Μαμά στο σπίτι: Μία δύσκολη απόφαση
Παλαιότερα, η ελληνική οικογενειακή παράδοση ήθελε την μαμά να κάθεται σπίτι να μεγαλώνει τα παιδιά και να παραμένει προσηλωμένη στο ρόλο της συζύγου – νοικοκυράς! Σήμερα, οι μαμάδες στο σπίτι χωρίζονται σε κατ’ επιλογήν και κατ’ ανάγκη ενώ, σε κάθε περίπτωση, ελάχιστες είναι αυτές που ακολουθούν το μοντέλο της παραδοσιακής μαμάς – νοικοκυράς.
Αυτός ο τύπος μαμάς ολοένα και εκλείπει – και όχι γιατί έχουν εκλείψει τα ανιδιοτελή και γενναιόδωρα αισθήματα των μαμάδων, αλλά γιατί οι ανάγκες της εποχής, τα στερεότυπα που δημιούργησε η χειραφέτηση της γυναίκας αλλά κυρίως η κοινωνικο-οικονομική υπόστασή αυτής, την υποχρεώνει να επιδιώκει την επαγγελματική της αποκατάσταση και ακόμη περισσότερο την οικονομική της ανεξαρτησία.
Μαμά στο σπίτι κατ’ ανάγκη δεν είναι μόνον η άνεργη μαμά αλλά και αυτή που λόγω μητρότητας αποφασίζει να δουλεύει από το σπίτι (working at home mom, mompreneur) για να μπορεί να ελέγχει το ωράριο της και να το συνδυάζει με τις ανάγκες των παιδιών της.
Στην περίπτωση της μαμάς που επιλέγει συνειδητά την εργασία από το χώρο του σπιτιού της, οι δυσκολίες είναι αρκετές. Πρώτη και καλύτερη, η εξισορρόπηση μεταξύ χρόνου δουλειάς και χρόνου για τις εργασίες του σπιτιού και το μεγάλωμα των παιδιών, και βεβαίως, η – ισάξια με την εργαζόμενη μητέρα – αντιμετώπιση του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος της, η ανάγκη της για επαγγελματική δικτύωση, η περιφρούρηση του εργασιακού της χώρου και η διατήρηση της παραγωγικότητας της.
Και ενώ πρόσφατη αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση “Developmental Psychology”, κατέληξε ότι οι συνήθεις «παραδοσιακοί» ρόλοι στην οικογένεια έχουν καλύτερα αποτελέσματα για τη σχέση του ζευγαριού, ισχυροποιώντας το γάμο, η μαμά που μένει σπίτι θα πρέπει να το κάνει συνειδητά, χωρίς να νιώθει ανικανοποίητη, καταπιεσμένη ή κενή από όρεξη και δημιουργικότητα. Αποτελεί πόρισμα της ως άνω μελέτης, ότι τα ζευγάρια στα οποία οι ρόλοι ήταν διακριτοί και… παραδοσιακοί, με τον ένα γονέα να αναλαμβάνει κυρίως το παιχνίδι και τον άλλο τις ευθύνες της φροντίδας, είχαν, εν τέλει, καλύτερη σχέση στο μέλλον, με σημαντικά ανεπτυγμένο το βαθμό αλληλοϋποστήριξης.
Κατά την ανάληψη λοιπόν αυτών των καθηκόντων της, η σημερινή «υποψιασμένη και χειραφετημένη» μαμά στο σπίτι, παράλληλα με την «δύσκολη» αυτή απόφαση να μείνει στο σπίτι, θα πρέπει να προνοήσει και να είναι προετοιμασμένη για ζητήματα όπως:
- Έχασε ο σύζυγος τη δουλειά του και πρέπει να αρχίσει και εκείνη να ψάχνει για δουλειά,
- Τι θα συμβεί όταν τα παιδιά μεγαλώσουν αρκετά και δεν έχουν την ανάγκη της,
- Πώς μπορεί να μην χαθεί η γη κάτω από τα πόδια της αν χωρίσει με τον μπαμπά,
- Πώς θα εξασφαλίσει οικονομικά τα παιδιά της και την ιδία σε περίπτωση διαζυγίου,
- Πολλά διαδικαστικά θέματα όπως η ιατρική περίθαλψη της, μια ενδεχόμενη σύνταξη, κλπ.
Για το λόγο αυτό, και χωρίς πλέον ταμπού, θα πρέπει οι δίαυλοι επικοινωνίας μέσα στο ζευγάρι να είναι πάντα ανοικτοί. Το ποιός πληρώνει τους λογαριασμούς την δεδομένη στιγμή είναι ένα θέμα, τα αισθήματα όμως που άπτονται της ανατροφής των παιδιών και της οικονομικής εξασφάλισης είναι ένα άλλο. Τα αισθήματα αυτά είναι ενδεχομένως αρκετά περίπλοκα και όταν η γυναίκα παραμένει στο σπίτι ή αφήνει την δουλειά της, διότι «συμφέρει» να παραμείνει στο σπίτι για οικονομικούς ή γενικότερους λόγους οικογενειακού προγραμματισμού, η δυναμική της συζυγικής σχέσης, εκ των πραγμάτων, αλλάζει.
Πηγή: letsfamily.gr
