υγρά κόπρανα μπορούν να «γλιστρήσουν» από το μπλοκάρισμα στο κάτω τμήμα του εντέρου και να λερώσουν την πάνα του.
Βήχας και κρυολόγημα
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το μωρό θα κρυολογήσει κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του. Υπάρχουν κυριολεκτικά εκατοντάδες ιών που προκαλούν κρυολόγημα και που δεν μπορεί να παλέψει ακόμη εύκολα, γιατί το ανοσοποιητικό του σύστημα ακόμη διαμορφώνεται. Επίσης τα μωρά εξερευνούν τα πάντα με τα χέρια και το στόμα τους, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ιούς να εισέρχονται στο σώμα τους.
Τα κρυολογήματα είναι συχνότερα το φθινόπωρο και το χειμώνα, όταν τα μωρά περνούν περισσότερο χρόνο σε κλειστούς χώρους, περιβάλλοντα στα οποία οι ιοί εξαπλώνονται πιο εύκολα από άτομο σε άτομο. Το μωράκι κρυολογεί δύο με τέσσερις φορές το χρόνο, το μικρό παιδί έξι έως δέκα και όταν πάει στον παιδικό σταθμό έως 12 φορές! Το να καταλάβουν οι γονείς αν το παιδί έχει κρυολογήσει ή είναι κάποια αλλεργία ή κάτι πιο σοβαρό, είναι λίγο δύσκολο. Τα χαρακτηριστικά του κρυολογήματος είναι το συνάχι, τρέχει η μύτη του με κιτρινωπή ή πρασινωπή βλέννα, το φτέρνισμα και ενδεχομένως βήχας ή χαμηλός πυρετός.
Επίσης προσέξτε την συμπεριφορά του: Ένα παιδάκι με απλό κρυολόγημα, παίζει και τρώει κανονικά. Αν είναι κάτι πιο σοβαρό θα έχει λιγότερη ενέργεια και όρεξη. Πορεία της αδιαθεσίας. Το κρυολόγημα εμφανίζεται, χειροτερεύει και φεύγει περίπου σε 10 ημέρες. Η γρίπη εμφανίζεται ξαφνικά και εξελίσσεται γρήγορα και οι αλλεργίες συνεχίζονται για αρκετό καιρό και δεν προκαλούν πυρετό.
Εξάνθημα από την πάνα
Το εξάνθημα από την πάνα είναι ένα γεγονός στη ζωή του βρέφους. Σχεδόν όλα τα μωρά, κάποια στιγμή το παθαίνουν. Είναι ενδιαφέρον ότι, σε χώρες που δεν έχουν πάνες, τα μωρά δεν παθαίνουν εξάνθημα. Ωστόσο, εδώ στον ανεπτυγμένο κόσμο περίπου 1 στα 4 μωρά αναπτύσσουν εξάνθημα από την πάνα τους.
Το εξάνθημα δεν είναι σημάδι ότι είστε αμελής με την φροντίδα του μωρού σας, αν και σίγουρα θα νιώσετε άσχημα όταν δείτε το δέρμα του κόκκινο και ερεθισμένο. Παρά το γεγονός ότι όταν αφεθεί με βρώμικη πάνα πολύ ώρα ασφαλώς θα ερεθιστεί, κάθε μωράκι με ευαίσθητο δέρμα μπορεί να κάνει ένα τέτοιο εξάνθημα, ακόμη και αν οι γονείς του αλλάζουν συνέχεια την πάνα του. Ακόμη και οι πιο καλές πάνες στην αγορά, δεν μπορούν να απορροφήσουν όλα τα ούρα του μωρού.
Αυτά λοιπόν μαζί με κάποια βακτήρια από τα κόπρανα αναμιγνύονται, διασπώνται και σχηματίζουν αμμωνία, στοιχείο πολύ σκληρό για το ευαίσθητο δέρμα του. Επίσης, η εισαγωγή νέων στερεών τροφών, μπορεί να αλλάξει τη σύνθεση και τη συχνότητα των κοπράνων, με αποτέλεσμα να ερεθιστεί το δέρμα του.
Διάρροια
Θα το καταλάβετε μόλις το δείτε. Σε αντίθεση με τα τυχαία χαλαρά κόπρανα, η διάρροια είναι πιο συχνή, πιο χαλαρή και πιο ρευστή. Έχει συχνά αποκρουστική μυρωδιά. Μία διάρροια μπορεί να διαρκέσει αρκετές μέρες και συχνά συνοδεύεται από πόνους στην κοιλιά.
Η οξεία διάρροια είναι συχνή στα παιδιά. 1 στα 6 παιδιά επισκέπτονται τον γιατρό τους κάθε χρόνο εξαιτίας ενός επεισοδίου. Οι περισσότερες περιπτώσεις στα μωρά είναι το αποτέλεσμα μιας βακτηριακής ή ιικής μόλυνσης. Η διάρροια που προκαλείται από μία ιογενή λοίμωξη μπορεί να συνοδεύεται από εμετό, κοιλιακό άλγος, πυρετό, ρίγη και γενικευμένο πόνο.
Μία λοίμωξη από βακτήρια μπορεί να συνοδεύεται από κράμπες, αίμα στα κόπρανα, πυρετό και ίσως εμετό. Μερικές φορές οι τροφικές αλλεργίες ή μία αντίδραση σε ένα αντιβιοτικό φάρμακο προκαλεί διάρροια. Επίσης η μεγάλη ποσότητα χυμού. Οι παιδίατροι συνιστούν να μην δίνουμε στο μωρό μας χυμό πριν τους 6 μήνες και ποτέ πολύ μεγάλη ποσότητα.
Οι μολύνσεις των αυτιών
Τα παιδάκια παθαίνουν λοιμώξεις του αυτιού περισσότερο από κάθε άλλη ασθένεια, εκτός από το κοινό κρυολόγημα. 80 με 90% των παιδιών θα αρρωστήσει τουλάχιστον μία φορά μέχρι τα 3 χρόνια του. Και ορισμένα άτυχα παιδάκια θα αρρωστήσουν ξανά και ξανά.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρώτον το μωρό έχει φυσική προδιάθεση για λοίμωξη του αυτιού. Ο μικρός χώρος πίσω από κάθε τύμπανο είναι συνδεδεμένος με το πίσω μέρος του λαιμού, με ένα μικρό κανάλι του ονομάζεται ευσταχιανή σάλπιγγα. Οτιδήποτε παρεμβαίνει ή μπλοκάρει τη λειτουργία της, όπως συμβαίνει συνήθως με το κρυολόγημα ή κάποια αλλεργία, αυξάνει τον κίνδυνο της μόλυνσης. Τα μωράκια επίσης, έχουν την τάση να αρρωσταίνουν πιο συχνά με ωτίτιδα από τα νήπια και τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας, επειδή η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι αρκετά επίπεδη σε αυτά.
Καθώς το κεφάλι τους μεγαλώνει, ο σωλήνας γέρνει με αποτέλεσμα να αερίζεται πιο εύκολα το μέσο αυτί. Άλλοι παράγοντες είναι, αν το μωρό είναι εκτεθειμένο στο καπνό του τσιγάρου, αν πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και αν το ταΐζεται ξαπλωμένο με μπιμπερό. Η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας φαίνεται επίσης ότι αυξάνει τον κίνδυνο της οξείας μέσης ωτίτιδας. Και πολλές φορές μία μόλυνση στο αυτί, εμφανίζεται από το πουθενά χωρίς προφανή λόγο. Τα συνήθη συμπτώματα της ωτίτιδας είναι: Ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά του μωρού, κλαίει και είναι ανήσυχο. Τα μεγαλύτερα παιδάκια τραβούν ή τρίβουν το αυτί τους.
Πυρετός.
Αισθάνονται ναυτία κάνουν εμετό και ορισμένες φορές διάρροια. Εμετός Σχεδόν, όλα τα παιδάκια κάνουν εμετό κάποια στιγμή.Ο εμετός είναι ασφαλώς κάτι διαφορετικό από όταν το μωρό βγάζει λίγο γάλα μετά το γεύμα του. Όταν δε δείχνει ανήσυχο και εκνευρισμένο είναι εμετός. Εκτός αν επιμένει, ο εμετός είναι σπάνια επικίνδυνος και έχει πολλές διαφορετικές αιτίες.
Μπορεί να είναι σημάδι μίας ασθένειας, όπως ιογενής γαστρεντερίτιδα, ουρολοίμωξη, μόλυνση στο αυτί, ή πρόβλημα με το φαγητό του. Άλλες πιθανές αιτίες είναι κάποια αλλεργία, δηλητηρίαση ή ακόμη απλά ο βήχας ή το πολύ κλάμα. Δεν είναι πάντα εύκολο να διαπιστώσουμε την αιτία του εμετού έτσι είναι καλό να παρατηρούμε και όποια άλλα συμπτώματα στο μωράκι μας.
Για παράδειγμα, μια ιογενής λοίμωξη που προκαλεί εμετό συνήθως φέρνει και διάρροια ή πυρετό. Προσοχή λοιπόν ψυχραιμία και για οποιαδήποτε αμφιβολία ή ανησυχία έχετε, η επικοινωνία με τον παιδίατρο είναι ασφαλώς η καλύτερη λύση για το μωράκι αλλά και για σας.
paidorama.com
Το περιεχόμενο της ιστοθέσης είναι μόνο για ενημερωτικό σκοπό και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οποιαδήποτε ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή και θεραπεία που χορηγείται από τον γιατρό σας ή από τον εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας.
Αν σας άρεσε το άρθρο πατήστε…Share και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
