Η κόρη μου ζητάει επίμονα να πάει διακοπές φέτος μόνη της με την παρέα της και εγώ θεωρώ ότι είναι νωρίς ακόμα

Η κόρη μου είναι 17 ετών, τελειώνει τη Β Λυκείου και μου ζητάει επίμονα να πάει διακοπές φέτος μόνη της με την παρέα της! Τι να κάνω;

Ερώτημα αναγνώστριας

Καλησπέρα! Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Η κόρη μου είναι 17 ετών, τελειώνει τη δευτέρα λυκείου και μου ζητάει επίμονα να πάει διακοπές φέτος μόνη της με την παρέα της! Εγώ το θεωρώ ότι είναι νωρίς ακόμα και αυτό θα της επιτραπεί όταν τελειώσει το λύκειο. Εκείνη όμως αντιδράει άσχημα και έντονα. Είμαι μπερδεμένη γιατί δεν ξέρω ποιο είναι το καλύτερο! Να συμπληρώσω ότι τον τελευταίο χρόνο είμαστε καλά και ηρέμησε και συζητάει μαζί μου! Δεν θα ήθελα να το χάσω αυτό! Σας ευχαριστώ!


Η απάντηση της Ψυχολόγου Ηλιάννας Πεσσάρη

Από αυτά που γράφετε καταλαβαίνω ότι η σχέση με την κόρη σας φαίνεται σαν να έχει κάπως αποκατασταθεί και μόλις βγει από κάποια περίοδο με διαφορετικό κλίμα, ίσως να υπήρχε περισσότερη απόσταση ή ένταση…

Για να μπορέσω να απαντήσω πιο συγκεκριμένα, θα χρειαζόμουν περισσότερα στοιχεία για τη σχέση σας και για εσάς.

Σε γενικά πλαίσια, όμως, μπορώ να πω ότι είναι σημαντικό για έναν έφηβο να νιώθει ότι λαμβάνεται υπόψη.

Ο έφηβος, περνάει μία φάση όπου όλα αλλάζουν, όλα αμφισβητούνται μέσα του, είναι ανάμεσα στο παιδί, με την έννοια ότι δεν έχει ανεξαρτησία ακόμα αλλά και στον ενήλικα καθώς μπορεί να πάρει περισσότερες αποφάσεις για τη ζωή του απ’ ότι παλιότερα κι έχει αναπτύξει αρκετές δεξιότητες. Χρειάζεται το πλαίσιο και την φροντίδα των γονιών, αλλά δεν θέλει να δείχνει ευάλωτος ή αδύναμος ή παιδί, οπότε και αντιδρά σε αυτό που του δίνεται. Δεν αντιδρά πραγματικά σε εσάς αλλά στην ανάγκη μέσα του και στην παιδική του πλευρά. Οι γονείς από Θεοί γίνονται άνθρωποι, απομυθοποιούνται…

Ο έφηβος θα κάνει τα πάντα για να “δοκιμάσει” τον γονέα του, θα προσπαθήσει με όλα τα μέσα που διαθέτει να δοκιμάσει τα όρια του γονιού και να του δείξει ότι δεν τον χρειάζεται. Είναι σαν ένα παιχνίδι εξουσίας, ποιος έχει τη δύναμη…

Είναι πολύ σημαντικό ο γονιός να μην “τσιμπήσει” σε αυτό και να μείνει σταθερός, εννοώντας να μην το παίρνει προσωπικά αφενός και αφετέρου να μπορεί να διαχωρίσει όσο γίνεται πότε ο έφηβος τον δοκιμάζει και πότε όντως αυτό που λέει έχει βάση. Κάποιες φορές ο γονιός χρειάζεται να μένει σταθερός στο πλαίσιο και τα όρια του (όταν δοκιμάζεται) και άλλες φορές χρειάζεται να γίνεται διαλλακτικός και ανοιχτός.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, είναι πολύ σημαντικό να χτιστεί μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ο έφηβος θα λειτουργεί καλύτερα όταν νιώθει ότι οι άλλοι τον υπολογίζουν και τον ακούν ως ισότιμο μέλος της οικογένειας, και ότι η άποψή του ακούγεται και γίνεται σεβαστή.

Δεν υπάρχει μια και μοναδική απάντηση σε αυτήν την ερώτηση που θέτετε. Θα ήταν ίσως πολύ χρήσιμο και για τις δύο σας να συζητήσετε μεταξύ σας ανοιχτά, σε σχέση με αυτό το θέμα. Μπορείτε να μιλήσετε για τις ανησυχίες σας σε σχέση με το αίτημά της να πάει διακοπές μόνη της και να της δώσετε τον χώρο να απαντήσει και να εκφράσει την δική της πλευρά. Μπορεί να είναι πράγματα που να έχει σκεφτεί και ή ίδια… ή ακόμα μπορεί αν σας εκπλήξει με το πόσα πράγματα μπορεί να έχει λάβει υπόψη της. Μπορεί ακόμα και να μην έχει καταλάβει για ποιον λόγο είναι νωρίς να πάει διακοπές μόνη της, επειδή η ίδια μπορεί να νιώθει πολύ έτοιμη γι’ αυτό.

Το σημαντικό στην εφηβεία είναι ο γονιός να μην επιβάλλεται σαν να ξέρει μόνο αυτός το σωστό, αλλά να ανοίγεται ένας διάλογος όπου μπορούν να εκφραστούν και οι δύο πλευρές και ίσως στο τέλος να τα βρουν κάπου στη μέση.

Ίσως δηλαδή μπορείτε να βρείτε μαζί ένα πλαίσιο όπου μπορεί να πάει διακοπές μόνη της αλλά όπου θα νιώθετε κι εσείς καλά, π.χ. Λίγες μέρες, κάπου κοντά στην Αθήνα, ή κοντά σε κάποιον ενήλικο (όπως ξάδερφο ή φίλο ή άλλον συγγενή), σε περίπτωση που γίνει κάτι, κ.ο.κ.

Είναι καλό επίσης, να διερωτηθείτε για ποιον λόγο αρνείστε το αίτημα, είναι όντως αντικειμενικός ο λόγος, δηλαδή θεωρείτε ότι δεν είναι έτοιμη να το κάνει ή ίσως έρχεται από μία δική σας αγωνία υπερ-προστατευτικότητα. Είναι σημαντικό να το ακούσετε αυτό μέσα σας και να διαχωρίσετε αν είναι όντως νωρίς ή αν εσείς φοβάστε και δεν πειράζει να της το πείτε κιόλας. Μπορεί να την βοηθήσει να καταλάβει για ποιον λόγο δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει.

Η απόφαση η τελική θα είναι δική σας, όμως έχει πολύ αξία για τον έφηβο να νιώθει ότι ακούγεται.

Σε όλα τα παραπάνω είστε η μόνη που μπορεί να γνωρίζει πραγματικά τι συμβαίνει. Το ξέρετε μέσα σας αν σας δοκιμάζει ή αν είναι κάτι δικό σας. Στο σημείο της αναγνώρισης του τι συμβαίνει, θα βρείτε και την απάντηση στο πώς να σταθείτε σε αυτήν την κατάσταση.

Εύχομαι καλή συνέχεια.

Είμαι στη διάθεση σας, για οτιδήποτε περαιτέρω χρειαστείτε.