H ανύπαντρη μητέρα
Αναμφίβολα η γέννηση ενός παιδιού είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση που έρχεται για να συμπληρώσει την ευτυχία ενός ζευγαριού. Συχνά, μάλιστα, η επιθυμία αυτή οδηγεί τα ζευγάρια στην απόφαση του γάμου. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες γυναίκες που φέρνουν ένα παιδί στον κόσμο μόνες τους, εκτός γάμου. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους, είτε ως αποτέλεσμα μιας σχέσης η οποία κατέληξε σε εγκατάλειψη της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή και μετέπειτα, είτε η εγκυμοσύνη αποτελούσε ελπίδα για τυχόν επανένωση της γυναίκας με το σύντροφό της, κάτι που τελικά δεν έγινε, ή ήταν αποτέλεσμα κύησης στην εφηβική ηλικία.
Εξάλλου, από πολλούς έχει διαμορφωθεί η αντίληψη, κυρίως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ότι ο γάμος δεν θεωρείται πια αναγκαία προϋπόθεση για να υποδεχθούν ένα παιδί· κυρίως γιατί κοστίζει αρκετά, τόσο ο γάμος όσο και ένα πιθανό διαζύγιο. Δεν θα αναφερθούμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αφού οι δυο γονείς μεγαλώνουν μαζί το παιδί.
Πέρα από την κοινωνική αντιμετώπιση, το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί με απόντα το βιολογικό πατέρα είναι, ούτως ή άλλως, σοβαρή υπόθεση και συνεπάγεται σημαντικές δυσκολίες που βαρύνουν τη μητέρα, όπως μοναξιά, ξενύχτια, ευθύνες, οικονομικές δυσχέρειες και πολλά άλλα. Η ανδρική παρουσία είναι απαραίτητη στο παιδί. Ο πατέρας τού προσφέρει ασφάλεια, αγάπη, ζεστασιά, συντροφικότητα στο παιχνίδι, αλλά και πρότυπο ταύτισης. H μητέρα δεν μπορεί να παίζει και το ρόλο του πατέρα.
Από το Βιβλίο της κας Καππάτου “Οι γονείς κάνουν τη διαφορά” εκδόσεις Μίνωας.
Πηγή: akappatou.gr