…η οικογένεια συνιστά ένα καταφύγιο ψυχής και μια τεράστια (μοναδική) αγκαλιά που έχει την ικανότητα – εκτός των άλλων – να επιφέρει λύτρωση και απέραντη δύναμη…ενώ, ορθώς, θα μπορούσε να περιγραφεί και ως μια συνεχής γραμμή, ζωής, που ενώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
του Γιώργου Σαριδάκη – cretalive
Ο Γιώργος Σαριδάκης είναι Κοινωνικός Λειτουργός
Δίχως αμφιβολία, η αξία της οικογένειας και ο ισχυρός συμβολισμός που εκπέμπει την κατατάσσουν, δικαίως, στις υψηλότερες θέσεις και σταθερές για τη διατήρηση της ενότητας (και ισορροπίας) στη σύνθεση του κοινωνικού συνόλου και την αλληλεπίδραση των μελών του.
Ο θεσμός της οικογένειας αποτελεί θεμέλιο λίθο της κοινωνίας και συμβάλλει, καταλυτικά, στη διαφύλαξη και μεταλαμπάδευση γνώσεων, αρχών και στοιχείων στις επόμενες γενιές ενώ – με το πέρασμα του χρόνου – ο ρόλος της οικογένειας θεωρείται, ιδιαιτέρως, υποστηρικτικός για τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής και των διαμορφούμενων κοινωνικοοικονομικών συνθηκών.
Έτσι, πέραν της βιολογικής συγγένειας και σχέσης γονέα-παιδιού θα ήτο δυνατό να διακριθούν ορισμένες, βαρύνουσας σημασίας, μορφές συμπαράστασης και αρωγής των γονέων – σε διάφορα εξελικτικά στάδια του ανθρώπου που έχουν φέρει στον κόσμο – οι οποίες προσδίδουν ακόμα πιο ουσιαστικό χαρακτήρα στη σύνδεση αυτή.
Ειδικότερα, από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση αλλά και (μετέπειτα) στο χρόνο δημιουργίας οικογένειας από το ίδιο το παιδί, παρατηρούνται ζωτικά θέματα όπου φανερώνουν την, πραγματική, ευθύνη των γονέων. Για παράδειγμα:
-Οι γονείς θα αναλάβουν την ανατροφή και προστασία των παιδιών,
-θα μεριμνήσουν για ιατρική φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή όταν το παιδί ασθενήσει,
-θα προβλέψουν τα απαραίτητα ώστε το παιδί να ξεκινήσει, χωρίς ελλείψεις, τη φοίτηση στο σχολείο,
-θα παρέχουν οικονομική στήριξη κατά το χρονικό διάστημα των σπουδών, ιδιαίτερα όταν η σχολή φοίτησης εδρεύει σε άλλη πόλη από το πατρικό της οικογένειας (ενοικίαση στέγης, τροφή, πάγια έξοδα),
-θα βοηθήσουν ποικιλοτρόπως (οικονομικά, ψυχολογικά), όταν υφίσταται εργασιακή ανάγκη ή μακροχρόνια ανεργία,
-θα αναλάβουν τη φύλαξη των εγγονών ώστε να διευκολυνθεί το ζευγάρι στην εργασία του.
Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά της οικογενειακής προσφοράς έγκειται, κυρίως, στην ειλικρίνεια, την ανιδιοτέλεια, την αλληλεγγύη και την αληθινή αγάπη και – σε καμία περίπτωση – δεν εξαρτάται από υστερόβουλα συμφέροντα και δόλιες σκέψεις (εκτός, βέβαια, από κάποιες παραφωνίες που αφορούν διαταραγμένες συμπεριφορές γονέων).
Επιπλέον, η οικογένεια συνιστά ένα καταφύγιο ψυχής και μια τεράστια (μοναδική) αγκαλιά που έχει την ικανότητα – εκτός των άλλων – να επιφέρει λύτρωση και απέραντη δύναμη…ενώ, ορθώς, θα μπορούσε να περιγραφεί και ως μια συνεχής γραμμή, ζωής, που ενώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Τέλος, ας μην λησμονούμε ότι οι γονείς, αρκετές φορές, άφησαν στο περιθώριο τα δικά τους θέλω και ανάγκες – απλά (και μόνον) – για να καλύψουν τις επιθυμίες μας ή να μας δουν χαρούμενους…κι ακόμα, ας γνωρίζουμε τούτο το μικρό αλλά ταυτόχρονα τόσο μεγάλο: σε κάθε περίσταση και δύσκολη στιγμή, οι γονείς θα είναι εκεί (αρκεί να το ζητήσουμε ή να το διαισθανθούν) …εμείς;
