Οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να προστατέψουν τα παιδιά τους από οτιδήποτε άσχημο ή δυσάρεστο συμβαίνει γύρω τους, για να μην πληγωθούν. Για τον ίδιο λόγο, προσπαθούν να προλάβουν και να διορθώσουν όλα τα λάθη τους, να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους, δικαιολογίες στις αστοχίες τους. Πιστεύουν ότι το παιδί μεγαλώνει καλύτερα, αν ζει σε ένα απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον, όπου κανείς και τίποτα δεν μπορεί να το στενοχωρήσει.
Δυστυχώς όμως, αυτή η τακτική πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιθυμούν. Κάποια στιγμή στη ζωή του το παιδί θα έρθει αντιμέτωπο με μια αποτυχία ή ένα άσχημο γεγονός (αφού κανείς δεν μπορεί να τα προλάβει όλα) και τότε, έτσι άμαθο που είναι, δε θα έχει τα ψυχικά εφόδια και το σθένος που χρειάζεται για να τα διαχειριστεί.
Τα λάθη, οι αποτυχίες και τα δυσάρεστα γεγονότα είναι κομμάτι της ζωής και χρέος κάθε γονιού είναι να μην τα κρύβει από το παιδί του, αλλά να το προετοιμάσει όσο γίνεται καλύτερα για να μπορεί να τα αντιμετωπίσει και ίσως να διδαχθεί από αυτά.
Δεν είναι τραγικό αν το παιδί τερματίσει τέταρτο σε κάποιον αγώνα. Δε χρειάζεται πάρει άλλο ένα μετάλλιο, μόνο και μόνο για να νιώσει καλύτερα. Αντίθετα εξηγήστε του ότι αυτό που έχει σημασία είναι πως έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε, ότι προσπάθησε. Καμία φορά όμως, όσο κι αν προσπαθεί, θα υπάρχουν άλλοι που έχουν προσπαθήσει περισσότερο.
Μην του κρύβετε το θάνατο του αγαπημένου του κατοικίδιου, αλλά αφήστε το να βιώσει την απώλεια και τον πόνο. Έτσι θα καταλάβει τον κύκλο της ζωής και θα είναι κατά κάποιο τρόπο προετοιμασμένο για την απώλεια ενός προσώπου στο μέλλον. Γενικά, μην προσπαθείτε να το μεγαλώσετε μέσα σε μια χαρούμενη φούσκα, αλλά αφήστε το να βιώσει την αποτυχία, για να βγει τελικά πιο δυνατό.
ΠΗΓΗ: mother.gr
