Γιατί οι γονείς ανησυχούν τόσο για την επίδοση στο σχολείο;
Πέρασε κιόλας ένας μήνας από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τούτες τις μέρες, τόσο οι μαθητές, όσο και οι γονείς κάνουν μία πρώτη αποτίμηση των έως τώρα δειγμάτων γραφής.
Κοινός παρονομαστής όλων των ενδοοικογενειακών συζητήσεων το γονικό άγχος για τις επιδόσεις των παιδιών, οι οποίες -υπό τον παραμορφωτικό φακό των προσδοκιών του μπαμπά και της μαμάς- μετατρέπονται σε μείζον πρόβλημα της οικογένειας.
Φυσικά, οι ατέρμονες αναλύσεις για τις ενδεχόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, μεταθέτουν την πίεση από το μυαλό των γονιών στην καθημερινότητα των παιδιών.
Τα ίδια, υπό αυτές τις συνθήκες, κατηγοριοποιούν τους συμμαθητές και τους εαυτούς τους ανάλογα με τις «δυνατότητές» τους και αυτο-κατατάσσονται στις χαμηλότερες βαθμίδες της αυτοσχέδιας κλίμακας.
Μάλιστα, οι αρνητικές προσδοκίες -καθόλου σπάνια- λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, συρρικνώνοντας τις προσπάθειες και «σαμποτάροντας» τις πραγματικές προοπτικές μάθησης.
Οι γονείς, επιθυμώντας να συνεισφέρουν στην επίλυση του «προβλήματος», αναλαμβάνουν να προσφέρουν υπηρεσίες «οικοδιδασκάλου» στα παιδιά τους, με τα αποτελέσματα -πολύ συχνά- να απέχουν από τα προσδοκόμενα.
Η εμπλοκή τους στη σχολική προετοιμασία των παιδιών προκαλεί εντάσεις και προστριβές, με αποτέλεσμα ο ελάχιστος κοινός χρόνος που διαθέτουν να καθίσταται μη ποιοτικός, καθώς οι καβγάδες «ναρκοθετούν» τη γαλήνη της οικογενειακής εστίας.
Τότε είναι που οι γονείς αποφασίζουν να αναζητήσουν ένα άλλο πρόσωπο ή ένα Κέντρο Μελέτης, το οποίο θα αναλάβει να αφαιρέσει από τους ώμους τους αυτό το βάρος, προκειμένου να αποφορτιστούν οι σχέσεις τους με τα παιδιά τους.
Η επιλογή του ατόμου ή του Κέντρου που θα επιφορτιστεί με αυτό το έργο είναι μια ιδιαιτέρως σημαντική υπόθεση, δεδομένου ότι η σταθερότητα στα πρόσωπα που περιστοιχίζουν το παιδί παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή του. Ως εκ τούτου, αποτυχημένα “πειράματα” ενδέχεται να επηρεάσουν ακόμη περισσότερο τις επιδόσεις του.
Εν κατακλείδει, πρέπει να σημειωθεί ότι οι γονείς, ως τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή των παιδιών τους, οφείλουν να δείχνουν ψυχραιμία, σύνεση και να τα οδηγούν σε ασφαλή μαθησιακά -και όχι μόνο- μονοπάτια.
