Μία ανοικτή επιστολή για όλα τα κορίτσια που μία μέρα θα γίνουν ανεξάρτητες γυναίκες
Κάθε κορίτσι πρέπει να νιώθει τυχερό όταν ξυπνάει το πρωί και περήφανο γι’ αυτό που είναι. Διεθνής Ημέρα Κοριτσιού σήμερα και οι σκέψεις και τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι πολλά. Προβληματισμοί, μια αγανάκτηση και μια αβεβαιότητα για το μέλλον.
Η Διεθνής Ημέρα Κοριτσιού (International Day of Girl Child) καθιερώθηκε, στις 19 Δεκεμβρίου 2011, απ ‘ τον ΟΗΕ, λόγω των διακρίσεων και των βίαιων πράξεων που σημειώνονται κατά των κοριτσιών σε διάφορα μέρη του κόσμου. Γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 2012 και είναι επικεντρωμένη στις προσπάθειες για τον τερματισμό των γάμων σε παιδική ηλικία, μια θεμελιώδης παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής ενός κοριτσιού.
Η συγγραφέας και φεμινίστρια, Caitlin Moran, έγραψε μια σχετική ανοιχτή επιστολή για όλα τα κορίτσια του κόσμου εκεί έξω που αξίζει να τη διαβάσεις! Την επιστολή δημοσίευσε αποκλειστικά το Stylist.co.uk και είναι αφιερωμένη σε όλα τα κορίτσια εκεί έξω.
Ξέρω, η στάση σου, τα μανίκια σηκωμένα και κάτι στα μάτια σου. Είσαι εσύ το κορίτσι που αγωνίζεται τώρα.
Μερικές από σας έχετε την τάση και οδηγείστε στην υπερκατανάλωση τροφή. Άλλες, ανορεξικές, όταν σας αγκαλιάζω νιώθω ότι είστε σαν πεινασμένα μικρά πουλιά. Ίσως τα χέρια σου να είναι έχουν σημάδια με γραμμές από ένα ξυραφάκι ή να έχεις “καρφιά” στο αυτί σου, στη μύτη σου, στη γλώσσα σου, όπου έχεις προσπαθήσει να διεκδικήσεις το σώμα σου από κάτι ή κάποιον.
Μερικές φορές οι γονείς σου είναι εκεί, στέκονται στο παρασκήνιο, νευρικοί, με τα πρόσωπά τους αγχωμένα να λένε «Της αρέσεις. Σε παρακαλώ καν’την να νιώσει καλύτερα τώρα..».
Αλλές φορές οι γονείς σου δεν είναι εκεί, αλλά είναι παρόντες με την απόρριψη και την αδιαφορία τους, τόσο χειροπιαστές, να στέκονται σε απόσταση αναπνοής και να ρίχνουν χιλιάδες σκιές.
Τι έχω να πω σε εσάς κορίτσια; Εσείς κορίτσια που διανύετε την χειρότερη χρονιά, όταν δεν μπορείτε να σκεφτείτε γιατί ήσασταν χαρούμενες στην ηλικία των 12 και δεν μπορείτε να φανταστείτε ότι θα είστε χαρούμενες στα 21; Τι μπορώ να πω σε ένα, δύο, τρία λεπτά;
Πολλά πράγματα. Αυτός ο πανικός και το άγχος θα βρεθούν στη ζωή σου, θα είναι εκεί. Η συμβουλή τους είναι λάθος. Είσαι τόσο “φτιαγμένη”, περίεργη απ’την αδρεναλίνη όσο θα ήσουν απ’ την κοκαΐνη.
Ο πανικός και το άγχος θα σε οδηγήσουν στην τρέλα.
Μια υπόσχεση και ένα γεγονός: Ποτέ δεν θα πρέπει στη ζωή σου να αντιμετωπίζεις κάτι περισσότερο από ένα λεπτό. Όσο κι αν νιώθεις ότι πλησιάζει μια εκδήλωση, μια συζήτηση, μια εξέταση, ένα φιλί, που αν τα θαλασσώσεις όλες σου οι προσπάθειες και το μέλλον θα κάνουν μπροστά σου, ε λοιπόν δεν είναι έτσι. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Και δεν συμβαίνει.
Τα λεπτά έρχονται πάντα για μια στιγμή, μέσα στις ώρες που και αυτές έρχονται για μια στιγμή, μέσα σε μέρες που με τη σειρά τους διαρκούν μια στιγμή- και όλα αυτά στοιβάζονται όπως τα μαργαριτάρια σ’ ένα περιδέραιο, αιωρούνται σε μια χαριτωμένη γραμμή.
Ποτέ δεν θα πρέπει να αντιμετωπίσεις κάτι περισσότερο από 60 δευτερόλεπτα.
Κάνε κάτι ήρεμο, το σωστό πράγμα που πρέπει να γίνει εκείνη τη στιγμή. Μια δουλειά, ένα χαμόγελο ή μια αναπνοή. Μπορείς να το κάνεις αυτό για ένα λεπτό. Κι αν μπορείς να το κάνεις αυτό, μπορείς να πας και στο επόμενο.
Προσποιήσου πως είσαι το δικό σου μωρό. Ποτέ δεν θα το έκοβες αυτό το μωρό, ούτε θα το άφηνες να λιμοκτονήσει, ούτε θα το τάιζες υπερβολικά μέχρι να κλάψει απ’ τον πόνο.
Δεν θα του έλεγες ποτέ ότι είναι άχρηστο. Μερικές φορές, τα κορίτσια πρέπει να είναι μαμάδες για τον εαυτό τους. Το σώμα σου θέλει να ζήσει, όλα κινούνται γύρω από αυτό και γι’ αυτό γεννήθηκε. Άφησέ το να το κάνει στην ασφάλεια που του παρέχεις. Προστάτεψέ το. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δουλειά που έχεις να κάνεις. Να προστατέψεις το δέρμα και την καρδιά σου.
Αγόρασε λουλούδια ή αν είσαι φτωχή κλέψε απ’ τον κήπο κάποιου. Ο κόσμος σου το χρωστάει αυτό. Άφησέ τα ν’ ανθίσουν και στο τέλος τοποθέτησέ τα στο κρεβάτι σου. Όταν ξυπνήσεις κοίταξέ τα και πες στον εαυτό σου ότι είναι ο τύπος του ανθρώπου που ξυπνάει και βλέπει τα λουλούδια.
Αυτό θα σταματήσει την πρώτη σκέψη φόβου: “Φοβάμαι σήμερα. Σήμερα είναι η μέρα που μπορεί να μην καταφέρω να επιβιώσω” που ξέρω ότι διαφορετικά αυτό θα σκεφτόσουν.
Και το πιο σημαντικό; Να ξέρεις ότι δεν γεννήθηκες έτσι. Δεν γεννήθηκες τρομαγμένη. Τα πράγματα έγιναν έτσι και αυτό σημαίνει ότι μπορούν να γίνουν και διαφορετικά.
Θέλει σκληρή δουλειά. Αλλά δεν φοβάσαι τη σκληρή δουλειά συγκριτικά με όλους εκείνους που καλείσαι να αντιμετωπίσεις.
Γιατί αυτό που πρέπει να κάνεις τώρα και για το υπόλοιπο της ζωής σου είναι να ξέρεις πως να χτίσεις ένα κορίτσι.
Εσένα.
Πηγή:ipop.gr
