Μια έξυπνη λύση για παιδιά που δεν… τρώνε
Οι γονείς στις μέρες μας υφίστανται μια τέτοια υπερπληροφόρηση σχετικά με τη διατροφή των παιδιών τους που αν τα παιδιά τους αρνούνται να φάνε αυτά που οι ειδικοί θεωρούν “σωστά” και “υγιεινά” καταλήγουν να φοβούνται ότι τρέφονται εντελώς λάθος και ότι η υγεία τους και η ανάπτυξή τους κινδυνεύει. Ο φόβος αυτός δημιουργεί στους γονείς μια αγχώδη συμπεριφορά που με τη σειρά της μπορεί να δημιουργήσει περεταίρω προβλήματα στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών.
[babyPostAd]Υπάρχουν γονείς που νιώθουν ότι το παιδί τους δεν τρώει “τίποτα” και τρομοκρατημένοι αναζητούν συμβουλές από παιδιάτρους και παιδοψυχολόγους. Θεωρώ πολύ χρήσιμο οι γονείς αυτοί να γνωρίσουν ότι μεταξύ των ειδικών είναι ευρέως αποδεκτό ότι ένα παιδί στο οποίο προσφέρεται επαρκής τροφή δεν υπάρχει περίπτωση να λιμοκτονήσει. Η μοναδική υποχρέωση ενός γονιού είναι να προσφέρει στο παιδί του φαγητό και όχι να το πείθει ώστε να το φάει. Η φύση έχει προνοήσει ώστε τα παιδιά να είναι σε θέση να γνωρίζουν τα ίδια καλύτερα από τον καθένα τις ανάγκες τους σε τροφή! Αν οι γονείς πειστούν ότι αυτή είναι η αλήθεια και όχι μια επικύνδυνη απλούστευση, πολλά από τα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών σε σχέση με το φαγητό αυτόματα θα λυθούν.
Όσον αφορά λοιπόν το ερώτημά σας αν θα πρέπει να ανησυχείτε ή να χαλαρώσετε θα πρότεινα το δεύτερο.
Είναι επίσης σημαντικό να ειπωθεί ότι συνήθως η ανησυχία των γονιών σχετικά με τη διατροφή των παιδιών καταλήγει συνήθως να έχει να κάνει περισσότερο με τη συμπεριφορά των παιδιών παρά με την διατροφική αξία αυτών που τρώει. Η αλήθεια είναι ότι (όπως κι εσείς αναφέρετε) τα γεύματα για να ετοιμαστούν απαιτούν χρήματα, χρόνο και φροντίδα. Είναι πολύ φυσιολογικό ο γονιός να θυμώνει όταν μετά από την ενέργεια που έχει σπαταλήσει για τη δημιουργία ενός γεύματος αναγκάζεται να το πετάξει στα σκουπίδια. Όσο όμως κατανοητά και να είναι τα συναισθήματα αυτά του θυμού και της ματαίωσεις δεν πρέπει να συγχέονται με ανησυχίες σχετικά με την υγεία ή την ανάπτυξη του παιδιού. Την ώρα του φαγητού οι γονείς νιώθουν ότι είναι υπέυθυνοι για δύο διαφορετικά πράγματα: Να φροντίσουν τη διατροφή του παιδιού τους ενώ συγχρόνως να το διδάξουν τρόπους καλής συμπεριφοράς. Τα δύο αυτά πράγματα μπορεί να είναι εξίσου σημαντικά αλλά είναι και τελείως διαφορετικά.
Για το λόγο αυτό προτείνω συνήθως στους γονείς όταν θυμώνουν ή ανησυχούν που το παιδί τους δεν τρώει πχ μπρόκολο να αναλογιστούν αν αυτό που τους ενοχλεί περισσότερο είναι το ότι δεν θα πάρει τις βιταμίνες του μπρόκολου ή το γεγονός ότι δεν τους υπακούει. Επίσης, όταν το παιδί αρνείται να φάει το φαγητό του ο εκνευρισμός τους έγκειται μόνο στο γεγονός ότι θα μείνουν νηστικά ή μήπως και σε κάποια βαθιά ριζωμένη αντίληψη ότι “δεν πρέπει να πετάμε φαγητό”; Είναι σημαντικό οι γονείς να ξεχωρίζουν κάθε φορά τι είναι αυτό που τους απασχολεί γιατί αλλιώς μπορεί να καταλήξουν να πιέζουν το παιδί να φάει για τους λάθος λόγους και αυτό φυσικά να αντιδρά!
Πηγή: Boro.gr
