Ακόμη όμως κι αν δύο άτομα διαφορετικών φύλων δεν νιώθουν παρά μόνο αγνά αισθήματα φιλίας ο ένας για τον άλλο, η κοινωνία είναι εκεί για να τους δημιουργήσει μύρια προβλήματα και συμπλέγματα.
Αυτό έδειξε έρευνα της καθηγήτριας Emma Renold από το Πανεπιστήμιο του Cardiff, όπως μας πληροφορεί δημοσίευμα της Telegraph, η οποία επισημαίνει την πίεση που ασκείται από τον κοινωνικό περίγυρο σε άτομα αντίθετων φύλων, από πολύ νεαρή κιόλας ηλικία, ο οποίος τείνει να μετουσιώσει τις στενές φιλικές σχέσεις ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια σε σχέσεις κάτι παραπάνω από φιλικές.
Στη διαμόρφωση αυτού του φαινομένου, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η στιγματοποίηση, ήδη από τα σχολικά χρόνια, των αγοριών και των κοριτσιών που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα.
Η έρευνα συμπεριέλαβε συνεντεύξεις 125 παιδιών ηλικίας 10, 11 και 12, με πολλά εξ αυτών να ομολογούν ότι σε κάποια δεδομένη στιγμή χρειάστηκε να προσποιηθούν ότι ο φίλος ή η φίλη τους ήταν συγγενής τους, ώστε να αποφύγουν το πείραγμα των συμμαθητών τους.
Σύμφωνα με την καθηγήτρια Renold, «τα παιδιά μαθαίνουν καθημερινά για τους αντιφατικούς και συχνά συγκεχυμένους τρόπους με τους οποίους το φύλο και η σεξουαλικότητα διαμορφώνουν την ταυτότητά τους, το «ποιοι είναι», για το πώς αισθάνονται μέσα στο σώμα τους, για το τι μπορούν να κάνουν, μέχρι πού μπορούν να φτάσουν, πώς σχετίζονται με τους άλλους, αλλά και για το πώς οι άλλοι σχετίζονται με αυτούς».
Επίσης, τα παιδιά που έλαβαν μέρος στην έρευνα στην πλειοψηφία τους επεσήμαναν τα πλεονεκτήματα του να βρίσκεσαι σε (μη φιλική) σχέση, καθώς κάτι τέτοιο ενισχύει το κοινωνικό στάτους και τη δημοφιλία σε σχολικά ιδίως περιβάλλοντα: το να «τα έχεις» με κάποιον ή κάποια είναι κουλ…, είπαν.
Γενικό συμπέρασμα: εμείς οι ίδιοι – ως κοινωνία – αναγκάζουμε τα παιδιά μας να «σεξουαλικοποιούν» υποχρεωτικά τις σχέσεις τους με το άλλο φύλο, με όλες τις γνωστές και άγνωστες στρεσογόνες συνέπειες που επιφέρει μια τέτοια κατάσταση.
