Μητέρα δύο αυτιστικών παιδιών διηγείται την ιστορία της σε πρώτο πρόσωπο

Μητέρα δύο αυτιστικών παιδιών διηγείται την ιστορία της σε πρώτο πρόσωπο

Κάθε ιστορία έχει τους δικούς της πρωταγωνιστές. Ανθρώπους αληθινούς, ανθρώπους καθημερινούς. Μητέρες και παιδιά που κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Αυτές οι ιστορίες είναι που μας εμπνέουν. Μια τέτοια είναι και η ιστορία της Γεωργίας Τσούμπα που μαζί με την Κατερίνα Τζωρτζακάκη έγραψαν το βιβλιο “Μητρότητα – η δύναμη στην αδυναμία“.  Πρόκειται για έναν διάλογο ανάμεσα σε δύο ψυχολόγους, δύο μητέρες που η καθεμιά αντιμετωπίζει τις δικές της καθημερινές προκλήσεις. Αυτές, όμως, που έχει να αντιμετωπίσει η Γεωργία δεν είναι συνηθισμένες. Μητέρα δύο αυτιστικών γιών μας διηγείται την ιστορία της σε πρώτο πρόσωπο:

Ενημερώσου Πρώτος για Όλα τα νέα Προϊόντα και Προσφορές της FrezyDerm. Εγγράψου Τώρα!
Γιατί κάθε μέλος της οικογένειας έχει ανάγκη τη φροντίδα & περιποίηση που του αξίζει!

[babyPostAd]Ονομάζομαι Γεωργία Τσούμπα και είμαι ψυχολόγος και μητέρα ενηλίκων γιών με αυτισμό. Όταν τα παιδιά μου ήταν τεσσάρων ετών , πήρα μια διάγνωση – μετά από 1,5 χρόνο αγωνίας και εξετάσεων- την οποία δεν ήξερα τι να την κάνω. Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτισμός, τι να περιμένω . Πώς να κινηθώ; Κάτι σαν ρεύμα διαπέρασε το σώμα μου και ιδιαίτερα τους ώμους και τον τραπεζοειδή μύα. Στο στήθος ένιωσα ένα κενό, ένα άδειασμα. Ακινητοποιήθηκα αρχικά και μούδιασα. Μετά την απόγνωση ήρθε ο θυμός; Γιατί σε εμένα; Γιατί να περιμένω τόσο ; Γιατί να μην μου εξηγήσουν οι γιατροί; Από την άλλη τώρα είχα κάτι στα χέρια μου. Μια διάγνωση και έπρεπε με αυτήν να κινηθώ. Αλλά η αγωνία ερχόταν πάλι. Πού θα βρω τον κατάλληλο ειδικό για να ξεκινήσω τις ειδικές θεραπείες, που πρότεινε ο παιδοψυχίατρος του Δημόσιου Νοσοκομείου; Μήπως πάρω λάθος απόφαση;

Ήταν πάρα πολλές οι δυσκολίες∙ αρχικά η τεράστια έλλειψη δημόσιων δομών για τον αυτισμό. Πριν από 24 χρόνια που πήρα την διάγνωση των γιών μου και οι ειδικοί που γνώριζαν τον αυτισμό ήταν πολύ λίγοι στην Ελλάδα. Το βάρος της επιλογής του κατάλληλου πλαισίου και του κατάλληλου ειδικού ήταν τεράστια.     Στην συνέχεια το διαζύγιό μου από τον σύζυγό μου και πατέρα των παιδιών μου με δυσκόλεψε πολύ. Αναγκάστηκα να παίρνω τις περισσότερες αποφάσεις μόνη μου. Το βάρος της απόφασης και η αγωνία μήπως πάρω λάθος απόφαση τεράστια. Επίσης η νοσηλεία του ενός γιού μου για 6 μήνες στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής και η εύρεση της κατάλληλης δομής για να φιλοξενηθεί στην συνέχεια ήταν τρομερά επώδυνα για εμένα. Ευτυχώς σε αυτήν την δύσκολη φάση της ζωής του γιού μας ο πατέρας του ήταν παρών και μοιραζόμαστε λήψη αποφάσεων και φροντίδα του γιού μας.

Υπήρξαν όμως και πράγματα και άνθρωποι , που με βοήθησαν. Οι γονείς μου – όσο ζούσαν-, τα αδέλφιά μου, τα ανίψια μου, μερικοί καλοί επαγγελματίες στον χώρο του αυτισμού. Η θεραπεύτριά μου στην προσωπική μου θεραπεία με βοήθησε να αλλάξω στάση ζωής. Μπόρεσα με την στήριξή της να δω το πρόβλημα σαν ευκαιρία για αλλαγή και να το κάνω πράξη. Κατάφερα να μην εγκαταλείψω τον εαυτό μου, να τον φροντίζω και να κυνηγάω τα όνειρά μου.

Σε μια νέα μητέρα που πρόσφατα πήρε την διάγνωση θα έλεγα: Σε καταλαβαίνω . Είναι πολύ επώδυνο αυτό που περνάς. Δεν φταις εσύ για τον αυτισμό του παιδιού σου. Δεν είσαι υποχρεωμένη να το περάσεις μόνη σου. Ζήτα βοήθεια από αυτούς , που πιστεύεις ότι μπορούν να σε βοηθήσουν. Υπάρχει ελπίδα. Σήμερα έχουμε στην Ελλάδα πολλούς και καλούς επιστήμονες, που γνωρίζουν τον αυτισμό. Ο αυτισμός δεν θεραπεύεται , αλλά με την σωστή εκπαίδευση βελτιώνεται σημαντικά . Έλα σε επαφή με άλλους γονείς παιδιών με αυτισμό. Η απομόνωση δεν βοηθάει. Εξήγησε στην οικογένειά σου τι συμβαίνει , ώστε και εκείνοι να μπορούν να σας στηρίξουν.

Πηγή: 4moms.gr