Μερικές φορές απλά δεν πρόκειται να κοιμηθεί…
Σηκώθηκα στο κρεβάτι ενώ δεν ήμουν σίγουρη αν όντως το άκουγα ή αν ήταν όνειρο. Ένα δυνατό “Μαμάα!” ακούστηκε από την άκρη του χωλ. Ωστε ήταν αλήθεια… Κοίταξα την ώρα. 3:03 μ.μ. Πάμε πάλι!
Αναστέναξα όπως την σήκωνα από το κρεβάτι της και μου είπε: “Αγκαλίτσα μαμά!”. Το βραδινό μαρτύριο ξανάρχισε…
Διάβασα όλα τα βιβλία. Απλά δεν κοιμάται.
Χρησιμοποίησα φωτάκι νυχτός. Απλά δεν κοιμάται.
Δοκίμασα λευκούς θορύβους. Απλά δεν κοιμάται.
Χρησιμοποίησα αιθέρια έλαια. Απλά δεν κοιμάται.
Δοκίμασα πιο μικρούς ύπνους. Απλά δεν κοιμάται.
Δοκίμασα να κοιμάται αργότερα. Απλά δεν κοιμάται.
Δοκίμασα εκπαίδευση ύπνου. Μετά από 1 ώρα και 45 λεπτά που έκλαιγε… Απλά δεν κοιμάται.
Ξόδεψα μήνες και μήνες λέγοντας στον εαυτό μου οτι απέτυχα.Κάθε βράδυ σηκωνόταν και μετά δεν κοιμόταν ξανά. Κόντευα να τρελαθώ. Η εξάντληση μου είχε φτάσει στα όρια και με έπαιρνε ο ύπος ακόμα και μέσα στο ντους. Ζήλευα τόσο πολύ τις μαμάδες που τα δικά τους παιδιά κοιμόντουσαν… Για 18 μήνες ήμουν ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου.
Και τότε ένα χειμωνιάτικο βράδυ… κοιμήθηκε. Ήταν μια απροσδόκητη επιτυχία.
Και μια άλλη νύχτα που είχαν έρθει επισκέψεις στο σπίτι… Κοιμήθηκε.
Και ένα καλοκαιρινό βράδυ που είχαμε περάσει ολόκληρη τη μέρα στη θάλασσα… Κοιμήθηκε. Τι συμβαίνει;
Και μέχρι τα 2α γενέθλια της άρχισε να κοιμάται λίγο παραπάνω. Τώρα είναι 25 μηνών και κοιμάται περίπου τα 5 στα 7 βράδια. Ακόμα ξυπνάει και θέλει αγκαλίτσες. Ακόμα αμα ξυπνήσει δεν πρόκειται να κοιμηθεί. Αλλά υπάρχουν βράδια που κοιμάται.
Το νιώθω σαν να έγινε ένα θαύμα μέσα στο σπίτι μας.
Αγαπητές μαμάδες και μπαμπάδες… Θα περάσει… Σας το υπόσχομαι… Θα έρθουν τα βράδια που θα κοιμάται… Για τα υπόλοιπα… “Απλά δεν πρόκειται να κοιμηθεί!”
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή