Έχω ακούσει από συνομήλικές μου ότι με τη μάνα τους είναι κολλητές. Κι εκεί που κάποτε -στην εφηβεία φαντάζομαι- μαλλιοτραβιόνταν σήμερα βγαίνουν έξω για καφέ και συζητάνε για όλα (sic).
Ε όχι μανδάμ. Με τη μάνα σου δεν μπορείς πεις τα πάντα. Γιατί είναι σαν να ακυρώνεις την αρχική της ιδιότητα. Η μάνα είναι μάνα. Πώς νομίζεις ότι θα αντιδράσει όταν θα της πεις ότι σου αρέσει να τον «τρως» ποικιλοτρόπως; Μήπως θα σου εξομολογηθεί το ίδιο και για εκείνη; Ή μήπως θα σου πει ένα μεγάλο μπράβο κι ότι νιώθει περήφανη για την κόρη της; Γιατί αν συμβαίνει αυτό κάτι άλλο, πιο νοσηρό, κρύβεται από πίσω.
Ότι μάλλον κι η ίδια η μάνα δεν νιώθει μάνα. Κι εκεί που το αρχέγονο ένστικτό της είναι να προστατέψει τα παιδιά της αυτή το έχει βάλει σ’ένα μπαούλο, το έχει κλειδώσει κι έχει καταπιεί το κλειδί. Γιατί δεν θέλει να αποδεχτεί ότι τα παιδιά της μεγαλώνουν κι άρα μεγαλώνει κι εκείνη. Γουστάρει να το παίζει άνετη για να μπορεί να μαθαίνει ακόμα και τα πιο απόκρυφα μυστικά. Μυστικά τα οποία θα μπορεί η ίδια να χειρίζεται και να επεμβαίνει. Δηλαδή να ελέγχει.
Είναι γεγονός. Είναι ωραίο να έχεις μια ειλικρινή σχέση με τη μάνα σου. Κι έχετε δίκιο αν πείτε ότι στην αγάπη δεν υπάρχουν όρια. Όταν όμως οι σχέσεις των παιδιών δεν περιορίζονται μόνο σε αυτές της οικογένειας τότε καλό θα ήταν αυτές να μπαίνουν σε άλλα κουτάκια. Άνευ πρόσβασης.
Τί θες κουκλίτσα μου; Θες να πεις για τη χθεσινή καυτή νύχτα με το «μούναρο» (σχωρέστε με για την κακή γλώσσα) σε κάποιον για να το βγάλεις από μέσα σου; Πάρε τη φίλη σου. Δεν έχεις; Πάρε τη γειτόνισσα. Πάλι δεν έχεις; Ε τότε μίλα στα ντουβάρια. Ούτε θα σε μαλώσουν, ούτε θα σε κρίνουν. Σκοπός είναι να τα ακούσεις ΕΣΥ.
Τις προάλλες ήμουν παρούσα σε τηλεφώνημα διαρκείας μάνας-κόρης. Οι ίδιες μάλιστα το κάνουν κάθε μέρα κι ίσως και δυο φορές τη μέρα; Τί διάολο λέτε βρε πουλάκια μου; Αφού ο τσελεμεντές πια είναι online. (σ.σ η μάνα με την κόρη μένουν στην ίδια πολυκατοικία)
Όμως μη με συγχύζετε άλλο ανοιξιάτικο. Δεν θα το αντέξω. Μεγάλωσα πια και δεν μπορώ να πάω στη μάνα μου για να κλάψω στην ποδιά της. Αντ’αυτού θα της ζητήσω να φτιάξει ένα παστίτσιο και θα πάω να το πάρω σ’ένα ταπεράκι.
Υ.Γ: Μάνα, σε αγαπώ αλλά πάρε επιτέλους έναν υπολογιστή να με διαβάζεις.
