Κατά κάποιο μαγικό τρόπο στην πρώτη μου εγκυμοσύνη δεν είχα καθόλου ραγάδες.
Όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την δεύτερή μου εγκυμοσύνη.Το δεύτερο μωράκι μου μεγαλώνοντας στην κοιλιά μου μεγάλωνε και τις ραγάδες πάνω μου.
Τις κοιτούσα να αυξάνονται μέρα με την ημέρα και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δεν ξαναφορέσω μπικίνι ποτέ. Κανένας δεν θα ξαναδεί την κοιλιά μου, εκτός από τον άντρα μου,εμένα, άντε και κανένας γιατρός που και που.
Εντάξει λοιπόν δεν θα ξανάβλεπε κανείς τις ραγάδες μου. Όμως εγώ συνέχιζα να τις βλέπω. Το σώμα δεν μοιάζει όπως έμοιαζε 5, 10 ή 15 χρόνια πριν, και το ξέρω. Βλέπω τις ραγάδες να με ανταγωνίζονται στον καθρέφτη και μου είναι δύσκολο να αναγνωρίσω το σώμα μου.
Οι μαμάδες δεν μιλάνε τόσο πολύ για τις ραγάδες μεταξύ τους. Δεν ξέρω γιατί.
Όμως δεν μιλάμε ούτε για τις ραγάδες που δεν βλέπουμε. Μιλάω για αυτές που δεν φαίνονται στον καθρέφτη. Για αυτές που δεν τις βλέπει ο γιατρός ή ο σύντροφός μου.
Υπάρχουν οι ραγάδες που δεν τις βλέπω όσες ώρες και να κάτσω μπροστά στον καθρέφτη.
Είναι οι ραγάδες στην καρδιά μου που με γέμισαν αγάπη και με έκαναν να πιστεύω πως όλα είναι δυνατά.
Είναι οι ραγάδες στην υπομονή μου που μου έμαθαν να τα καταφέρνω με ένα νεογέννητο μωράκι και ένα υπερκινητικό παιδί ταυτόχρονα.
Είναι οι ραγάδες στο χιούμορ μου που με έκαναν να γελώ όταν πέφτει χυμός πάνω στο πεντακάθαρο λευκό χαλί.
Είναι οι ραγάδες στην συγχώρεση που μου έμαθαν να προχωρώ και να ξεπερνώ σε όσα με πλήγωσαν και με στεναχώρησαν.
Είναι οι ραγάδες της επιμονής μου να φέρω στον κόσμο το παιδί μου μετά από έναν 24ωρο τοκετό.
Είναι οι ραγάδες της ευγνωμοσύνης στον Θεό που μου έδωσε την δύναμη να αποκτήσω με ασφάλεια το παιδί μου.
Ναι αυτές τις ραγάδες τις έχετε και εσείς.Αλήθεια.
Είναι αυτές που μας κάνουν αυτό που είμαστε.
Είδα τον εαυτό μου όπως πραγματικά είμαι: Μια μητέρα με καρδιά, μυαλό, πνεύμα, σώμα και ψυχή που βιώνει καταστάσεις πέρα από τις πιο μεγάλες προσδοκίες της. Όλα αυτά είναι μικρά σημάδια που μας υπενθυμίζουν κάθε ανάσα, κάθε βλέμμα και κάθε κίνηση των παιδιών μας.Είναι μια μικρή υπενθύμιση για τα όνειρα που έχει η κάθε μαμά για το μωρό της.
Η μητρότητα σε αφήνει με άπειρα σημάδια. Σε σημαδεύει, σε αλλάζει και μεταμορφώνει με τρόπους που ποτέ δεν περίμενες. Δεν είμαστε σημαδεμένες.
Όχι.
Είμαστε όμορφες.
babyradio.gr– Άννα Κ.
