Πριν από έξι χρόνια ξεκίνησα να χάνω τον ύπνο μου με την πρώτη μου εγκυμοσύνη.
Έξι χρόνια μετά και 3 εγκυμοσύνες αργότερα, είμαι κουρασμένη. Είμαι τόσο κουρασμένη που η λέξη εξαντλημένη μοιάζει ευχάριστη σε σύγκριση με αυτό που είμαι.
Οι επιστήμονες λένε πως όταν δεν κοιμόμαστε αρκετά ,ο εγκέφαλός μας δυσλειτουργεί με διάφορους περίεργους τρόπους, χάνουμε την συναισθηματική μας σταθερότητα, την υπομονή μας και πολλές φορές δεν σκεφτόμαστε λογικά.
Μέχρι πριν λίγο καιρό κοιμόμουν 3 ώρες συνολικά. Πλέον που η μικρή μου μεγάλωσε λίγο κοιμάμαι 5 ώρες και μάλλον θα έπρεπε να είμαι ευχαριστημένη, αλλά δεν είμαι. Μάλλον είμαι εκνευρισμένη. Είμαι λίγο γκρινιάρα και πιάνουν τα κλάματα αρκετά εύκολα. Δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις και γενικά νιώθω πως δεν ξέρω τι μου γίνεται.
Το πρωί έφυγε ο άντρας μου νωρίς για την δουλειά και του είπα καληνύχτα.
Ήταν ήδη μέρα αλλά εγώ νόμιζα ότι είναι ακόμη βράδυ ή έτσι ήθελα να πιστεύω μήπως κοιμηθώ και λίγο παραπάνω.Έχω να βάλω πλυντήριο και να απλώσω τα ήδη πλυμένα ρούχα. Έχω να πάω να πληρώσω λογαριασμούς και να ετοιμάσω τα παιδιά μου για το σχολείο. Ή μήπως να τα κάνω με διαφορετική σειρά;
Έχω να αλλάξω την μικρή και να την ταΐσω. Μετά θα παίξουμε και θα βάλουμε μουσική. Αχ! Έχω και να μαγειρέψω!
Μόνο να μην ξεχάσω τι άλλο έχω να κάνω. Τώρα τελευταία ξεχνάω.
Σήμερα θα έρθουν καλεσμένες στο σπίτι δυο φίλες μου για καφέ. Αυτό σημαίνει πως θα μιλήσω και με ενήλικες αντί για “μωρουδίστικα”. Αυτό σημαίνει πως πρέπει πάλι να συμμαζέψω το σπίτι που εννοείται πως έγινε πάλι χάλια. Πώς γίνεται να είμαι όλη μέρα στο σπίτι και να μην προλαβαίνω να κάνω τίποτα; Μάλλον γίνεται!
Τι άλλο έχω να κάνω; Να πάρω τα παιδιά μου από το σχολείο. Πήγε κιόλας μεσημέρι; Πρέπει να ταϊσω πάλι το μωρό. Πριν πόση ώρα έφαγε;
Τρώμε όλοι μαζί και μετά τους βάζω για ύπνο. Κάθομαι στον καναπέ και ξεφυλλίζω ένα περιοδικό. Με παίρνει ο ύπνος. Επιτέλους κοιμάμαι έστω για λίγο. Το μωρό ξύπνησε. Τα παιδιά άκουσαν το μωρό και ξύπνησαν και αυτά! Τέλεια!
Πάω στο δωμάτιό τους και τους κάνω μια μεγάλη αγκαλιά. Τι θέλετε να κάνουμε; Τους ρωτάω ελπίζοντας να μην απαντήσει κανείς.
Πάμε στην παιδική χαρά, μαμά! Φωνάζουν χαρούμενα.
Κάθομαι δυο λεπτά και μαζεύω τα κομμάτια μου. Παιδική χαρά λοιπόν.
Ετοιμάζω τα ρούχα τους , τα πράγματά τους, το κολατσιό τους και ότι άλλο χρειαστούν και ξεκινάμε. Τα παιδάκια μου παίζουν ατελείωτα, τα καμαρώνω και χασμουριέμαι. Γυρνάμε σπίτι και ετοιμάζω το βραδινό. Γυρνάει ο άντρας μου στο σπίτι. Πότε πέρασε πάλι η ώρα;
Του δίνω ένα φιλί και τρώμε παρέα. Καθόμαστε στον καναπέ και το μόνο που θυμάμαι είναι ότι με ξύπνησε για να πάμε για ύπνο. Πώς βρέθηκα στον καναπέ; Ούτε που θυμάμαι.
Μάλλον θα ήμουν λίγο κουρασμένη!
babyradio.gr- Άννα Κ.
Η καθημερινότητα με τρίδυμα: Μια μητέρα μοιράζεται την εμπειρία της
Μπορείς να μαλώσεις το παιδί μου, αρκεί να το κάνεις σωστά…
