Στη χώρα μας λειτουργεί μία μόνο τράπεζα μητρικού γάλακτος στο μαιευτήριο του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου» (τηλ. 210-6462782 / Ώρες λειτουργίας: 7 πμ – 10 μμ / www.hospital-elena.gr).
Μακάρι το παρακάτω άρθρο να παρακινήσει τις μανούλες που θηλάζουν και μπορούν (μόνο τους πρώτους 6 μήνες διότι μετά αλλάζει η σύσταση) να δωρίσουν λίγα ml μητρικού γάλακτος σε μωρά που το έχουν πραγματικά ανάγκη.
«Όταν έφερα στη ζωή τον Μάρκο, στάθηκα πολύ τυχερή στο μαιευτήριο όταν γνώρισα μια νοσοκόμα που ήταν τρομερά ευγενική, υπομονετική και μου έδειξε πώς ακριβώς έπρεπε να θηλάζω το μωρό μου μιας και ως νέα μαμά, είχα πλήρη άγνοια. Με βοήθησε να καθοδηγήσω το στοματάκι του μωρού, ώστε να πιάσει σωστά τη θηλή μου, να αισθανθεί άνετα και να θηλάσει. Ο θηλασμός υποτίθεται πώς είναι μια εντελώς φυσική διαδικασία, έτσι δεν είναι; Εγώ πάντως δεν ήξερα πώς αυτό θα ήταν η αρχή μιας πολύ δύσκολης περιόδου τόσο για μένα όσο και για το μικροσκοπικό πλασματάκι που έφερα στον κόσμο.
Διάβασα πολλά βιβλία μητρότητας, παρακολούθησα μαθήματα γαλουχίας και έθεσα τους στόχους μου όταν έγινα μητέρα: το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο ξεκίνημα για το μωρό και το μωρό μου θα το θηλάσω αποκλειστικά για τους επόμενους έξι μήνες.
Λίγο μετά τη γέννησή του, ο Μάρκος παρουσίασε σοβαρό ίκτερο και εισήχθη σε ΜΕΝΝ του μαιευτηρίου για μια εβδομάδα. Βρισκόταν σε μια θερμοκοιτίδα, κάτω από μεγάλες λάμπες που εξέπεμπαν ένα ειδικό μπλε φωτισμό, ώστε να διασπαστεί η χολερυθρίνη. Μου επιτρεπόταν κάθε 2 – 3 ώρες να τον βλέπω για 10 – 15 λεπτά ώστε να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου και να τον ταΐσω.
Ωστόσο, δεν μπορούσα. Θυμάμαι τον σύζυγό μου και μια νοσοκόμα να κάθονται πάνω από το προσκεφάλι μου και να με ενθαρρύνουν να θηλάσω το μωρό. Ο Μάρκος ήταν πολύ ληθαργικός, απλά πιπιλούσε τη θηλή αλλά δεν θήλαζε κανονικά και εγώ αισθανόμουν ένα ράκος. Μετά από πολλές προσπάθειες, η νοσοκόμα μου είπε ευγενικά να προσπαθήσω να βγάλω γάλα με την αντλία μαστού ώστε να μπορέσουμε να ταΐσουμε το μωρό μέσω ενός σωλήνα. Πήγα πίσω στο δωμάτιό μου, έκλαψα πολύ κι έκανα ότι μου ζήτησε.
Για τον επόμενο μήνα, καθόμουν με μια αντλία στο χέρι και κάθε τρεις ώρες έβγαζα γάλα από το στήθος μου. Ήμουν πολύ τυχερή γιατί είχα μπόλικο γάλα και γρήγορα ο καταψύκτης μου γέμισε με σακούλες από αυτό το «μαγικό ρόφημα.» Όλο αυτό το διάστημα επισκεπτόμουν σύμβουλους γαλουχίας και μια φορά μάλιστα φοβήθηκα ότι δεν θα μου φτάσει όταν στις έξι βδομάδες το μωρό πήρε απότομα ύψος (με διαβεβαίωσαν ότι κακώς ανησυχούσα!) Δούλεψα σκληρά γι’ αυτό και άρχισα σιγά σιγά να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Ήμουν ενθουσιασμένη! Έστω κι έτσι μπορούσα να προσφέρω το δικό μου γάλα στο μωρό μου!
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της δοκιμασίας, πίστευα επίσης ότι το μωρό μου υπέφερε από κολικούς. Έκλαιγε και φώναζε κάθε φορά μετά το φαγητό! Τι έκανα λάθος αναρωτιόμουν; Μετά από επίσκεψη στον παιδίατρο, μου είπε πώς ο μικρός έπασχε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και μια δυσανεξία στο αγελαδινό γάλα. Κάθε φορά που κάναμε ένα βήμα μπροστά αισθανόμουν πώς πηγαίναμε και κάμποσα βήματα προς τα πίσω. Αλλά τι μπορούσα να κάνω; Ήθελα να συνεχίσω τον θηλασμό και θα τα κατάφερνα πάση θυσία.
Έκοψα κάθε μορφής γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή μου και μετά από δύο εβδομάδες άρχισα να παρατηρώ μια αξιοσημείωτη αλλαγή στη συμπεριφορά του μωρού μου. Ήταν πιο ήρεμο. Δεν ήταν ούρλιαζε μετά από κάθε γεύμα! Τα καταφέραμε!
Ήμουν ενθουσιασμένη που έβλεπα επιτέλους τον γιο μου να «ανθίζει!» Το κίτρινο χρωματάκι άρχισε πια να υποχωρεί, οι ακαθαρσίες στις πάνες του ήταν φυσιολογικές, το έκζεμα στην πλατούλα του επίσης υποχωρούσε. Ωστόσο στεναχωρούμουν για τον εαυτό μου! Τι θα έκανα με όλες εκείνες τις σακούλες γεμάτες μητρικό γάλα στον καταψύκτη μου; Όλη αυτή η προσπάθεια με την αντλία μαστού θα πήγαινε χαμένη; Εμένα απλά δεν μου πήγαινε η καρδιά να τα πετάξω.
Συζήτησα την ανησυχία μου με μια ομάδα γυναικών σε ένα γκρουπ που ονομάζεταιHuman Milk 4 Human Babies. Η ομάδα ιδρύθηκε το 2010 και παρέχει γάλα σε οικογένειες που έχουν ανάγκη από μητρικό γάλα και το οποίο τους το παρέχουν μητέρες που είναι σε θέση να δωρίσουν. Δεν το σκέφτηκα πολύ! Ήρθα αμέσως σε επικοινωνία και την επόμενη αμέσως μέρα 10 σακούλες μητρικού γάλακτος από τον καταψύκτη μου «ταξίδευαν» σε μια γυναίκα σε μια άλλη πόλη η οποία είχε γεννήσει πριν από 10 μέρες και είχε χαμηλή παραγωγή γάλακτος.
Μπορώ να πω ότι κάθε φορά που σκέφτομαι πόσο πολύ προσπάθησα να θηλάσω τον γιο και τελικά κατάφερα να δώσω γάλα όχι μόνο στο δικό μου το παιδί αλλά και σε άλλα, δάκρυα πλημμυρίζουν τα μάτια μου. Δάκρυα συγκίνησης, υπερηφάνειας, χαράς.
Ο θηλασμός δεν είναι πάντα εύκολος για όλες τις γυναίκες. Τουλάχιστον για μένα δεν ήταν. Είμαι υπερήφανη που κατάφερα να δώσω στο μωρό μου μητρικό γάλα για οχτώ μήνες μετά από σκληρή δουλειά που όμως απέδωσε και με το παραπάνω!»
baby.gr
