Λίγο πριν σβήσω τα φώτα, συναντιόμαστε…
Είναι η ώρα εκείνη που ηρεμώ, που αδειάζω τις έγνοιες της ημέρας και έρχομαι στο καθημερινό μας ραντεβού: στο δωμάτιό σου.
Με περιμένεις πάντα με μια γλυκιά ηρεμία και ένα χαμόγελο αγάπης που είναι μεταδοτικά. Και ηρεμώ. Και μου δείχνεις το παραμύθι που διάλεξες για απόψε και… ήταν μια φορά κι έναν καιρό. Ήταν κάποτε μια ζωή χωρις εσένα και δεν μπορώ να την θυμηθώ τόσο καλά πια. Τί έκανα με τόσο ελεύθερο χρονο όταν εσύ δεν υπήρχες άραγε;
[babyPostAd]Και κουλουριάζεσαι στην αγκαλιά μου και όσο σου διαβάζω σε μυρίζω σαν να θέλω να εισπνεύσω την απέραντη μοναδικότητά σου. Και νιώθω ότι το κάνω κρυφά, μην τυχόν και σου διακόψω το παραμύθι.Η μυρωδιά σου μου θυμίζει όλα οσα είμαι εξαιτίας σου και ακόμα προσπαθώ να γίνω. Και δεν χωράμε πια καλά στο κρεβάτι σου. Μεγαλώνεις καρδιά μου και περνάνε τα χρόνια. Και όσο σου διαβάζω σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να μπορώ να σε χορτάσω όσο θα ήθελα…
Αυτό το βραδυνό μας ραντεβού είναι το καθημερινό μου καταφύγιο. Συνδέομαι μαζι σου όσο καμία άλλη ώρα της ημέρας. Σε ακούω. Κρέμομαι από την οποιαδήποτε σκέψη σου που θα μοιραστείς μαζί μου.Είναι η στιγμή που γίνομαι ο εαυτός μου και αφήνω πανοπλίες και ρόλους έξω από το δωμάτιο. Είμαι εκεί για σένα να σε αισθάνομαι, να σε παρατηρώ, να σε θαυμάζω για το πόσο καλό ανθρωπάκι είσαι. Είναι η στιγμή που νιώθω ευγνώμων για όσα μπορώ και ζω μαζί σου. Λίγο πριν σβήσω τα φώτα, φωτίζομαι από την απλή ύπαρξή σου και όλα μοιάζουν αλλιώς, κι ας έχω λογαριασμούς να περιμένουν στο τραπέζι της κουζίνας…
Λίγο πριν σβήσουν τα φώτα με κοιτάς σαν σούπερ ηρωίδα που τα ξέρω όλα κι ας μην ξέρω τίποτα τελικά.. για σένα όμως θα προσπαθώ να τα μαθαίνω … στο είπα;
Κλικ.
Τα φώτα έσβησαν.
Και ζήσαμε εμείς καλύτερα κάθε νύχτα, μικρό ανθρωπάκι της καρδιάς μου.
Σαμπά Ναταλί
Πηγή: childit.gr
