7 πράγματα που έμαθα από τον 1ο χρόνο με τα δίδυμά μου
Όσα κι αν έχεις διαβάσει, όσα κι αν σου έχουν πει (και σου έχουν πει πολλά!), η δική σου εμπειρία με τα δίδυμα μωράκια σου είναι αυτή που τελικά θα σου δείξει τον δρόμο!
“Την προηγούμενη βδομάδα κάναμε το πρώτο μας πάρτυ με τα διδυμάκια μου. Στήσαμε ένα απλό αλλά τέλειο σκηνικό στην αυλή του σπιτιού μας, καλέσαμε λίγους και εκλεκτούς συγγενείς και φίλους και περάσαμε τέλεια, μικροί και μεγάλοι!
Κάποια στιγμή, η ξαδέρφη μου με ρώτησε πώς νιώθω ως μαμά διδύμων μετά από τον πρώτο αυτό χρόνο.
Δύσκολο να το απαντήσεις…
«Περήφανη!» είπα αυθόρμητα και αμέσως ήρθαν στο μυαλό μου, σαν σε ταινία, όλα όσα έμαθα αυτόν τον πρώτο, υπέροχο χρόνο μαζί τους:
1.Έμαθα τη χαρά μιας απλής βόλτας:
Από τις πρώτες κιόλας μέρες αφότου ήρθαμε σπίτι μας, και ενώ οι ορμόνες και οι υποχρεώσεις με είχαν καταβάλει, έβαζα τα δίδυμα στο καρότσι και κάναμε ατελείωτες βόλτες στους γύρω δρόμους. Έχω περπατήσει αμέτρητα χιλιόμετρα (καλή άσκηση, σας τη συστήνω!), άρχισα να παρατηρώ λεπτομέρειες στη γειτονιά μου που ποτέ δεν είχα προσέξει (μα, τι όμορφη αυτή η βουκαμβίλια!), γνώρισα νέους γείτονες (εκεί έμεναν δηλαδή, απλά εγώ δεν τους ήξερα), ανακάλυψα όλα τα κοντινά πάρκα και τις παιδικές χαρές και, το κυριότερο, έκανα την καλύτερη ψυχοθεραπεία. Πώς να φανταστεί κανείς ότι κάτι τόσο απλό, όπως μια βόλτα με τα πόδια και τα παιδιά, θα λειτουργούσε τόσο θετικά σε μια νέα μανούλα;
2.Έμαθα να δέχομαι βοήθεια:
Μέχρι να μείνω έγκυος προτιμούσα να είμαι μια ανεξάρτητη γυναίκα. Σιγά μην περίμενα από κάποιον να μου ανοίξει την πόρτα- μπορούσα μια χαρά και μόνη μου, ευχαριστώ. Με την εγκυμοσύνη όμως, και κυρίως με τον ερχομό των μωρών, αυτό άλλαξε. Άρχισα να εκτιμώ πολύ ότι κάποιος προθυμοποιούνταν να μου κουβαλήσει τις σακούλες στο αυτοκίνητο όταν πήγαινα στο σούπερ μάρκετ, ότι η γειτόνισσα μπορούσε να παίξει για λίγο με τα μωρά μου για να κάνω ένα μπάνιο, ότι δεν μπορούσα πια να είμαι ανεξάρτητη- γιατί δεν ήθελα, δεν είχα τίποτα να αποδείξω!
3.Έμαθα να είμαι πιο ευγενική με τους άλλους:
Βλέποντας με πόση προθυμία όλοι γύρω μου προσφέρονταν να δώσουν ένα χεράκι βοηθείας, άρχισα κι εγώ να είμαι πιο γλυκιά και συμπονετική μαζί τους. Ιδίως με τους γονείς, που ομολογώ ότι πριν δεν είχα ιδέα τι περνούσαν. Τώρα που είμαι μια ευτυχισμένη μανούλα, νομίζω ότι μοιράζω περισσότερα χαμόγελα στον δρόμο από ποτέ!
4.Έμαθα ότι… όσο ζεις με τα δίδυμα, μαθαίνεις:
Αν εξαιρέσεις τους ειδικούς, όλες οι μαμάδες ψαχνόμαστε λίγο πολύ. Μπορεί κάποιες να ενημερώνονται περισσότερο ή λιγότερο, και εννοείται ότι ακούω τη γνώμη των φίλων μου-μαμάδων. Σίγουρα όμως πρέπει να αφήνεις και το ένστικτό σου να λειτουργεί. Εσύ ξέρεις τα παιδιά σου καλύτερα από τον καθένα!
5.Έμαθα ότι τα παιδιά μου δεν χρειάζεται να φοράνε ακριβά και ολοκαίνουρια ρούχα:
Αυτό είναι κάτι που δεν είχα έτσι ακριβώς στο μυαλό μου πριν μείνω έγκυος. Ήθελα για τα παιδιά μου τα καλύτερα! Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι το να φορέσουν ρούχα δοσμένα από μια άλλη μαμά ή να μπουν σε ένα καρότσι ελαφρώς μεταχειρισμένο διευκολύνει απίστευτα τη ζωή μας ενώ δεν στερεί ίχνος ευτυχίας από τις φατσούλες τους. Παίρνω με χαρά τα ρούχα που μου δίνουν, τα επιστρέφω ή τα δίνω σε άλλες μαμάδες.
6.Έμαθα να είμαι πιο ελαστική με τον εαυτό μου:
Είχα στο μυαλό μου να γυρίσω γρήγορα στη δουλειά- δεν το έκανα. Σκεφτόμουν ότι θα χάσω γρήγορα τα κιλά της εγκυμοσύνης- μόλις αρχίζει και φαίνεται η διαφορά, μην φανταστείτε. Ήθελα να ξεκινήσω αμέσως γυμναστήριο- το τρέξιμο με εξαντλούσε, και τελικά επέλεξα τη γιόγκα. Έμαθα να μην με πιέζω, να μην με αγχώνω για τα πάντα.
7.Μαζί με τα διδυμάκια μου έμαθα να χαίρομαι την κάθε στιγμή:
Να απολαμβάνω τα χαμόγελά τους και να μην κοιτάζω το ρολόι. Να κοιτάζω τις φατσούλες τους και να νιώθω, ναι, περήφανη, που είμαι η μαμά τους!
Αυτό το τελευταίο είναι νομίζω και το σημαντικότερο!”
Πηγή: mytwins.gr
