Το δικο μας ταξιδι τελειωσε επισημα…. ανεπιστρεπτη…
Δυστηχως δεν ειναι ευκολο αλλα ειναι απαραιτητο να γινει…
Την ακουω που λεει….
Mαμα μου θελω γαλατακι σε παρακαλω… Δωσε μου ποναει η καρδουλα μου….
Τα βραδια ενω κλαιει με αναφιλητα της ψιθυριζω στο αυτι ποσο την αγαπω…
Πως ειναι δυνατο κοριτσι και πως ξερω πως θα τα καταφερει…
Πως η δικη της μανουλα την αγαπαει πολυ αλλα ειναι πολυ αρρωστη και δεν κανει να πινει αλλο γαλατακι…
Πως εχει μεγαλωσει αλλα θα την εχω οποτε θελει αγκαλιτσα…
Πως ειναι τωρα μια μεγαλη πριγκιπισσα…
Σε αγαπω πολυ καρδουλα μου μην κλαις…
Ελα να σε κουνησω οπως τοτε που ησουν μωρακι και ειχες κολικους…
Eλα θα περασει και αυτο…
Σηκωνομαι απο το κρεββατι τι σημασια εχει αν ειμαι πτωμα?
Την αγαπω τοσο πολυ και θελω να το θυμαται…
Θελω να ξερει πως δεν τελειωνει γιατι τελειωνει η αγαπη και θα δωσω ολο μου το ειναι για αν το εμπεδωσει….
Οχι δεν νιωθω κακια μαμα…
Ξερω πως για το δικο ΜΑΣ καλο πρεπει να σταματησουμε…
Δεν υπαρχει πλεον αλλη δυναμη και τα εχω δωσει ολα…
Φαια ουσια ψυχη αγαπη ολο μου το ειναι … Μια μανα δεν θηλαζει απλα… η ωρα του θηλασμου ειναι η ιερη εκεινη στιγμη που γινεσαι ενα σωμα μια ψυχη….
Και καπου εδω αναμεσα στον κυκεωνα αλλαγων στην ζωη μας πρεπει να αφοσιωθω στο να μαζεψω δυναμεις κουραγιο …. οχι για τον εαυτο μου…
Εχω να πολεμησω για το δικο τους αυριο …
Εχω να χτισω απο το μηδεν την καινουργια μας ζωη…
Θα μου πεις γιατι τα παρατας?
Οχι δεν τα παραταω δεν εχω μαθει ετσι …
Ζω στο μερος που επελεξα να ζησω γιατι κερδισε την καρδια μου…
Γιατι εδω η ψυχη μου βρηκε ολα οσα εψαχνε….
Αλλα τωρα εχει γινει ενα απεραντο νεκροταφειο ….
Οπου γυρισω να κοιταξω υπαρχει κατι που πεθανε και η σαπιλα η μυρωδια απο ψοφιμι εχει ποτισει τα ρουθουνια μου και δεν μπορω να παρω ανασα …
Δεν μπορω να ζω βλεποντας να δολοφονουν τη ψυχη μας καθε μερα…
Δεν φοβαμαι να ξεκινησω απο την αρχη …
Δεν φοβαμαι να κανω υπομονη δεν φοβαμαι μην πονεσω …Δεν φοβαμαι να παλευω να εδραιωσω κατι που θελει δυναμη να καταφερεις…
Δεν φοβαμαι πλεον να δωσω ψυχη και σωμα για κατι που αξιζει ….
Γιατι ολα αυτα ειναι μαθηματα που πηρα απο το μαγικο, δυσκολο αλλα απιστευτα ομορφο ταξιδι του θηλασμου…
Γιατι ο θηλασμος εμαθα πως δεν σου χαριζεται αλλα βρες μου κατι που στην ζωη το αποκτας το κατακτας χωρις κοπο…
Εαν εισαι νεα μαμα θηλασε μην τα παρατησεις… Μην δεχτεις να χασεις ολα αυτα τα υπεροχα που εζησα παροτι η ζωη μου σε καμια περιπτωση ευκολη δεν την λες…
Αλλα ο θηλασμος οι στιγμες με τα παιδια μου ηταν αυτες που ακομα και τωρα νιωθω ευλογημενη και τυχερη…
Ενημερωσου ψαξου και αν χρειαστεις κατι ρωτησε με …
Ξερεις πλεον ολες οι μαμαδες ειμαστε διπλα η μια στη αλλη…
Σοφια-supermomrocks
Aν σας άρεσε το άρθρο, πατήστε Share… και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
