1Έχω ΠΑΝΤΑ τα μαλλιά μου πιασμένα σε μια γλειμμένη αλογοουρά.
Το πρωί Ντέμπορα, το απόγευμα ρακούν.
2Μέσα στο σπίτι, η άνεση κερδίζει οποιοδήποτε στιλιστικό στοίχημα.
Δυστυχώς μερικές φορές το κερδίζει και στις κούνιες, στο σούπερ μάρκετ, στα μαγαζιά.
3Όταν μπαίνω στο σπίτι ρωτάω τη ρητορική ερώτηση «μπορώ να πάρω μια ανάσα;».
Και αμέσως μετά αναγκάζω κάποιο παιδί και/ή τον σύζυγο να πιάσει την πλάτη μου για να δει πόσο ιδρωμένη είμαι, ακριβώς όπως κάνει πάντα και εκείνη (προαιρετικά η κίνηση συνοδεύεται από τη φράση «παπί έγινα»).
4Ακόμη κι αν πεταχτώ στο μίνι μάρκετ να πάρω κρεμμύδια, θα γυρίσω κουβαλώντας μια «εκπληξούλα».
Βγαλμένο κατευθείαν από το Εγχειρίδιο «Πώς να Μεγαλώσετε το Παιδί σας Δημιουργώντας του Περιττές Καταναλωτικές Ανάγκες».
5Στο ντελίβερι της γειτονιάς ξέρουν ακριβώς τι θα παραγγείλω κάθε φορά.
Και η παραγγελία έχει σίγουρα κάποιο βαθμό παραξενιάς, όπως «τα μπιφτέκια με με γαρνιτούρα λαχανικά όχι πατάτες, και τα λαχανικά χωρίς μπαλσάμικο και μια πιτούλα κομμένη αντί για ψωμί και σε άλλο σακουλάκι, παρακαλώ»
6Ρωτάω συνέχεια «θες να σου φτιάξω κάτι να φας;».
Λες και το παιδί δεν άνοιξε μόλις το ψυγείο και αυτοεξυπηρετήθηκε με καροτάκι/ φρουτάκι/ γιαουρτάκι/ τυράκι.
7Βάζω με το μυαλό μου τα χειρότερα.
Θυμάμαι τη μαμά μου που, όταν αργούσαμε μισή ώρα να γυρίσουμε το βράδυ, έπαιρνε τηλέφωνο τα εφημερεύοντα νοσοκομεία. Και εμένα μου κόβεται το αίμα μόνο και μόνο αν βρω κλήση από τον παιδικό σταθμό – φαντάσου το παιδί να ξεπορτίσει κιόλας.
8Επαναλαμβάνω συχνά τη φράση: «τι σας ζήτησα; Μισή ώρα να κοιμηθώ ζήτησα».
Λες και υπάρχει καμία περίπτωση να συμβεί αυτό όσο τα μωρά είναι ξύπνια.
9Έχω ανανεωμένο ενδιαφέρον για κεριά, αποσμητικά χώρου, μαλακτικά, σπρέι σεντονιών και άλλα αντικείμενα που μέχρι πρότινος ίσως ν’ αγνοούσα την ύπαρξή τους.
Πάντα αναρωτιόμουν τι διάολο είναι αυτή η συλλογή της μαμάς μου από ποτ πουρί, σαπούνια και αιθέρια έλαια.
10Τα σαββατοκύριακα, είμαι ο σοφέρ τους.
Υπάρχουν μαμάδες και μαμάδες: αυτές που παίζουν κουκλοθέατρο, αυτές που χορεύουν στο σαλόνι, αυτές που κάνουν χειροτεχνίες και κατασκευές. Και υπάρχουν και αυτές που κάθε σαββατοκύριακο θέλουν να επισκέπτονται νέα μέρη και να δείχνουν στα παιδιά τους όσες περισσότερες καινούργιες εικόνες γίνεται. Έτσι ήταν η μαμά μου, έτσι είμαι και εγώ. Και νομίζω πως κι εκείνες το ευχαριστιούνται – κι ας μην έχουμε φτιάξει ούτε μια σαΐτα παρέα.
11Η τσάντα μου είναι η τσάντα του sport billy.
Από φορτιστές μέχρι πιπίλες και από τσιμπιδάκια μέχρι έξτρα ζευγάρια κάλτσες, λίγα πράγματα μένουν έξω.
12Τα μωρομάντηλα είναι η προέκταση του χεριού μου.
Δεν θυμάμαι αν στην εποχή μου υπήρχαν μωρομάντηλα, πάντως δεν υπήρχε περίπτωση να χυθεί χυμός/ στάξει σάλτσα/ πέσει παγωτό και να μην εμφανιστεί σε νανοδευτερόλεπτα το χέρι της μαμάς μου οπλισμένο με *κάτι* για να εξαφανίσει λεκέδες και στεναχώριες.
13Έχω γίνει εξπέρ στο να κινούμαι νύχτα στο σπίτι χωρίς να ανάψω κανένα φως.
Όπως ακριβώς έκανε και η μαμά μου. Σε αντίθεση με τον μπαμπά μου (και τον Νικόλα!) που για να πάει τουαλέτα έπρεπε να φωταγωγήσει όλο τον διάδρομο.
14Είμαι αυτή η ανατριχιαστική φιγούρα που κάθεται πάνω από τα κεφάλι τους στο σκοτάδι και τα κοιτάζει.
Και για να το κάνω ακόμα πιο creepy, ενίοτε σκύβω και μυρίζω τα κεφάλια τους.
