Η Παιδική ηλικία καθορίζει τις ενήλικες σχέσεις ζωής μας.
Η βάση μία τέτοιας ψυχικής λειτουργίας φυσικά έχει την ρίζα της στα γονεϊκα πρότυπα που έχουμε ενδοβάλει. Με απλά λόγια σε ασυνείδητα συναισθήματα, χαρακτηριστικά, μορφασμούς και συμπεριφορές, που προσδίδουμε στο άγνωστο πρόσωπο που βρίσκεται απέναντι μας. Τα οποία ομοιάζουν με αυτά τα άσχημα των γονιών μας.
Ο τρόπος, το βλέμμα της επίκρισης και το σύμπλεγμα όλων των αρνητικών γονεϊκών συμπεριφορών της παιδικής μας ηλικίας που έχει καταγραφεί στο σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας και της βιο-συναισθηματικής μας ζωής.
Για παράδειγμα, αν κάποιος άγνωστος μας πλησιάσει και μας ρωτήσει τι ώρα έχουμε; ή διευκρινίσεις για κάποια κατεύθυνση. Αμέσως ενεργοποιείται το ασυνείδητο σύστημα αναφοράς μας. Οπότε το βλέμμα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου, ο τόνος της φωνής, η μη λεκτική επικοινωνία αυτού του ατόμου μας ενεργοποιούν εκατομμύρια ψυχικές ανακλήσεις. Αν είναι θετικές τότε η τάση είναι να συμπαθήσουμε τον άγνωστο επισκέπτη αντίθετα αν είναι αρνητικές θα σχολιάσουμε (εσωτερικός διάλογος) τι αντιπαθητικός άνθρωπος. Χωρίς πραγματικά να μας έχει κάνει κάτι.
Όλα αυτά τα στοιχεία, εστιάζουν στα πρότυπα μας, τα πρόσωπα κύρους για εμάς που δεν είναι αλλά από τους γονείς μας. Ή κάποιο πολύ κοντινό άτομο το οποίο είχε αναλάβει την ανατροφή μας. Μπορεί ακόμα κάποιος να προβάλει στοιχεία από μία πολύ σημαντική σχέση του (μακροχρόνια) σε μία επόμενη. Πιστεύοντας, πως βλέπει στο νέο σύντροφο χαρακτηριστικά στοιχεία του προηγούμενου. Φυσικά είναι διαφορετική η αιτία που επιλέξαμε ένα νέο ερωτικό παρτενέρ. Η συγκεκριμένη ψυχική ενέργεια είναι καθοδηγούμενη από πολύ βαθιά εσωτερικά κίνητρα που ψάχνουν το μονοπάτι της κάθαρσης διότι συνήθως εμπλέκονται ενοχικές συγκρουσιακές δυνάμεις ανάμεσα τους.
Με το μηχανισμό της προβολής, προσδίδουμε αυτόματα χιλιάδες οικεία (θετικά ή αρνητικά) φορτία σε πρόσωπα που μας είναι λιγότερα γνωστά ή εντελώς άγνωστα. Προαναφέραμε τον μηχανισμό της ασυνείδητης ζωής που προκαλεί όλη αυτή την αναστάτωση ερήμην μας. Η προσκόλληση που δημιουργείται ανάμεσα στο παιδί και την μητέρα του μεταφέρει όλα αυτά τα συναισθηματικά χαρακτηριστικά σε μία αέναη σχέση ζωής. Μία μητέρα και ένας πατέρας είναι πάντα εν ζωή πρόσωπα στον εγκέφαλο και την καρδιά μας. Δεν χρειάζεται η φυσική παρουσία τους. Είναι εκεί παρόντες είτε υπάρχουν είτε όχι.
Το άκουσμα της φωνής ενός συντρόφου μπορεί να ακουστεί σαν κέλευσμα όταν μας ξυπνάει τα στοιχεία των προσώπων κύρους. Η μυρωδιά, η ματιά, το ύφος η προφορά των λέξεων, ακόμα και η μυρωδιά είναι στοιχεία κοντινότητας ή απομάκρυνσης.
Τις περισσότερες φορές, έχει αποδειχθεί και επιβεβαιωθεί πως άτομα που μας ξυπνούν τα ασυνείδητα στοιχεία των γονεϊκών μας προτύπων είτε θετικά ή αρνητικά είναι αυτά που μας φτιάχνουν μία έντονη συναισθηματική μίξη προς ένα άτομο. Δηλαδή μπορεί να το συμπαθήσουμε αμέσως ή ακόμα και να το ερωτευτούμε μη γνωρίζοντας κάτι περαιτέρω για αυτό. Ή να το αντιπαθήσουμε ακόμα και να αισθανθούμε φθόνο. Άλλωστε ο φθόνος είναι ένα καθαρά παιδικό συναίσθημα. Όταν το παιδί υφίσταται ματαίωση εγείρονται τέτοια εχθρικά συναισθήματα προς το αντικείμενο αγάπης.
Συνήθως τα πρόσωπα, που προκαλούν έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις, αναδύουν και ένα πιο προσωπικό ρόλο που έχουμε εμείς η ίδιοι απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε. Πλάθεται μία αυτό-εικόνα. Οι πρωτόπλαστοι αυτής της εικόνας δεν είναι άλλοι από τους γεννήτορες του καθενός μας.
Φυσικά η περεταίρω ανάλυση των ψυχικώς δομών μας, αλλά και η κατανόηση συγκεκριμένων κινήτρων που καθρεφτίζουν τις συμπεριφορές μας. Σίγουρα θα πρέπει να γίνεται σε ένα προστατευμένο και ασφαλές περιβάλλον από ένα έμπειρο αναλυτή.
babyradio.gr –Μαριάννα Μηττά – Συστημική- οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια
