Μια μητέρα εξομολογείται την συνταρακτική εμπειρία της αποβολής της…
Η Emily Fauver πήγε για τον πρώτο υπέρηχο του μωρού της γνωρίζοντας ακριβώς πώς θα πρέπει να μοιάζει… Είχε ψάξει στο instagram πολλες φωτογραφίες με hashtag #8εβδομάδες. Όταν όμως έκανε τον υπέρηχο κατάλαβε οτι κάτι δεν πάει καλά. Τίποτε δεν θύμιζε εκείνες τις φωτογραφίες…
Σας παρουσιάζουμε το ΝΕΟ μέλος της οικογένειάς μας, την Κρέμα Αλλαγής Πάνας Agnotis…
[babyPostAd]”Αυτήν την ημέρα, την περιμέναμε για έναν χρόνο με τον σύζυγό μου… Αλλά αυτή η εικόνα έμοιαζε διαφορετική από όσες είχα δει.. Κατί δεν πήγαινε καλά. Δεν είδα απολύτως τίποτα, και αυτό συνέβη γιατί το σώμα μου ήταν λίγες ώρες πριν την αποβολή…“, έγραψε στο Facebook.
“Ο γιατρός μου δεν με άφησε να φύγω χωρίς προειδοποίηση και είχε δίκιο για όλα. Αλλά αυτό που δεν μου είπε κανείς, ήταν ό,τι θα ακολουθούσε τον αρχικό πόνο και την καρδιά μου που ένιωθα οτι θα σπάσει…Δεν μου είπε οτι θα μου το υπενθυμίζει το σώμα μου που χρειάζεται καιρό για να καθαρίσει.. Δεν μου είπε οτι θα πρέπει να βλέπω τον άντρα μου να θρηνεί…Δεν μου είπε πόσο δύσκολο θα ήταν το να ανακοινώσω στην μητέρα μου αυτό που συνέβη… Δεν μου είπε οτι το σώμα μου θα συνεχίσει να νομίζει οτι είμαι έγκυος για βδομάδες ακόμα… Δεν μου είπε πόσο δύσκολο θα ήταν το να υποκρίνομαι οτι είμαι καλά, ενώ ένιωθα χάλια.. Δεν μου είπε πόσο θα ζήλευα… Δεν μου είπε πόσο δύσκολο θα γινόταν το να απαντήσω στην ερώτηση “εσείς πότε θα κάνετε παιδί;”… Και δεν μου είπε πόσο δύσκολο θα ήταν το να χάσω κάποιον, το οποίο δεν τον είχα καν δει…
Αλλά μου είπε οτι είναι εντάξει το να κλάψω, και μου είπε οτι δεν είμαι μόνη μου…
Οι αποβολές είναι τόσο αληθινές και τόσο συνηθισμένες. Για την ακρίβεια 1 στις 4 γυναίκες θα περάσει κάποια αποβολή στη ζωή της. Όσο μεγάλο κι αν είναι το ποσοστό, δεν με βοήθησε καθόλου στο να μην νιώθω μόνη μου…Και τελικά κατάλαβα γιατί συμβαίνει αυτό – γιατί κανείς δεν μιλάει για μια τέτοια εμπειρία..”
Όλο και περισσότερες γυναίκες αρχίζουν να μιλούν για τις εμπειρίες τους.
“Μέχρι να αρχίσω να μιλάω σε φίλους και συγγενείς δεν ήξερα… Μόνο τότε κατάλαβα οτι είμαστε πολλές οι γυναίκες που το έχουμε ζήσει. Μπορεί να αναρωτιέστε γιατί επέλεξα να μιλήσω μετά από μήνες… Αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι οτι ο χρόνος δεν γιατρεύει τέτοιες πληγές και ελπίζω οτι η ιστορία μου θα μπορέσει να βοηθήσει στην θεραπευτική διαδικασία … Το μοιράζομαι αυτό γιατί ίσως μια λιγότερη γυναίκα νιώσει μόνη της και το χρησιμοποιώ ως ένα μήνυμα για να θυμάστε οτι υπάρχει ελπίδα ακόμα και μετά από κατι τέτοιο…
Ελπίζω να γιορτάσετε γι’αυτήν τη ζωή, όσο ακριβώς θα γιορτάζατε και το επόμενο παιδί σας, γιατί όσο σύντομη κι αν ήταν η ζωή, αξίζει να γιορταστεί και μετά να θρηνηθεί…”
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
