Αποφεύγετε τα ζυμαρικά – τα οποία φυσικά λατρεύετε– επειδή ανησυχείτε μήπως πάρετε κιλά ή επειδή προσπαθείτε να αδυνατίσετε.
Μια μακαρονάδα είναι όμως ένα γρήγορο και νόστιμο πιάτο που δύσκολα μπορούμε να βγάλουμε από τη ζωή μας. Ευτυχώς, υπάρχει ένας εύκολος και ανέξοδος τρόπος να απολαύσουμε τα ζυμαρικά χωρίς να ανησυχούμε για τις θερμίδες τους.
Τα ζυμαρικά αποτελούν πηγή σημαντικής ποσότητας υδατανθράκων. Όπως όλοι οι υδατάνθρακες, έτσι και αυτοί που προέρχονται από τα ζυμαρικά διασπώνται από το πεπτικό σύστημα και στη συνέχεια απορροφώνται από τον οργανισμό ως απλά σάκχαρα, με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Ως αντίδραση στην αύξηση αυτή, ο οργανισμός παράγει μαζικά ινσουλίνη ώστε να ρυθμιστούν τα επίπεδα γλυκόζης. Οι απότομες αυξομειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης πυροδοτούν κρίσεις πείνας και λιγούρας, ακόμη κι αν έχει περάσει λίγη ώρα από τη στιγμή που καταναλώσαμε το τελευταίο μας γεύμα. Τροφές που επιδρούν κατ’ αυτόν τον τρόπο στον οργανισμό είναι τα γλυκά και κάθε είδους αρτοποιήματα, τα ζυμαρικά, οι πατάτες, το ρύζι και το ψωμί. Για το λόγο αυτό, οι διατροφολόγοι συνιστούν την κατανάλωση τροφών με μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συστατικό που προωθεί την αύξηση και επακόλουθη μείωση στα επίπεδα γλυκόζης με πολύ πιο αργό ρυθμό απ’ ό,τι οι υδατάνθρακες.
Για τα πρακτικά, θα πρέπει φυσικά να αναφέρουμε ότι μπορείτε να επιλέξετε τα μακαρόνια ολικής άλεσης, το καστανό ρύζι και το μαύρο ψωμί σε αντιδιαστολή με τα αντίστοιχα λευκά (επεξεργασμένα) προϊόντα, καθώς τα πρώτα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον θα ήταν όμως να μπορείτε να «μεταλλάξετε» τα λευκά ζυμαρικά ώστε να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν τις φυτικές ίνες!
Αυτό είναι εφικτό με έναν πολύ απλό τρόπο: Μαγειρεύετε το ζυμαρικό της επιλογής σας, το βάζετε στο ψυγείο και το καταναλώνετε μετά από μερικές ώρες αφού το ζεστάνετε.
Η διαδικασία αυτή μεταβάλλει τη δομή των υδατανθράκων, μετατρέποντάς τους σε ανθεκτικό άμυλο (resistant starch). Το ανθεκτικό άμυλο πήρε αυτήν την ονομασία επειδή όταν μαγειρεύεται και στη συνέχεια εκτίθεται σε χαμηλές θερμοκρασίες «αντιστέκεται» σε ένζυμα που υπάρχουν στο γαστρεντερικό και τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες διασπούν τους υδατάνθρακες, απελευθερώνοντας τη γλυκόζη που υπάρχει σε αυτούς.
Ακολουθώντας λοιπόν τη διαδικασία μαγειρέματος και ψύξης, τα ζυμαρικά δεν προκαλούν τη συνήθη απότομη αυξομείωση στα επίπεδα της γλυκόζης και παράλληλα ο οργανισμός απορροφά λιγότερες θερμίδες!
Πηγή: BBC/onmed
Το διαβάσαμε στο boro.gr
