Είναι κληρονομική η προωρότητα;
Όταν η Ισλα (στη φωτογραφία) γεννήθηκε στην Αυστραλία, 9 βδομάδες νωρίτερα, ζυγίζοντας 1.400 γρ., απλά ακολούθησε την παράδοση της οικογένειάς της, δημιουργώντας την τρίτη γενιά πρόωρων μωρών.
Η εγκυμοσύνη της πήγαινε καλά μέχρι τα τέλη Μαρτίου, όταν τα αρχικά συμπτώματα προεκλαμψίας και υψηλής αρτηριακής πίεσης κλιμακώθηκαν ξαφνικά. «Το πρόσωπό μου διπλασιάστηκε σε μέγεθος και ουσιαστικά ο οργανισμός μου άρχισε να καταρρέει» είπε. Γεννημένη στις 2 Απριλίου, η Ισλα μεταφέρθηκε στη ΜΕΝΝ, ενώ η μητέρα της οδηγήθηκε σε ΜΕΘ για τρεις ημέρες μέχρι να αναρρώσει.
Προωρότητα και κληρονομικότητα
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στην εθνική βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ, υπάρχουν πολλές ενδείξεις που υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρχει γενετική προδιάθεση στην πρόωρη γέννηση. Βασικός παράγοντας κινδύνου είναι το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό υγείας. Αν μια γυναίκα έχει γεννήσει πρόωρα μία φορά, έχει αυξημένες πιθανότητες να γεννήσει και το επόμενο παιδί της πρόωρα.
Επίσης οι πρόωρες αυτές γεννήσεις τείνουν να παρουσιάζονται στην ίδια ηλικία κύησης.
Εαν μια γυναίκα έχει γεννηθεί πρόωρα, έχει αυξημένο κίνδυνο να γεννήσει πρόωρα και η ίδια και ο κίνδυνος αυξάνεται ανάλογα με τον βαθμό προωρότητας στον οποίο γεννήθηκε η ίδια.
Η προδιάθεση αυτή δεν παρατηρείται στους άνδρες που έχουν γεννηθεί πρόωρα. Άλλες ενδείξεις είναι φυλετικές ακόμα κι αν τα κοινωνικοοικονομικά στοιχεία δεν είναι κοινά.
Τι φταίει;
Προηγούμενες έρευνες εστίαζαν στην ύπαρξη φλεγμονών ως βασικής αιτίας πρόκλησης πρόωρου τοκετού. Αλλά, τελευταία, υπάρχει μία υπόθεση που επικεντρώνεται στον τρόπο αντίδρασης του οργανισμού στη φλεγμονή, ο οποίος ενδεχόμενος να είναι γενετικός, καθώς έχουν εντοπιστεί διάφορα γονίδια που εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες και είναι κοινά στη μητέρα και στο έμβρυο.
Τα γονίδια αυτά αποδεικνύουν ότι η γενετική προδιάθεση υφίσταται στην προωρότητα και δίνουν ελπίδες για την ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών πρόληψης.
Περιπτώσεις σαν της Ισλα, δίνουν κουράγιο σε όλους τους πρόωρα γονείς καθώς αποδεικνύουν ότι εφόσον σε μερικές περιπτώσεις η ιστορία (της προωρότητας) επαναλαμβάνεται, μπορούμε να μάθουμε από αυτή και να έχουμε τον νου μας, διεκδικώντας καλύτερη πρόληψη. Από την άλλη, μπορούμε να πάρουμε θάρρος και δύναμη από την ευτυχή εξέλιξη των πρόωρων παιδιών δια μέσου των γενεών που προηγούνται και των γενεών που θα έρθουν.
Γράφει: η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΛΤΕΖΟΥ
Πηγή: 31ebdomades.gr
