Ήμασταν με την γυναίκα μου και τον μεγάλο μου γιο στο λούνα πάρκ.
Κάποια στιγμή συνέβη κάτι το απίστευτο. Την ώρα που εγώ και ο γιος μου μιλούσαμε ξαφνικά μου πιάνει το χέρι. Μιλούσαμε για τα συγκρουόμενα, τα αυτοκίνητα και για τα πράγματα που θα κάναμε στο λούνα παρκ. Περίμενα να δω αν κατάλαβε τι είχε κάνει αλλά συνέχιζε να κρατάει το χέρι μου.
Δεν είμαι σίγουρος πότε θα είναι η τελευταία φορά που εμείς οι δυο θα κρατάμε τα χέρια μας. Μπορεί να είναι σε λίγα χρόνια ακόμη. Μεγάλωσε πολύ πια και έγινε ένας άνθρωπος που έχει πολλές απορίες για την θρησκεία, τα αθλήματα, την πολιτική κλπ. Είναι ένα δυνατό παιδί και παρόλο που είναι μόνο 10 χρονών αλλά βλέπω ότι θα γίνει ένας υπέροχος άντρας.Και όμως αυτός ο εν δυνάμει άντρας έπιασε το χέρι μου τόσο σφιχτά που ξαφνικά βυθίστηκα στις σκέψεις μου.
Μόλις είδαμε την μητέρα του να έρχεται φοβήθηκα μήπως αφήσει το χέρι μου και τελειώσει αυτή η στιγμή. Όμως συνεχίσαμε την κουβέντα μας.Η κουβέντα αυτή δεν ήταν τίποτα σημαντικό αλλά για εμένα σήμαινε πολλά.Δεν ξέρω βέβαια αν για εκείνον σήμαινε κάτι.
Το κράτημα των χεριών ήταν μια ανασκόπηση του παρελθόντος. Ήταν μια ανάμνηση του χρόνου που ήταν μικρός και συμπεριφερόταν σαν παιδί.Και εγώ γινόμουν ξανά παιδί. Δεν ήμουν ποτέ ο μπαμπάς που είναι πάνω από το κεφάλι των παιδιών του. Ούτε έλεγχα την ζωή του επειδή φοβόμουν να μην κάνει λάθος. Ήμουν και είμαι απλά ο μπαμπάς του γιου μου.
Μου έλειπαν αυτές οι στιγμές.Φοβάμαι την στιγμή που θα πιάσω το χέρι του και όταν είμαστε έξω και θα με κοιτάξει περίεργα σαν να έκανα κάτι κακό.
Ελπίζω πως αυτή η στιγμή δεν θα είναι η τελευταία φορά και ο γιος μου θα μου ξανακρατήσει το χέρι μου.
babyradio.gr-Π.Β.
10+1 μικροπράγματα που μπορείτε να κάνετε κάθε μέρα για να νιώσει το παιδί την αγάπη σας
Ένα γράμμα στον γιατρό που μου είπε πως μάλλον δεν θα αποκτήσω ποτέ παιδί…
Δεν μπορείτε να κρατάτε το παιδί σας μέσα σε μια «φούσκα» επειδή είστε αγχώδης γονιός…
