Από την Ανδριάννα Γερόντη.
Πριν προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ή να αιτιολογήσουμε την εμφάνιση μιας τέτοιας συμπεριφοράς στα παιδιά, θα πρέπει πρώτα να διαχωρίσουμε τις ηλικίες τους.
Έτσι λοιπόν, ένα παιδί ηλικίας πεντέμιση με έξι ετών και πάνω, είναι πλέον σε θέση να γνωρίζει το σωστό και το λάθος και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αν πάρει κάτι από κάποιον άλλον, θα το κάνει κρυφά και φυσικά θα αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση με το θέμα.
Σε αντίθεση με ένα παιδάκι τριάμιση ετών που ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί στο μυαλό του τι ακριβώς είναι η κλοπή και κατά πόσο επιτρέπεται.
Από την ηλικία των πεντέμιση με έξι ετών και μετά, τα παιδιά έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν πότε μια πράξη τους είναι αποδεκτή και πότε όχι. Παρ’ όλαυτα, πολλές φορές καταφεύγουν σε παραβατικές συμπεριφορές.
Εκείνο που οφείλουμε να αναλογιστούμε ως γονείς, είναι τι είναι αυτό που χρειάζεται το παιδί μας και δεν το παίρνει από εμάς.
Είναι κάτι στη μεταξύ μας σχέση; Στη σχέση με τους γύρω του;
Τι μήνυμα θέλει να μας περάσει με αυτή του την πράξη; Τι θέλει να μας πει ή να μας δείξει;
Παρακάτω θα δούμε μερικούς από τους λόγους που ωθούν το παιδί σε μια παραβατική συμπεριφορά:
1) Προσοχή
Πιθανόν η σχέση του παιδιού με τους γονείς του να είναι απόμακρη, μη παρέχοντας ασφάλεια, ζεστασιά ή αγάπη – συναισθήματα απαραίτητα για την υγιή ανάπτυξη και εξέλιξη ενός παιδιού.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, το παιδί στην προσπάθεια του να εξωτερικεύσει αυτό που νιώθει και να τραβήξει την προσοχή που τόσο πολύ αναζητά, να φτάσει ακόμα και στην κλοπή.
Ίσως, μέσω αυτής του της πράξης, καταφέρει να κλέψει στην ουσία συναισθήματα που του λείπουν.
Όμως, ακόμη και αν δεν το καταφέρει, πιστεύει πως τουλάχιστον θα έχει τραβήξει έστω και με αυτόν τον τρόπο, την προσοχή των γονιών του.
2) Ζήλεια
Ζήλεια για το αδελφάκι του, που είναι μικρότερο και παίρνει περισσότερη προσοχή, φροντίδα, ενδιαφέρον και αγάπη ή ζήλεια για το συμμαθητή του, που έχει περισσότερα λεφτά, μολύβια ή διάφορα άλλα παιχνίδια που εκείνος δεν έχει.
Όπως και να έχει, όποια μορφής ζήλειας και να βιώνει το παιδί, ωθείται στην κλοπή, με το σκεπτικό, πως θα μπορέσει και εκείνο να αισθανθεί ίσο με το άλλο παιδάκι και όχι αδικημένο ή σε κατώτερη θέση.
3) Αυτοέλεγχος και Εγκράτεια
Όταν ένα παιδί βλέπει κάτι που του τραβάει το ενδιαφέρον, δεν έχει πάντα την ικανότητα ή την εγκράτεια, να αντισταθεί στον πειρασμό να αποκτήσει το συγκεκριμένο αγαθό που τόσο πολύ του αρέσει. Πιθανόν, λοιπόν, να μπει στη διαδικασία να το πάρει κρυφά.
Η έλλειψη αυτοσυγκράτησης ή ορίων ωθεί ένα παιδί να πάρει κάτι κρυφά, από κάποιο άλλο.
Το οδυνηρό μυστικό που καμία μαμά δεν παραδέχεται
4) Θυμός
Θυμώνω με την μαμά ή τον μπαμπά και αφού δεν μπορώ να αντιδράσω αλλιώς, καταφεύγω στην κλοπή για να τους θυμώσω και εκείνους. Με αυτόν τον τρόπο θεωρεί πως τους εκδικείται γι’ αυτό που του έκαναν, χωρίς να είναι ικανό, λόγω ηλικίας, να αναλογιστεί τις συνέπειες των πράξεων του.
5) Κοινωνικότητα
Όταν ένα παιδί δεν είναι αρκετά κοινωνικό, δεν έχει πολλούς φίλους και αισθάνεται μοναξιά.
Τότε είναι πιθανόν να χρησιμοποιήσει την κλοπή ή καλύτερα τα κλοπιμαία, ως μέσον εξαγοράς η φιλίας ενός άλλου παιδιού ή μιας ομάδας παιδιών.
Επίσης, από μια άλλη πλευρά, μπορεί να πιεστεί να χρησιμοποιήσει την κλοπή, γιατί είναι αυτό το οποίο του επιβάλλει η παρέα στην οποία έχει ενταχθεί και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να σταθεί ανάξιος των απαιτήσεων της .
6) Δεν θέλω να χωρίσετε
Όταν υπάρχουν προβλήματα μεταξύ των γονιών ή το ζευγάρι είναι σε στάδιο διαζυγίου, τότε η κλοπή μπορεί να έλθει ως προσπάθεια διάσωσης του γάμου των γονέων.
Ίσως με το να προσπαθήσουν οι γονείς να λύσουν το πρόβλημα του παιδιού τους, έρθουν πιο κοντά και τελικά δεν χωρίσουν.
Οι παραπάνω είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να προβεί σε μια παραβατική συμπεριφορά, όπως αυτή της κλοπής.
Όποιος κι αν είναι τελικά ο πραγματικός λόγος, εκείνο που οφείλουμε να πράττουμε εμείς ως γονείς, είναι να στεκόμαστε δίπλα στο παιδί μας. Να συζητάμε μαζί του, να ακούμε τους προβληματισμούς του, να του παρέχουμε ασφάλεια, φροντίδα και αγάπη και να μοιραζόμαστε συναισθήματα μαζί του.
Μόνο έτσι μεγαλώνουμε υγιή παιδιά με ανάλογες προσωπικότητες που δεν έχουν ανάγκη παραβατικής συμπεριφοράς για να μας φέρουν πιο κοντά τους.
Πηγή: ilov.gr
Διαβάστε ακόμη:
