Καριέρα κι οικογένεια συνδυάζονται αν το θες πραγματικά
Αφενός άνθρωποι ταγμένοι στην οικογένεια. Αφετέρου άνθρωποι με τιμόνι την καριέρα τους. Υπάρχει, γενικότερα, η αντίληψη ότι δεν μπορείς να αποδώσεις και στους δύο τομείς εξίσου, όταν τα σχέδια για οικογένεια συγκρούονται με τις προσδοκίες για μια επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα κι αντίστροφα.
ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Δηλώστε συμμετοχή και κερδίστε ένα ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ Χριστουγεννιάτικο δέντρο αξίας 500€
[babyPostAd]Πολλές σχέσεις διαλύθηκαν πριν προλάβουν να γίνουν γάμος ή οικογένεια γιατί η καριέρα του ενός ή και των δύο απαιτούσε παραπάνω απ΄ όσο μπορούσαν ν’ αφιερώσουν. Ο χρόνος κι οι απαιτήσεις που δίνεις σ’ ένα επαγγελματικό περιβάλλον, είναι ο χρόνος κι οι απαιτήσεις που στερείς απ’ τον προσωπικό σου χρόνο και χώρο. Κι αυτή η άνιση κατανομή του χρόνου σχετικά με τη φροντίδα του σπιτιού και της οικογένειας, οδηγεί σ΄ ένα συγκρουσιακό επίπεδο για να τερματίσει τα όνειρα ενός ζευγαριού να προχωρήσει στο επόμενο βήμα.Στα σημερινά δεδομένα, με τις ψηλές φιλοδοξίες, την ισότητα των φύλων, τις σπουδές και τη δια βίου εκπαίδευση, δυσκολεύεται πραγματικά η εναρμόνιση μέσα στους δύο τομείς παράλληλα.
Το κίνητρο αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα. Αν το κίνητρο για την καριέρα είναι ισχυρότερο από άλλα, τότε η αυτονομία κι η ανεξαρτησία διαμορφώνει όλες τις αποφάσεις στη ζωή του ατόμου. Αν οι προσδοκίες για οικογένεια υπερισχύουν, τότε δε μένουν πολλά περιθώρια για εξέλιξη στην καριέρα.
Λάθος. Περιθώρια υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις. Φυσικά κι είναι εφικτό να διατηρήσει ένας άνθρωπος, ικανοποιητικά, την καριέρα και την οικογένεια. Ισορροπία είναι η λέξη κλειδί. Ισότητα κινήτρων κι ισορροπία μέσα σε αυτά. Και κυρίως επιθυμία για ισορροπία.
Η δυνατότητα απέχει μια επιθυμία δρόμο. Αν πραγματικά το θες, βρίσκεις τους μηχανισμούς εκείνους που θα δημιουργήσουν την ισορροπία μεταξύ προσωπικής κι επαγγελματικής ζωής. Αλλά μόνο αν το θες. Καμιά καριέρα δε σου ζεσταίνει το κρεβάτι το βράδυ, καμιά δουλειά δε σου προσφέρει θαλπωρή και ζεστασιά. Αντίθετα, καμιά οικογένεια δε δίνει στέγη και φαΐ μέσω της αγάπης.
Αναγνωρίζοντας συνειδητά τις ανάγκες μιας οικογένειας και τις ανάγκες μιας λαμπερής καριέρας, το ζευγάρι μπορεί να διαμοιράσει χρόνο, χώρο και προσφορά για την εξισορρόπηση των δύο. Γνώμονας, ο από κοινού συμβιβασμός, η κατανόηση κι η επικοινωνία για τον καλύτερο συντονισμό.
Μια σχέση με δύο καριερίστες μπορεί ν’ αντέξει περισσότερο γιατί κανένας απ’ τους δύο δεν έχει περισσότερες προσδοκίες απ’ όσες εισπράττει απ’ τον άλλο. Όταν όμως ξεκινάνε μια οικογένεια με τα ίδια εργασιακά δεδομένα, το σπίτι ή τα παιδιά θα συνεχίσουν να είναι σε δεύτερη μοίρα. Θα θέλουν μια αγκαλιά απ’ τη μαμά και μια βόλτα με τον μπαμπά κι αυτοί δε θα μπορούν. Θα μεγαλώνουν τελικά με γιαγιάδες και νταντάδες. Ακόμα κι οι σχέσεις που συντηρούνται ενώ γνωρίζουν εκ των προτέρων τους εκ διαμέτρου διαφορετικούς στόχους μεταξύ τους, θα θρηνήσουν θύματα εκπρόθεσμα, που απλώς απ’ την αρχή περπατούσαν φανερά, παράλληλα.
Είτε εξισορροπείς τις επιθυμίες είτε μένεις με αυτήν που υπερισχύει, την καριέρα ή την οικογένεια. Μπορείς μόνο να ισορροπήσεις τα δύο. Αν θες να είσαι τέλειος σε ένα εκ των δύο, τότε θα αδικείς το άλλο. Ακριβώς όπως η ζυγαριά. Από το πόσο επιτρέπεις εσύ να γέρνει και σε ποια πλευρά.
Είναι ωραίοι οι άνθρωποι οι καταξιωμένοι, οι γυαλισμένοι. Αλλά σαν τη φάτσα ενός πατέρα όταν κοιτάει την κόρη του δεν έχει. Πιο επιτυχημένος και πλήρης δεν μπορεί να υπάρξει. Άξιες θαυμασμού οι γυναίκες που με μια γόβα στιλέτο κλείνουν κερδοφόρες συμφωνίες. Αλλά τα πτυχία και τα ντοκτορά μόνο τον άσπρο τοίχο διακοσμούν. Ούτε σε σκεπάζουν το βράδυ, ούτε σου ψιθυρίζουν «σ’ αγαπώ».
Για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ κατεργαρέων. Πώς γίνεται να επιτυγχάνεις στην επαγγελματική σου πορεία και να λες δεν μπορείς να επιτύχεις στο ρόλο συντρόφου ή γονέα; Μα σαφώς γιατί δεν το θέλεις πραγματικά! Γιατί απλούστατα υπερέχουν άλλα όνειρα που επιθυμείς περισσότερο να κατακτήσεις. Γούστο σου και καπέλο σου, φυσικά.
Οι προσωπικές επιλογές καθορίζουν την επιτυχία. Είτε επιτυχία στον επαγγελματικό είτε στο γονεϊκό ρόλο είτε παράλληλα και στους δύο.
Σκέψου μόνο, μετά από πέντε χρόνια πώς θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου; Έναν επιτυχημένο καριερίστα, έναν ικανό οικογενειάρχη ή έναν που ν’ αντισταθμίζει τα δύο, εξίσου καλά; Η απάντηση που θα δώσεις στον εαυτό σου να είναι εκείνη που θα καθορίσει και τις ενέργειές σου για να το πετύχεις. Τα βήματά σου, τις αποφάσεις σου.
Δεν υπάρχει αντικειμενικά σωστό και λάθος. Υπάρχει σωστό για τον καθένα ξεχωριστά. Τι είναι για τον καθένα η ευτυχία, η επιτυχία κι οι στόχοι ζωής. Όχι οι παροδικοί στόχοι ζωής, αλλά εκείνοι που όταν η κλεψύδρα δηλώσει τέρμα χρόνου θα αφήνει ικανοποίηση για τις ισορροπίες που διατήρησες συνειδητά στη ζωή σου.
